Homeopatia w aptece

Homeopatia jest dziedziną medycyny uznaną oficjalnie przez Światową Organizację Zdrowia i Unię Europejską. Wśród pacjentów cieszy się niesłabnącą popularnością od początków swojego istnienia. O kontrowersjach wokół homeopatii rozmawiamy z mgr farm. Magdaleną Wojciechowską-Budzisz.

Czym jest homeopatia?

Aby zrozumieć, na czym polega ta metoda leczenia, warto poznać jej podstawowe zasady oraz związane z nią terminy i pojęcia. Zgodnie z wytycznymi niemieckiego lekarza Samuela Hahnemanna, zwanego „ojcem homeopatii”, podstawowym prawem homeopatii jest „podobne leczyć podobnym”. Esencja tego sformułowania tkwi w postrzeganiu jednocześnie działania toksycznego i terapeutycznego tej samej substancji – podanie określonej substancji w ilości mierzalnej osobie zdrowej wywoła u niej objawy choroby zależnie od dawki. Podanie tej samej substancji w dawce homeopatycznej osobie chorej z takimi objawami, spowoduje jej wyleczenie.

Homeopatia, podobnie jak inne terapie naturalne, podchodzi do człowieka w sposób holistyczny, to znaczy bierze pod uwagę manifestację jego dolegliwości na wszystkich płaszczyznach reagowania. To oznacza, że dostrzega nie tylko symptomy fizyczne choroby, ale także rozpatruje płaszczyznę emocjonalną oraz psychiczną danego pacjenta, analizuje jego indywidualny sposób reagowania na chorobę i charakterystyczny tylko dla niego aktualny stan świadomości. Na podstawie tych informacji homeopata dobiera indywidualnie lek dla każdej osoby. W homeopatii nie ma rutyny ani standardów postępowania. Dlatego leczenie wymaga od terapeuty dużej wiedzy i doświadczenia, a od pacjenta współpracy z lekarzem. Celem leczenia homeopatycznego jest przede wszystkim przywrócenie choremu pełnej równowagi wewnętrznej i harmonii pomiędzy organizmem a otaczającym go środowiskiem. Taką harmonię możemy określić jako stan zdrowia i dobrostanu: fizycznego, psychicznego i emocjonalnego.

Homeopatia jest przede wszystkim bezpieczną i naturalną metodą terapeutyczną. Sposób produkcji leków homeopatycznych i ich wysokie rozcieńczenia powodują, że produkty te nie wywołują żadnych działań niepożądanych i nie wchodzą w interakcje z innymi stosowanymi przez pacjenta medykamentami. Można je zatem stosować u pacjentów z każdej grupy wiekowej i w każdego rodzaju dolegliwościach, zarówno w chorobach ostrych jak i przewlekłych. W chorobie ostrej działanie homeopatii będzie często szybkie i spektakularne, natomiast w chorobie przewlekłej leczenie powinno przebiegać pod okiem doświadczonego terapeuty i może trwać dłużej.

Można śmiało powiedzieć, że w każdej sytuacji, gdy jest potrzebna pomoc medyczna i leczenie. Terapia homeopatyczna jest przeznaczona dla wszystkich – począwszy od bardzo małych dzieci, poprzez wiek dojrzały, aż do osób starszych i schorowanych. Niezależnie od stanu patologicznego lub fizjologicznego. Są takie sytuacje, których nie zaliczamy oczywiście do patologii, np. okres ciąży, karmienia piersią, ząbkowania – są to procesy fizjologiczne, ale dają one określone dolegliwości i tutaj homeopatia wykazuje się także ogromną pomocą i skutecznością. A jeżeli chodzi o patologię, to nie ma takiej choroby, w której homeopatia byłaby przeciwwskazana.

Czasem ktoś nie będzie zdiagnozowany przez lekarza jako osoba chora, ale jego stan będzie wymagał pomocy i zastosowania leków. Na przykład w sytuacji chwilowego załamania po utracie bliskiej osoby lub w sytuacji nadmiernego napięcia nerwowego przed trudnym egzaminem lub w trudnej sytuacji życiowej. Nie określamy takich osób jako chore, ale one potrzebują pomocy. W takich sytuacjach zastosowanie leków homeopatycznych jest wręcz nieodzowne – możemy w ten sposób radykalnie poprawić stan pacjenta i polepszyć jego samopoczucie.

Prawdą jest także stwierdzenie, że nigdy nie jest za późno na włączenie do terapii leków homeopatycznych oraz, że żadna inna terapia nie jest przeciwwskazaniem do podawania leków homeopatycznych. Czasem homeopatię można stosować jako jedyną terapię, z wyboru, czasem należy ją traktować jako uzupełnienie leczenia lub metodę łagodzącą działania niepożądane innych terapii (np. w onkologii)
, a czasem jako współpracującą z innymi sposobami leczenia w ramach szeroko pojętej medycyny zintegrowanej.

Od czasu swojego powstania homeopatia stykała się i nadal styka z konkretną opozycją ze strony medycznego establishmentu. Dopiero w ostatnich latach w kilku kategoriach naukowych zaczęły się pojawiać badania i dane, na podstawie których można zbudować racjonalny model wyjaśniający kliniczne fenomeny obserwowane przez praktyków i pacjentów stosujących homeopatię od wielu lat.

Zdrowy sceptycyzm zbyt często przeradza się w ekstremalną opozycję, zwykle bez wystarczającego zgłębienia tematu. Główną kością niezgody jest idea, że ultramolekularne rozcieńczenia miałyby wykazywać jakąkolwiek aktywność biologiczną.

Mimo niepewności związanej z mechanizmem działania i regularnej opozycji ze strony części środowiska medycznego, homeopatia jest wciąż popularną alternatywą dla medycyny alopatycznej.

Wielu lekarzy i pacjentów sięga po homeopatię z powodu niepełnej satysfakcji czy też rozczarowania medycyną alopatyczną. Często jest tak, że najlepszy efekt terapia homeopatyczna przynosi w połączeniu z medycyną konwencjonalną. Dotyczy to zwłaszcza leczenia schorzeń przewlekłych, w przypadku których bardzo dobrze jest połączyć leki homeopatyczne w terapii razem z lekami konwencjonalnymi, w ramach tak zwanej medycyny zintegrowanej. Homeopatia w rękach wykwalifikowanych terapeutów jest bardzo pomocna, szczególnie w alergologii, reumatologii, onkologii, laryngologii, pediatrii i wielu innych dziedzinach. Homeopatia jest także doskonałym uzupełnieniem takich obszarów leczniczych jak chirurgia, rehabilitacja, psychoterapia a nawet weterynaria