Moda na Nordic Walking?
Dynamiczne, pełne rozmachu chodzenie. Spacer przy użyciu specjalnie zaprojektowanych kijków powstałych z połączenia kijków trekingowych z kijkami do nart biegowych.
Dynamiczne, pełne rozmachu chodzenie. Spacer przy użyciu specjalnie zaprojektowanych kijków powstałych z połączenia kijków trekingowych z kijkami do nart biegowych. Forma aktywności fizycznej gdzie treningowi poddawane są tak dolne partie ciała: nogi, biodra, jak i górne: mięśnie klatki piersiowej, kręgosłup, ręce, bark, ramiona. Sport doskonały dla osób, które nie mogą poszczycić się sprawnością fizyczna na miarę wyczynowych sportowców. Nie wymagając drogiego, profesjonalnego sprzętu zyskuje powiększające się z roku na rok grono zwolenników.
Nordycki spacer jest szczególnie popularny w krajach skandynawskich skąd rozprzestrzenił się na kraje Europy Środkowej. Wywodzi się od intensywnych treningów narciarzy biegowych w Finlandii, którzy latem trenowali z kijami. Wymyślony został w latach 20 XX w. Według najnowszych badań ponad 19 % Finów uprawia tę formę spacerów. W Polsce pierwsze centrum Nordic Walkingu powstało w Barlinku. Intensywniejsze spalanie kalorii, o 20% większe niż w przypadku biegania, czyni spacery z kijami ciekawą alternatywą dla tradycyjnych form fitnessu. Dynamiczne, pełne rozmachu chodzenie. Spacer przy użyciu specjalnie zaprojektowanych kijków powstałych z połączenia kijków trekingowych z kijkami do nart biegowych. W porównaniu do zwykłego marszu Nordic Walking angażuje stosowanie siły do kijków z obu stron. Dlatego nordic walkerzy używają bardziej swojego ciała, ale mniej intensywnie i otrzymują stymulację inną niż w normalnym chodzeniu dla mięśni piersi, tricepsów, bicepsów, ramion. To uwikłanie mięśni prowadzi do większego
wzmocnienia niż w joggingu. Spacer w „fińskim” stylu angażuje czynnie około 90% mięśni ciała ze szczególnym zaangażowaniem obręczy barkowej.
Obciążenie dla stawów i kręgosłupa jest w jego przypadku o około 5 kilogramów mniejsze w porównaniu z bieganiem, jeżeli weźmiemy pod uwagę równe podłoże. Dobry trening Nordic Walking to zwiększenie poboru tlenu o 20-58% w zależności od intensywności wbijania kijków. Niewielkie obciążenie stawów u osób otyłych sprawia, że jest zalecane dla zmagających się z nadwagą. Nie pogarsza bowiem stanu obolałych stawów, zwłaszcza kolanowych. Same kijki pomagają w utrzymaniu lepszej postawy, równowagi i stabilności podczas chodu w trudnych warunkach.
Technika chodzenia polega na mocnym wyrzuceniu ramion do tyłu, podobnie jak przy klasycznym chodzeniu na nartach. Kijki używane do Nordic Walking mają zdecydowanie więcej wspólnego z kijkami używanymi w narciarstwie biegowym, niż z trekingowymi. Nie mogą to być kije teleskopowe. Dobór odpowiednich kijków to jeden z podstawowych warunków sukcesu treningowego. Winny być dopasowane do wzrostu piechura, stanowiąc 70% jego wysokości. Co jest również uzależnione od stopnia zaawansowania oraz tempa w jakim się spaceruje. Dla osób początkujących zaleca się stosowanie kijków zdecydowanie krótszych. Ponadto pasek rękojeści kijka powinien być dobrze wyprofilowany i mieć ergonomiczne kształty. Aby uniknąć zadrapań i otarć warto zainwestować w kijki, gdzie pasek zrobiony będzie z delikatnej, bezszwowej skóry.
Profesjonalne kijki do Nordic Walking nie powinny być ciężkie. Ich cechą charakterystyczną jest stabilność, sztywność, konstrukcja tłumiąca hałas. Zwykłe kijki drewniane lub narciarskie nie spełnią funkcji odciążenia ramion, nóg, stawów biodrowych. Te typowe winny być wykonane z czystego aluminium z domieszką włókna węglowego lub szklanego. Rozważając opcję treningu Nordic Walking warto zaopatrzyć się w buty powyżej kostki, tak aby uchronić się przed ewentualnymi urazami. Oferta handlowa największych sieci sportowych sklepów umożliwia zakup obuwia z przeznaczeniem typowym dla Nordic Walking. Z pewnością jednak Nordic Walking nie wymaga drogiego, specjalistycznego sprzętu sportowego.
Nordyckie spacery to forma aktywności fizycznej, którą można uprawiać niezależnie od klimatu, położenia geograficznego, przez cały rok, co czyni z niej ciekawą miejską alternatywę dla nart czy snowbordu. Stanowi jeden z nielicznych sportów przy pomocy, których trenuje się jednocześnie wytrzymałość oraz muskulaturę. Z roku na rok przybywa sympatyków dynamicznych wędrówek z kijkami. Zimowe wędrówki z dala od obleganych przez turystów stoków narciarskich i tras biegowych to trudny do przecenienia relaks. Znane kurorty dysponują siecią tras do uprawiania Nordic Walkingu. Jego zaletą jest aktywność na świeżym powietrzu bez względu na porę roku, co pozwala zachować dobrą formę przez cały rok. Łatwy do opanowania jest odpowiednią formą ruchu dla osób o słabszej kondycji. Doskonale sprawdza się w przypadku kobiet w ciąży będąc bezpieczną formą rekreacji dla matki i dla dziecka. Efekty widoczne są zarówno w sylwetce ćwiczącego-staje się bardziej wyprostowana, elastyczna jak i w koordynacji ruchowej. Spacery z kijkami
powodują wzrost poziomu hormonów wzrostu, które działają przeciw starzeniu. W efekcie ćwiczeń zmniejsza się ryzyko osteoporozy. Podnosi się sprawność działania mózgu.
Trening Nordic Walking należy rozpocząć od marszu z kijkami luźno zwisającymi u rąk wyprostowanych wzdłuż tułowia, szukając odpowiedniego rytmu marszu. Statyczna rozgrzewka z użyciem kijków m. in. skłony i skrętoskłony z kijkami chwyconymi za plecami to wstęp do właściwego marszu, gdzie łączymy krok z odepchnięciem się kijkiem w tył za pomocą przeciwnej kończyny górnej. Opierając się na paskach rękojeści kijka palcami ręki należy rozluźnić uchwyt rękojeści, a górną część tułowia poprzez rotację w przeciwnym kierunku przyłączyć do wyprostowanej ręki. Zginając łokcie zginamy je pod kątem prostym. Nordic Walking powinien być uprawiany od 30 minut do 2 godzin. Należy spacerować ze stałym tempem, a tętno również stałe nie powinno przekraczać 120-150 uderzeń na minutę. Wybierając się na podmiejskie ścieżki można spotkać tak młodych, sprawnych spacerowiczów, jak i seniorów chcących pozostać w formie mino wieku i obciążeń zdrowotnych.
Tempo marszu jest optymalne, gdy spacerowicz może swobodnie prowadzić konwersację, bez zbędnej zadyszki. Jeżeli chcemy zwiększyć pochłanianie tlenu warto znaleźć urozmaicony, nierówny teren. Spacery nordyckie warto połączyć z wyjazdem np. w góry, gdzie z pewnością spotkamy na szlaku innych nordicwalkingowców.
Nordic Cruising to trening łączący w sobie technikę narciarstwa biegowego z elementami biegania i Nordic Walkingu. Krótkie, szerokie narty pozwalają na wykonywanie zarówno ślizgów jak i kroków. Do jego uprawiania nie potrzeba specjalnie przygotowanej trasy biegowej, ale oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie aby z niej skorzystać. Jego uprawianie jest możliwe nawet w przypadku problemów z kolanami, biodrami czy plecami. Pobudza do pracy podobnie jak Nordic Walking 95% wszystkich mięśni ciała.
