Helena Rubinstein, portret z 1905 roku
Po latach zupełnie inaczej opisywała dzieciństwo spędzone w oficynie kamienicy przy ul. Szerokiej 14. "Urodziłam się jako pierworodne dziecko zamożnych rodziców (...). Moi dwaj dziadkowie mieli znaczne udziały w kopalnictwie i bankowości w Polsce, a ojciec zajmował się eksportem. Dzieciństwo i młodość spędziłam w szczęśliwej atmosferze w wielkim, starym domostwie" - zanotowała w autobiografii, potwierdzając skłonność do upiększania nie tylko kobiet, ale także swojego życiorysu. "Ładna historia jest więcej warta niż prawda" - przekonywała. Z tego powodu podawała także niezbyt precyzyjną datę urodzenia - 1872 r., choć okazało się, że przyszła na świat dwa lata wcześniej.
Niewątpliwie od najmłodszych lat przejawiała cechy przywódcze, pomagając matce w opiece nad gromadką rodzeństwa. Już wtedy potrafiła też postawić na swoim. Sprzeciwiła się ojcu, który chciał wydać urodziwą córkę za starszego wdowca, Szmula. Z kolei rodzice nie zgodzili się na jej ślub z ukochanym Stanisławem, ubogim studentem medycyny o pięknych oczach.