Moja córka nie chce się witać
Moja córeczka ma 5 lat nie chce mówić nikomu „dzień dobry”, „do widzenia” itp...Gdy do kogoś zajedziemy, to nie chce się przywitać, nie odpowiada na zadane pytania. Dopiero po jakimś czasie rozkręca się i wtedy jest w porządku. Niestety, kiedy wracamy już do domu, znowu nie chce się pożegnać.
Moja córeczka ma 5 lat nie chce mówić nikomu „dzień dobry”, „do widzenia” itp... Gdy do kogoś zajedziemy, to nie chce się przywitać, nie odpowiada na zadane pytania. Dopiero po jakimś czasie rozkręca się i wtedy jest w porządku. Niestety, kiedy wracamy już do domu, znowu nie chce się pożegnać. Do 3 roku życia nie miała z tym problemu, a potem wymyśliła sobie jakieś koleżanki. Kiedyś, gdy zapytałam, dlaczego nie chce odpowiadać „dzień dobry” to mi powiedziała, że jej wymyślona koleżanka powiedziała komuś „dzień dobry” i się z niej śmiali. Od tej pory ona tez nie chce się witać. Martwi mnie to, bo bardzo nieładnie to wygląda, a od września córka pójdzie do przedszkola.
Jedne dzieci z łatwością i bez problemów uczą się dobrych manier, przyswajają i w życie natychmiast wprowadzają wszystkie formy grzecznościowe, których rodzice od nich wymagają, inne, niestety nie. Bywa też tak, że kiedy już nam się wydaje, że stosują się do reguł i norm dobrego wychowania i nagle przestają je w życiu stosować, podobnie jak twoja córka. Co możesz i powinnaś zrobić? Przede wszystkim dużo i spokojnie rozmawiaj, pokazuj dobre i złe wzorce, tłumacz, dlaczego jedne są złe, a drugie dobre. Bądź dla dziecka dobrym przykładem. Jeśli wymagasz mówienia dzień dobry, sama też głośno witaj sąsiadów, panią w sklepie i korzystaj wtedy z okazji, by wytłumaczyć córce, dlaczego miło jest witać innych. Podobnie z dziękowaniem, żegnaniem czy proszeniem o coś. Nigdy nie strofuj, nie wymierzaj kar, nie irytuj się, gdy dziecko zachowa się nie tak, jakbyś tego chciała. Dlaczego? Bo twoja córeczka powinna zrozumieć, dlaczego warto i należy się witać, żegnać, dziękować, a nie tylko robić to z przymusu czy pod presją.
Jeśli zrozumie i będzie to robiła z własnej woli, możesz mieć pewność, że zawsze zrobi to chętnie, gdy ciebie nie będzie. Gdy pod presją, to wyłącznie wtedy, gdy ty będziesz obok. Nie zamartwiaj się, ze idzie do przedszkola i nie chce się witać czy żegnać. Tam zobaczy inne dzieci, posłucha nauczycielki, która z pewnością będzie maluchy zachęcała do wypowiadania różnych słów, które będą grzecznościowymi formami używanymi w różnych sytuacjach i być może wtedy szybciej zrozumie ich sens i potrzebę używania. Bądź cierpliwa, ale i konsekwentna w tych wymaganiach i uczeniu dobrych manier swojej córeczki.
