Na którym palcu nosi się pierścionek zaręczynowy? Poznaj historię symbolu

W Polsce zwyczajowo pierścionek zaręczynowy nosi się na serdecznym palcu prawej dłoni. Rodzima tradycja pochodzi jeszcze z XIX wieku, gdy przed powstaniem styczniowym kobiety nosiły obrączki na lewej dłoni, natomiast po tragicznych wydarzeniach związanych z klęską narodową, na znak żałoby zaczęto nosić obrączki na prawej dłoni (dotychczas zarezerwowana dla wdów). Od tej pory pierścionek zaręczynowy w Polsce nosi się na dłoni prawej – po ślubie wiele kobiet decyduje się "przenieść" drobiazg na lewą dłoń. Często jednak zdarza się, że kobiety noszą zarówno pierścionek, jak i obrączkę na prawej dłoni.

W większości przypadków w Europie, pierścionek zaręczynowy jest noszony na lewej dłoni. Podobnie dzieje się w Afryce, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Tradycja wspomina czasy antyczne, kiedy to głęboko wierzono, że żyły palca serdecznego prowadzą prosto do serca. Z kolei w państwach skandynawskich, kobiety otrzymują w dniu zaręczyn obrączkę, natomiast w dniu ślubu otrzymują od małżonka drugą w tym samym stylu.

Ten najważniejszy pierścionek może być z żółtego lub białego złota, może być i srebrny, a nawet z innego metalu, jeśli taka jest fantazja narzeczonych. Najczęstszym i najbardziej uniwersalnym pomysłem na kamień jest diament. Można pokusić się o inne równie piękne kamienie szlachetne, które wypełnią pierścionek zaręczynowy. Szmaragdy, szafiry, rubiny, topazy i inne kolorowe klejnoty to tylko przykłady świetnie pasujące do tego rodzaju biżuterii. Kamień musi odpowiednio pasować do kruszcu, w przeciwnym razie pierścionek zaręczynowy nie będzie efektownie wyglądał. Jeszcze według dawnej tradycji, pierścionek musiał mieć biały kamień, który symbolizował szczęście i trwałość małżeństwa. Dzisiaj oczywiście nie ma żadnych wytycznych dotyczących wyboru kamieni czy kruszcu.