Rodzice nie akceptują Twojego partnera

Masz wspaniałego męża, partnera, kochasz go i wierzysz, że jest to mężczyzna na całe życie. Wszystko między wami układa się wspaniale, jest tylko jeden problem - Twoi rodzice go nie akceptują.

Masz wspaniałego męża, partnera, kochasz go i wierzysz, że jest to mężczyzna na całe życie. Wszystko między wami układa się wspaniale, jest tylko jeden problem - Twoi rodzice go nie akceptują.

Często zdarza się, tak, że rodzice od początku nie akceptują Twojego wybranka serca. I uważają, że on za mało zarabia, jest mniej wykształcony, nie zasługuje na Ciebie, jest za stary lub za młody. Ty jednak ukrywasz te informacje przed ukochanym i myślisz, że z czasem „wszystko się jakoś ułoży”. Uważasz, że rodzice potrzebują tylko więcej czasu, by poznać Twojego chłopaka.

Przekonujesz samą siebie, że przyzwyczają się do niego, a jak zostanie Twoim mężem, to zapewne go polubią i pokochają jak syna. Okazuje się jednak, że problem nie ustaje a wręcz przeciwnie, narasta i w miarę upływu czasu się pogłębia. Rodzice coraz częściej wytykają Ci wady ukochanego i próbują Cię nakłonić do zmiany narzeczonego. Jest Ci ciężko, bo kochasz rodziców i partnera i nie chcesz wybierać pomiędzy nimi.

Czasem przechodzi Ci przez głowę myśl ”Zerwę z nim i będę miała w końcu spokój z wymówkami rodziców”. Kochasz jednak narzeczonego i nie chcesz go stracić. Stajesz więc na ślubnym kobiercu i wmawiasz sobie, że jeśli zostanie Twoim mężem, to w końcu pretensje rodziców ustaną. Nic bardziej mylnego, okazuje się bowiem, że prawdziwa walka dopiero się zaczyna.

Najpierw warto poznać powody niechęci rodziców do Twojego męża. Może coś się wydarzyło, co popsuło ich wzajemne relacje. W takich sytuacjach warto porozmawiać z rodzicami i starać się uzyskać od nich informacje, dlaczego nie są w stanie zaakceptować Twojego partnera. Co powoduje, że go nie lubią lub przy każdej nadarzającej się okazji okazują mu wrogość.

Następnie zadaj sobie pytania: Do czego jest mi potrzebna akceptacja rodziców? Dlaczego chcę ją uzyskać? Czy bez niej nie będę szczęśliwa w związku? Jeśli od akceptacji rodziców uzależniasz swoje szczęście w małżeństwie, to czeka Cię długa i wyboista droga. Możesz bowiem przez wiele lat udowadniać rodzicom, że Twój mąż Cię kocha i ciągle pokazywać rodzicom dowody waszego szczęścia.

Pytanie brzmi – Czy to ciągłe udowadnianie ma sens? Czy przypadkiem nie tracisz czasu i energii na zyskanie akceptacji rodziców kosztem swojego związku? Może się bowiem zdarzyć, że chcąc zyskać aprobatę rodziców, narażasz siebie i swojego męża na nieprzyjemne sytuacje. Zapraszasz rodziców na niedzielne obiadki, organizujesz wspólne wyjścia tylko po to, by obie strony w końcu się polubiły.

A tak naprawdę obie strony mają siebie dość i wspólne spotkania zawsze kończą się kłótniami. Po co więc fundować sobie i swoim bliskim takie "atrakcje"? Zrozum, że nie Ty, a Twoi rodzice i Twój mąż muszą chcieć się dogadać. To oni są odpowiedzialni za wzajemne relacje. Ty sama nic nie uzyskasz, jeśli oni nie będą chcieli porozumienia.

Może być i tak, że ostro walczysz z rodzicami o akceptację męża, ciągle się z nim kłócąc. Robisz awantury tylko po to, by w końcu polubili twojego męża. Obrażasz się, kiedy nie zapraszają go na rodzinne imprezy i robisz awantury na zjazdach rodzinnych, by pokazać rodzinie, jakich masz podłych rodziców. Do czego to prowadzi? Do jeszcze większej niechęci i wzajemnej wrogości.

Uległość i walka to dwa oblicza Twojej niedojrzałej relacji z rodzicami. Uległość i potrzeba aprobaty to tak naprawdę Twój dzieciny krzyk o miłość, a walka i ciągłe kłótnie z rodzicami, to nastoletni bunt przeciw temu, czego oni nie akceptują. Dorosła relacja z rodzicami zakłada Twoje pogodzenie się z zaistniałą sytuacją. Jako dorosła osoba dajesz prawo swoim rodzicom do tego, że nie są oni w stanie, lub nie chcą zaakceptować Twojego męża.

Jednocześnie nie pozwalasz im na jego obrażanie i lekceważenie. Jasno stawiasz granice, na co sobie nie pozwalasz i czego nie chcesz. Dorosły człowiek to człowiek, który bierze odpowiedzialność za swoje życie i nie uzależnia swoich wyborów życiowych od rodziców, przyjaciół czy znajomych. Ma odwagę kroczyć własną ścieżką życiową. Owszem słucha rad czy poglądów innych, ale nie pozwala im decydować za siebie. Nie oznacza to również tego, że masz się całkowicie nie liczyć ze zdaniem rodziców.

Wręcz przeciwnie - zwróć uwagę na to co mówią. Być może okaże się, że oni widzą więcej niż Ty. Nie pozwól jednak, aby bezpodstawne oskarżenia rodziców zburzyły to, co dotychczas zbudowaliście. Zapytaj więc samą siebie: ” Czego w życiu tak naprawdę pragniesz i co jest dla Ciebie najważniejsze?”. Pamiętaj, masz jedno życie i warto je przeżyć z takim partnerem, który dla Ciebie jest najlepszy, którego kochasz i który Ciebie kocha. A mądrzy rodzice powinni zdać sobie sprawę, że nie każdy związek swoich dzieci będą potrafili zaakceptować. Warto, żeby uszanowali Twoją decyzje i z szacunkiem odnosili się do Twojego męża.

Tekst: Izabela Kielczyk