Tex‑Mex - mieszanka wybuchowa

Kuchnia pogranicza USA i Meksyku to przede wszystkim ser, wołowina, pięć rodzajów fasoli i wyraziste przyprawy. Połączeń tych smaków można wymyślić tysiące, a jedno jest lepsze od drugiego.

Tex-Mex to kuchnia pogranicza USA i Meksyku. Nazwa ta pochodzi od skrótów wyrazów „Texan” (teksański) i „Mexican” (meksykański) i w kontekście kulinarnym po raz pierwszy pojawiła się w druku w 1945 roku. Oznaczała wówczas meksykańskie dania przyrządzane przez teksańskich kucharzy. Wcześniej, bo już w XIX wieku, używano jej w odniesieniu do linii kolejowych łączących Teksas z Meksykiem.

Znawcy historii sztuki gotowania są zdania, że połączenie tych dwóch tradycji kulinarnych jest zjawiskiem dużo starszym niż sama nazwa. Już setki lat temu hiszpańsko-meksykańska kuchnia zaczęła oddziaływać na tę propagowaną przez pochodzących z Anglii, osiedlających się w dzisiejszych Stanach kolonizatorów. Tylko wtedy, w zamierzchłej przeszłości, nikomu nie przyszło do głowy, by na proces ten wynajdywać specjalny termin.

Początki popularności kuchni Tex-Mex przypadają na lata 70. poprzedniego wieku, kiedy to Diana Kennedy, znawczyni meksykańskiej sztuki kulinarnej w swoim przewodniku opisała kuchnię pogranicza Stanów Zjednoczonych. Mianem Tex-Mex określiła dania meksykańskie nieudolnie przyrządzane na południu USA. Teksańscy restauratorzy bardzo szybko na to zareagowali, deklarując, że u nich podaje się wyłącznie autentyczne meksykańskie potrawy.

Okazało się jednak, że cały zamęt i wszystkie obawy dotyczące kuchni Tex-Mex były niepotrzebne, bo ludziom najzwyczajniej smakowała. Mimo, iż była (i nadal jest) dość ciężka. Nikomu też nie przeszkadza też fakt, że pierwotnie była to kuchnia wieśniaków i biedaków.

Tex-Mex charakteryzuje użycie: żółtego sera (najlepiej, by był rozpuszczony), dużych ilości mięsa (szczególnie wołowiny), fasoli (co najmniej pięciu jej podstawowych odmian), przypraw (zwłaszcza pieprzu, chili i kminu) oraz pieczywa kukurydzianego.

Guacamole Sześć pysznych wizytówek

Najpopularniejszymi daniami kuchni Tex-Mex są:

– Chili con carne – wersja Tex-Mex tym różni się od meksykańskiej, że jest zdecydowanie bardziej mięsna. Chili con carne to rodzaj gulaszu z drobniutko posiekanej wołowiny (mielenie mięsa jest uważane za niewłaściwe), czerwonej fasoli, pomidorów i cebuli. Można podawać je z ryżem, kawałkami świeżego awokado i kleksem kwaśnej śmietany.

– Tacos – to rodzaj pieczywa kukurydzianego, nieco różniący się od tortilli kształtem i konsystencją. Tacos nadziewa się wedle uznania (np. pikantną kiełbasą chorizo, świeżymi warzywami, smażonym mięsem) i zwykle je na zimno.

– Nachos - to kawałki pieczywa kukurydzianego (tortilla chips), zapieczone z serem, podawane ze świeżymi pomidorami, guacamole i śmietaną. Do nachos często dodaje się kawałki siekanej, smażonej wołowiny.

– Burrito – potrawka z chudej wołowiny, pomidorów, cebuli i fasoli, przyprawiona obficie oregano, czosnkiem, słodką papryką, chili, kuminem i pieprzem, podawana ze startym żółtym serem w zrolowanej tortilli. Całość zapieka się i układa na talerzu w towarzystwie śmietany, sałaty, świeżych pomidorów lub dowolnej salsy.

– Quesadillas – tortilla nadziewana upieczoną i pokrojoną w paski wieprzowiną, startym na grubej tarce serem, drobno posiekanymi, piekielnie ostrymi papryczkami jalapeno i cebulą. Całość przyprawia się kolendrą, solą i pieprzem. Nadzianą tortillę składa się na pół, po czym zapieka się kilka minut i podaje z pomidorową salsą.

– Fajitas – to tortilla nadziewana grillowaną i pokrojoną w paski przeponą wołową, którą przed pieczeniem na rożnie marynuje się w sosie sojowym i soku z limonki, przyprawia chili i kuminem. Fajitas podaje się z pokrojoną w piórka cebulą, paskami świeżej papryki, śmietaną i/lub guacamole (gęstym sosem z awokado). Póki całość jest gorąca, posypuje się ją żółtym serem, który błyskawicznie się roztapia.

Guacamole Idzie z duchem czasu

Z czasem kuchnia Tex-Mex ewoluowała, coraz odważniej łączono składniki charakterystyczne dla Stanów Zjednoczonych z tymi popularnymi zwłaszcza w północnej części Meksyku. Dzięki temu możemy zajadać się daniami takimi jak:

– Fasolowy hamburger – kanapka, w której oprócz chudej wołowiny, czerwonej cebuli i sera znajdziemy pastę z fasoli, przyprawioną kuminem i czosnkiem oraz z guacamole zamiast keczupu czy musztardy.

– Kurczak paprykowo-limonkowy – piersi z kurczaka, marynowane w sosie złożonym z soku z limonki, papryczek jalapeno, kuminu, czosnku, pieprzu i soli, pieczone na grillu, podawane z czarnymi oliwkami.

– Zupa z tortillą – rosół z piersi kurczaka, cebuli, czosnku, kuminu i papryki, do którego pod koniec gotowania dodaje się świeżą kolendrę, pokrojone w kostkę pomidory i kawałki papryczki chili. Serwuje się go z uprzednio pokrojoną w cienkie paski i chrupką, bo zapieczoną w piekarniku, tortillą, posypując na końcu startym serem.

Guacamole