Prowansja, ach Prowansja...
Czasami trzeba opuścić szlak Wielkich Miast i odpocząć. I udać się gdzieś do Mniejszych Miast. Nadal stylowo, z filtrem do opalania Diora i nie testowanymi na zwierzętach błyszczykami Clinique. Z ubraniami w stylu Lazurowe Wybrzeże. Toskania czy Prowansja? Dziś Prowansja.
08.09.2008 | aktual.: 26.06.2010 14:02
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Czasami trzeba opuścić szlak Wielkich Miast i odpocząć. I udać się gdzieś do Mniejszych Miast. Nadal stylowo, z filtrem do opalania Diora i nie testowanymi na zwierzętach błyszczykami Clinique. Z ubraniami w stylu Lazurowe Wybrzeże. Toskania czy Prowansja? Dziś Prowansja.
Romantyczna kraina pachnąca lawendą, do której ciągną myślami i „caravans” setki Brytyjczyków (Amerykanie po książce Francis Mayes wolą Toskanię) rozczytanych w Peterze Mayle’u i oczekujących niezwykłych cudowności – oczywiście wcale nie jest taka cudowna. Ten, kto spodziewa się, że wyjeżdżając na południe Francji wjedzie do raju – myli się. Może za to być pewien, że doświadczy prawie wszystkich irytujących „frenczyzmów” opisywanych u Mayle’a i to nawet zanim zobaczy z daleka pole lawendy...
Wzorowy południowiec wyskoczy bowiem na światłach awaryjnych po bagietkę do boulangerie, blokując drogę szerokości półtora auta. Sześćdziesiąt aut w korku za nim będzie trąbić bez większego przekonania, lecz z pasją. Trąbić będą również żandarmi, którzy w końcu są w stanie zrozumieć prawdziwego Francuza, który potrzebuje rozmowy z panią w piekarni w takim samym stopniu co osławionej bagietki do obiadu.
ZOBACZ TEŻ
Kobiety z wielkiego miasta mogą nie przekonać również chmary komarów. Chodniki z dziurami i piękne bezdroża, gdzie może spokojnie ugrzęznąć bucik na wysokim obcasie. Cudowna kuchnia prowansalska z jednej strony wpisze się w trendy żywieniowe (ratatouille ze świeżych warzyw z tłoczoną w pobliżu oliwa z oliwek, mnogość sałatek)
z drugiej – czyhać będzie na piękną figurę zewsząd – otaczając zapachem pain au chocolat, czy zwykłej bagietki; kusząc foie gra i ryżem z Camargue. Oczywiście to wszystko wtedy, kiedy wejdziemy w rolę Carrie B., która wpada w popłoch na widok wiewiórki, a Connecticut to dla niej synonim Madagaskaru...
Ja jednak wybiorę się na poszukiwanie pól lawendy z czystej ciekawości. Palące słońce wymaga kapelusza, stopy niosą letnie japonki.... Wystarczy rozglądać się uważnie, by trafić przypadkiem do takiego miejsca jak Musée des Arômes et du Parfum.
w Graveson-en-Provence. Można tu podejrzeć jak wyglądał proces robienia słynnych prowansalskich wód toaletowych z lawendy i innych roślin. Można przejść się po eksperymentalnym ogrodzie i poobserwować jak rośnie trawa, róże, jaśmin... Albo – to wersja kosmopolityczna – dać się zaprosić do podróży w czasie i przestrzeni: w obrębie muzeum znajduje się - urządzona zgodnie z zasadami feng shui - przestrzeń zwana Aroma Cocoon, małe królestwo wellnes w stylu Zen. Trudno uwierzyć, że jest się we Francji, kiedy wszystko wokoło wygląda jak Japonia...
Będąc w Prowansji koniecznie popodglądajcie jak ubierają się Francuzki... W końcu to najlepiej ubrane kobiety świata – znane z niewymuszonej elegancji i tego nieuchwytnego „czegoś” zwanego „chic”. Ich zwiewne sukienki, umiejętne łączenie złota z granatem, użycie tak klasycznych kolorów jak biel czerń lub zwykłego wzoru w łączkę – to wszystko jest do wyuczenia! I koniecznie kupcie sobie paname na lokalnym targu...
Aby poczuć prawdziwą Prowansję trzeba pozwolić sobie na pewne abberacje: skosztować królika w potrawce, poranek zacząć od wizyty na targu i wygrzania się na słońcu przed piekarnią z filiżanką kawy z mlekiem i pysznymi, świeżymi croissantami (samo masło i zdradliwa biała mąka). Ostentacyjnie zamoczyć croissanta w kawie. Wypić o jedenastej pastis i zagrać ze starszymi panami w boule w cieniu platanu – koniecznie dać się ograć. Dostosować się do pory posiłku i nie szukać jedzenia po 14 i przed 19. Turystycznie napić się wszechobecnego różowego wina, konesersko – pamiętać, że winnice zajmują ponad 43 tysiące hektarów Prowansji (czyli niemal połowę ziemi uprawnej) i spróbować czerwonego, garbnikowego Bandol z posmakiem pieprzu. Nauczyć się bardzo efektywnie lenić. Uda się –wystarczy, że tam spędzicie jeden dzień.
Specjalnie dla serwisu kobieta.wp.pl prosto z Prowansji nasza korespondentka Agnieszka Kozak
Dziennikarka, robi doktorat z gender i queer studies. Zajmuje się lokalnymi odmianami globalnych trendów, seksem i seksualnością w kulturze popularnej czasem krytykuje sztukę i fotografię, ale głównie nałogowo kupuje buty…
