Vulvodynia

Pojawia się najczęściej u młodych kobiet i towarzyszy im przez długie miesiące, a nawet lata, utrudniając normalne funkcjonowanie. Dotkliwy ból odbiera radość życia, okalecza sferę intymną, nierzadko prowadzi do depresji. Choć vulvodynia jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych kobiecych chorób, wciąż nie wzbudza należytego zainteresowania środowiska medycznego. Jak żyć z vulvodynią?

Pojawia się najczęściej u młodych kobiet i towarzyszy im przez długie miesiące, a nawet lata, utrudniając normalne funkcjonowanie. Dotkliwy ból odbiera radość życia, okalecza sferę intymną, nierzadko prowadzi do depresji. Choć vulvodynia jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych kobiecych chorób, wciąż nie wzbudza należytego zainteresowania środowiska medycznego. Jak żyć z vulvodynią?

Vulvodynia może charakteryzować się w miarę stałym, rozprzestrzenionym bólem, obejmującym nie tylko wargi sromowe, ale i przedsionek pochwy czy odbyt. Ten podtyp choroby nazywany jest vulvodynią właściwą. Natomiast gdy do zaistnienia bólu konieczne jest wystąpienie bodźca, a ból ten zlokalizowany jest przy wejściu do pochwy, wówczas mamy do czynienia z vestibulodynią.

Badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych wskazują, że z powodu vulvodynii cierpi nawet 16 proc. tamtejszych kobiet. Jednak mimo tak ogromnej liczby chorych, wiedza o tej dolegliwości jest znikoma. Droga od pierwszej wizyty u lekarza do postawienia diagnozy i rozpoczęcia leczenia jest dla większości kobiet drogą przez mękę. Sytuacja jest trudna nie tylko ze względu na niewielką wśród specjalistów wiedzę na temat vulvodynii, ale i z uwagi na reakcje otoczenia, z którymi spotyka się większość kobiet. Bardzo rzadko otrzymują tak potrzebne wsparcie i zrozumienie.

Nietrudno wyobrazić sobie konsekwencje wielomiesięcznego, a nawet wieloletniego zmagania się z bólem towarzyszącym vulvodynii. Choroba ta szczególnie negatywnie wpływa na sferę intymną, najczęściej całkowicie uniemożliwiając współżycie. Niezrozumienie zarówno ze strony lekarzy, jak i bliskich osób, dotkliwy ból i wciąż brak metody na całkowite wyleczenie sprawiają, że choroba ta znacząco pogarsza kondycję psychiczną kobiety.

Środowisko medyczne nie jest zgodne co do przyczyn występowania vulvodynii. Źródeł upatruje się między innymi w czynnikach genetycznych, uszkodzeniu bądź nadwrażliwości nerwu sromowego czy w większym niż u reszty kobiet nagromadzeniu zakończeń nerwowych w okolicach sromu. Odrzucono hipotezę, jakoby przyczyną dolegliwości były czynniki psychologiczne.

POLECAMY: * Białe małżeństwo - nie z wyboru...*

Czynniki te odgrywają natomiast decydującą rolę w przypadku pochwicy, która bardzo często towarzyszy vulvodynii. Wielu lekarzy podkreśla konieczność szerszego spojrzenia na chorobę. Stwierdzono bowiem, że u wielu kobiet razem z vulvodynią współwystępuje zespół jelita drażliwego oraz śródmiąższowe zapalenie pęcherza.

Zdiagnozowanie vulvodynii nie jest proste. Podstawowym etapem diagnozy jest wykluczenie wszystkich chorób, które mogą być przyczyną dolegliwości, a więc na przykład infekcji bakteryjnych i grzybiczych.

W przypadku vestibulodynii głównym kryterium diagnostycznym jest znaczne nasilenie bólu podczas dotykania przedsionka pochwy, np. przy pomocy wacika. Istotne jest również kryterium czasu - aby stwierdzono vulvodynię, dolegliwości bólowe muszą utrzymywać się przez co najmniej 3 miesiące.

Niejednoznaczne przyczyny występowania vulvodynii utrudniają opracowanie skutecznego sposobu leczenia. Nie oznacza to jednak, że kobiety zmagające się z tą chorobą, są skazane na nieustanny ból. Istnieją metody, które w znacznym stopniu minimalizują odczuwane dolegliwości, a w wielu przypadkach nawet prowadzą do ich eliminacji. Jakie to są metody?

Pomocne mogą okazać się leki o działaniu przeciwdepresyjnym i przeciwpadaczkowym, z uwagi na zdolność łagodzenia bólu neuropatycznego. Vulvodynii bardzo często towarzyszy hipertonia mięśni dna miednicy, czyli ich nadmierne napięcie, dlatego bardzo ważne miejsce zajmuje fizjoterapia.

W leczeniu stosowane są również miejscowe środki znieczulające z lidokainą (lignokainą). W przypadku vestibulodynii możliwe jest także poddanie się zabiegowi chirurgicznemu - vestibulektomii. Choć czynniki psychologiczne nie są uznawane za przyczynę choroby, to w procesie leczenia niezwykle ważna jest stała opieka psychologa. Terapia pomaga uporać się z emocjami, których doświadcza każda kobieta walcząca z vulvodynią - bezradnością, złością, lękiem, smutkiem.

POLECAMY: * Białe małżeństwo - nie z wyboru...*