Wykwintne szparagi

Szparagi mają niewiele kalorii, jeśli zjemy je bez masła z tartą bułeczką. Uchodzą także za afrodyzjak, więc latem podajmy je choć raz ukochanemu.

Szparagi mają niewiele kalorii, jeśli zjemy je bez masła z tartą bułeczką. Uchodzą także za afrodyzjak, więc latem podajmy je choć raz ukochanemu.

Rzadko kto nie lubi szparagów. Wielkim ich wielbicielem był Juliusz Cezar. To właśnie rzymskim cezarom zawdzięczamy uprawne odmiany tego wspaniałego warzywa. Utrzymywali oni bowiem tzw. floty szparagowe, czyli specjalne oddziały, które przywoziły z obrzeży imperium najokazalsze pędy szparagów. W czasach nam bliższych uwielbiała je księżna Diana. I miała rację. Są po prostu pyszne.

Szparagi to najdelikatniejsze części byliny z rodziny liliowatych asparagus officinalis. Bywają białe, zielone lub z odrobiną fioletu. U nas zagłębie szparagowe mieści się na zachodzie Polski. Są to, niestety, warzywa łatwo psujące się, więc kupujmy je zdrowe i twarde do natychmiastowego użytku. Nie można ich przechowywać dłużej niż trzy dni i to w lodówce, najlepiej ustawione pionowo, w naczyniu wypełnionym niewielką ilością wody.

Przygotowanie jest proste: w miejscu, gdzie się same zginają, łamiemy je, końcówki możemy użyć do ugotowania zupy szparagowej. Zawsze je obieramy, od główki w dół. Gotujemy ok. 6-10 minut na pionowo, najlepiej związane nitką w pęczek, w osolonej i odrobinę ocukrzonej wodzie. Podajemy je najczęściej ciepło polane masłem z bułeczką tartą lub sosem holenderskim.

Restauracje przygotowują specjalne menu szparagowe. Warszawski Marriott proponuje np. szparagi z sosem holenderskim, parmezanem i szynka parmeńską, lub dwukolorową zupę krem ze szparagów. Są nie tylko smaczne, ale i zdrowe. Lekkostrawne i niskokaloryczne polecane są w dietach odchudzających. Stanowią źródło witaminy K, B i C, zawierają też żelazo, potas i fosfor. Polecane są także jako środek moczopędny i przeczyszczający, zwiększający krzepliwość krwi i zapobiegający pękaniu naczyń włosowatych.

Sprawdź, jak przyrządzić:
*
*
*
*