Lilie – królowe lata

Lilie są prawdziwą ozdobą ogrodu w letniej porze. Bogactwo barw z pewnością zachwyci każdego prawdziwego miłośnika kwiatów.

Lilie były znane już w Starożytnej Grecji. Rysunki lilii białej zdobią sławne wazy kreteńskie. Kwiaty te trafiły do Europy z krajów azjatyckich: Japonii i Chin – były tam hodowane już kilka tysięcy lat temu. W 1949 r Jan de Graaf opatentował pomarańczową lilię Enchantment. Była ona przez długie lata niedościgłym wzorem dla wielu hodowców. Obecnie istnieje bardzo wiele odmian tych pięknych kwiatów dlatego są one cały czas modne.

Lilie ze względu na różnorodność barw (żółty, różowy, pomarańczowy, czerwony, biały oraz kolory pośrednie)pasują praktycznie do każdego typu ogrodu. Na rabatach lilie mogą rosnąć w sąsiedztwie roślin jednorocznych oraz bylin. Ponadto lilie dobrze się prezentują w towarzystwie niebieskich i purpurowych roślin wieloletnich, takich jak szałwia, przegorzan, czy aster.

Kwiaty te efektownie wyglądają wokół krzewów o brązowo-zielonych liściach kolorystyce, z którymi będą kontrastować, a także dla tych krzewów i drzew iglastych, które podobnie jak lilie, wymagają nieco więcej wilgoci. Niskie lilie, które nie przekraczają 50 cm, wysokości można hodować w ogródkach skalnych. Dlatego warto upiększyć swój ogród tymi niezwykle barwnymi kwiatami. Lilie dobrze rosną na glebach bogatych w próchnicę, pulchnych i przepuszczalnych. Cebule sadzimy zaraz po zakupie, gdy są jeszcze świeże. sadzimy je na głębokości równej 2,5 wysokości cebuli. Wyjątkiem jest L. candidum, którą sadzi się późnym latem, na głębokości zaledwie 2,5 cm.

Kwiaty te najintensywniej rozwijają się latem. Odmiany wczesne kwitną, a późne formują pąki.Lilie powinny być regularnie nawożone i podlewane (podlewamy tak aby ziemia była lekko wilgotna).

Lilie zapadają na infekcje wirusowe przenoszone przez mszyce. Zarażona roślina ma poskręcane pędy i kędzierzawe liście. Należy ją wykopać wraz z cebulą i spalić.

Ponadto lilie narażone są na atak szarej pleśni. Na pąkach pojawiają się owalne, brunatne, szarzejące plamki. Chore rośliny trzeba spryskać 2 – krotnie w odstępach tygodniowych preparatem antygrzybiczym.

Lilie rozmnaża się przez cebulki, łuski, (od cebuli oddzielamy łuski tak aby zawierały one kawałek piętki; łuski odejmuje się na przełomie lata i jesieni, tylko z cebul, które znalazły się już w stanie spoczynku) a niektóre gatunki takie jak lilia królewska – z nasion.

Lilie dzieli się na kilka grup: mieszańce azjatyckie, takie jak L. Cernuum i L. Davidii, jest to najliczniejsza grupa odmian ogrodowych, kwitnących od czerwca do początku sierpnia, dobrze znoszą nasz klimat. Jednak mieszańce orientalne (pochodzą one głównie od odmian japońskich) nie są odporne na mrozy i deszcze; inne odmiany to m.in L. Martagon i L.

Hansonii, które najlepiej jest rosną na glebach lekko zasadowych, próchnicznych, w miejscu lekko ocienionym, kwiaty są małe sadzone na długich szypułkach, o turbanowatym kształcie, są trudne w uprawie w naszym klimacie. Natomiast stanowiska słoneczne i gleby alkaliczne lubią L. Candidum i L. Chalcedonicum. Z kolei mieszańce gatunków amerykańskich, najlepiej sadzić w lekkim cieniu, na glebie kwaśnej i zdrenowanej.