Maria Skłodowska-Curie: pierwsza kobieta z Nagrodą Nobla

Z okazji Dnia Kobiet przedstawiamy sylwetki wyjątkowych postaci, które zmieniały bieg historii, wyłamywały się stereotypom, uparcie dążyły do celu i sprawiały, że świat stawał się lepszym miejscem dla kobiet. W tym artykule przeczytasz o wyjątkowej Marii Skłodowskiej-Curie.

Maria Skłodowska urodziła się 7 listopada 1867 roku w Warszawie, w rodzinie, która była głęboko związana z wartościami edukacji oraz nauki. Jej ojciec, Władysław Skłodowski, był nauczycielem matematyki i fizyki. Matka, Bronisława, była natomiast nauczycielką.

Maria już od wczesnych lat wykazywała niezwykłą zdolność do nauki. Choć była jedną z najwybitniejszych uczennic w swojej szkole, jej droga do dalszej edukacji nie była jednak łatwa. W Polsce, będącej pod zaborami, kobiety miały bardzo ograniczony dostęp do wykształcenia wyższego. Mimo to, Maria nie poddawała się. W 1891 roku wyjechała do Paryża, aby kontynuować naukę na Uniwersytecie Sorbońskim. Studiowała fizykę i matematykę, zmagając się jednocześnie z trudnościami finansowymi i osobistymi.

Maria Skłodowska żyła w Paryżu skromnie, a jej życie koncentrowało się głównie na nauce. Szybko zyskała szacunek i uznanie wśród wykładowców i kolegów z uczelni. W 1893 roku uzyskała licencjat z fizyki, a rok później licencjat z matematyki. Jej niezwykła pracowitość i talent naukowy sprawiły, że wkrótce została zaproszona do współpracy z prof. Henrim Becquerelem, który odkrył zjawisko promieniotwórczości.

To właśnie w laboratorium Becquerelea Maria rozpoczęła swoją pierwszą poważną pracę naukową, która zainspirowała ją do zgłębiania tematu promieniotwórczości. Zjawisko to, mimo że było już częściowo znane, wymagało dalszych badań, które Maria postanowiła przeprowadzić w ramach swojej pracy doktorskiej. Jej badania nad promieniotwórczością rozpoczęły jedną z najważniejszych karier w historii nauki.

W 1897 roku Maria Skłodowska rozpoczęła badania nad nowymi, jeszcze nieznanymi pierwiastkami promieniotwórczymi. W 1898 roku wraz ze swoim mężem, Piotrem Curie, odkryła nowy pierwiastek, który nazwali polonem - na cześć Polski, która znajdowała się wówczas pod zaborami. Odkrycie polonu stało się przełomem w dziedzinie chemii i fizyki, ponieważ oznaczało odkrycie pierwiastka, który wykazywał silne promieniowanie. Kolejnym krokiem było odkrycie radonu, który stał się fundamentem późniejszych badań.

Obydwa odkrycia były pierwszymi w historii nauki, które dowiodły, że niektóre pierwiastki emitują promieniowanie, które jest niestabilne i może zniszczyć inne materiały. Miały one ogromne znaczenie, zarówno w teorii, jak i w praktyce. Maria Skłodowska-Curie wykazała, że atomy mogą być niestabilne, a proces ich rozpadu prowadzi do emisji promieniowania, co stanowiło fundament przyszłych badań nad radioaktywnością.

Przełomowym momentem w karierze Marii Skłodowskiej-Curie było zdobycie Nagrody Nobla. W 1903 roku, wspólnie z Piotrem Curie i Henrim Becquerelem, naukowczyni otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za odkrycie zjawiska promieniotwórczości. Była pierwszą kobietą, która otrzymała tę prestiżową nagrodę, co było ogromnym osiągnięciem, biorąc pod uwagę ówczesne ograniczenia w dostępie kobiet do nauki.

W 1911 roku, po śmierci męża, Maria Skłodowska-Curie kontynuowała swoje badania nad radioaktywnością, co przyniosło jej drugą Nagrodę Nobla, tym razem w dziedzinie chemii. Był to niezwykły moment, ponieważ tym samym stała się pierwszą osobą w historii, która otrzymała Nagrodę Nobla w dwóch różnych dziedzinach naukowych.

Maria Skłodowska-Curie to wyjątkowa postać nie tylko z powodu naukowych osiągnięć. To przede wszystkim kobieta, która przełamała bariery i normy społeczne, jakie obowiązywały w ówczesnym świecie. W XIX wieku kobiety były zdominowane przez tradycyjne role społeczne, które ograniczały możliwość kształcenia się, a tym bardziej pracy w nauce. Jej wybór, by poświęcić życie nauce, był świadectwem odwagi i pasji.

Skłodowska-Curie stała się również przykładem niezłomnej siły w obliczu trudności osobistych. Po tragicznej śmierci Piotra Curie (który zginął w wypadku drogowym, przejechany przez konny wóz ciężarowy), pozostała samotną matką dwóch córek: Eve oraz Irene, a jednocześnie kontynuowała pracę naukową, która nie była łatwa - zwłaszcza w obliczu wyzwań finansowych i samodzielnego wychowywania dzieci. Mimo to, nigdy nie zrezygnowała z nauki. Stała się symbolem wytrwałości i pasji w dążeniu do celu.

Maria Skłodowska-Curie pozostawiła nieocenione dziedzictwo. Jej badania nad radioaktywnością nie tylko wprowadziły przełom w nauce, ale miały także ogromny wpływ na rozwój medycyny. Promieniotwórczość, której badania rozpoczęła, stała się fundamentem dla rozwoju terapii nowotworowych, radiografii medycznej i innych technologii związanych z radiologią. Dzięki jej odkryciom, radioterapia stała się kluczowym narzędziem w leczeniu wielu rodzajów nowotworów.

Wielki wpływ na rozwój nauki Marii Skłodowskiej-Curie nie ograniczał się jednak tylko do jej osiągnięć naukowych. Naukowczyni stała się mentorką dla wielu młodych badaczy, którzy później przyczynili się do dalszego rozwoju nauki. W 1914 roku objęła stanowisko profesorskie na Uniwersytecie Sorbońskim jako pierwsza kobieta, która zdobyła ten tytuł.

Maria Skłodowska-Curie zmarła 4 lipca 1934 roku w Passy. Dziś jest przykładem niezłomności, odwagi i poświęcenia, a także przełamywania społecznych barier, które ograniczały kobiety w tamtych czasach. Jest też symbolem siły intelektualnej i inspiracją dla wielu pokoleń, a jej osiągnięcia wciąż wyznaczają standardy w nauce i technologii.

Zapraszamy na grupę FB - #Wszechmocne. To tu będziemy informować na bieżąco o terminach webinarów, wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl.