GotowaniePrzepisyZłoty przysmak

Złoty przysmak

Złoty przysmak
05.06.2008 15:36, aktualizacja: 29.06.2010 00:48

Na całym świecie jest jednym z bardziej cenionych produktów spożywczych. Powstaje z różnych roślin: w Grecji popularny jest aromatyczny miód tymiankowy, z kolei Włosi gustują w miodzie kasztanowym.

Na całym świecie jest jednym z bardziej cenionych produktów spożywczych. Powstaje z różnych roślin: w Grecji popularny jest aromatyczny miód tymiankowy, z kolei Włosi gustują w miodzie kasztanowym. Bez tego słodkiego specjału trudno sobie wyobrazić także kuchnię polską.

Miód pszczeli był znany już w epoce kamiennej, świadczą o tym rysunki naskalne. Najstarszy wizerunek zbieracza miodu liczy sobie prawie piętnaście tysięcy lat i został odkryty w 1919 roku w jaskini w pobliżu Walencji. Podobne rysunki znaleziono w Afryce Południowej i Indiach.

Łzy boga Ra

Ten pszczeli produkt był bardzo ceniony w czasach starożytnych. Egipcjanie wierzyli, że słodki, gesty syrop to ożywione łzy boga Ra, dla Greków był pokarmem bogów, bo pszczoły były karmicielkami Zeusa, a Rzymianie traktowali przetwórstwo miodu jako ważny element swojego przemysłu.

Miód jest stosowany w medycynie od kilku tysięcy lat. O jego właściwościach pisali Hipokrates i Awicenna. Powszechne sądzono, że ten specyfik zapewnia długowieczność, stosowano go więc m.in. przy schorzeniach przewodu pokarmowego i serca. Starożytni Egipcjanie używali go do leczenia ran i oparzeń, a także do balsamowania zwłok. Doceniali również jego pozytywny wpływ na skórę: egipska królowa Kleopatra kąpała się w mleku z dodatkiem miodu. Z miodu wyrabiano maści i płyny stosowane w leczeniu ran. Jego lecznicze właściwości są doceniane także dzisiaj. Wszystkie naturalne miody mają działanie lecznicze, np miód gryczany obniża ciśnienie krwi.

Polecamy przepisy:
Słodki przysmak prosto od pszczół do dzisiaj stanowi składnik wielu preparatów do pielęgnacji skóry i włosów. Znajduje się w kremach do twarzy, balsamach, mleczkach, płynach do kąpieli, szamponach.

Przydatny w kuchni

Miód od wielu wieków jest wykorzystywany również w kulinariach. W kuchni polskiej jego zastosowania są wręcz nieograniczone. Dodaje go do pierników, jest też składnikiem marynat, sosów i glazur. Nadaje oryginalnego smaku potrawom mięsnym: warte wypróbowania są na przykład żeberka w miodzie czy kurczak na miodzie.

Oryginalnym pomysłem jest dodawanie miodu do sałatek owocowych, a także naleśników. By przygotować do nich oryginalne nadzienie, wystarczy wymieszać miód z 5 dag rodzynków i 2 łyżkami posiekanych migdałów. Potem cienko posmarować naleśniki, poskładać je w koperty i ułożyć w żaroodpornym naczyniu. Położyć na wierzch kilka kawałków masła, a następnie wstawić na 10 minut do gorącego piekarnika.

Ponadto miód jest środkiem konserwującym – Hindusi posmarowane miodem mięso potrafią przechowywać przez rok.

Też do picia

Może być nie tylko dodatkiem do wielu potraw, ale także napojem alkoholowym. Tradycja jego wytwarzania sięga czasów średniowiecza. Miód pitny powstaje w wyniku fermentacji miodu pszczelego zmieszanego w różnych proporcjach z wodą. Butelki przechowuje się tak jak wina: w ciemnych pomieszczeniach, w temperaturze 5 do 10 stopni Celsjusza, w pozycji leżącej. Istnieje kilka rodzajów miodów pitnych:

– miody naturalne – są to miody powstałe wyłącznie na bazie miodu i wody, uzupełnione dodatkiem kwasu cytrynowego i poddane fermentacji po dodaniu pożywki dla drożdży;
– miody chmielowe – są to miody z dodatkiem chmielu;
– miody korzenno-ziołowe – zaprawione podczas warzenia rozmaitymi korzeniami, ziołami, przyprawami;
– miody owocowe – z dodatkiem soku (np. malinowego, wiśniowego).

Polecamy przepisy: