Ma 82 lata. "Nie chcę być ciężarem"

Beata Biały w swojej książce "Męskie gadanie 2" porozmawiała z szesnastoma mężczyznami, z którymi poruszyła wiele bardzo ważnych tematów, takich jak męskość czy przemijanie. Jednym z jej bohaterów był Jan Englert. Co powiedział na temat upływającego czasu oraz śmierci? Aktor nie owijał w bawełnę.

Aktywność fizyczna i zdrowa dieta to nie wszystko. Należy bowiem także regularnie odwiedzać lekarzy, którzy sprawdzą, w jakim stanie jest nasz organizm. - Nienawidzę tego. Badań nie robię, leków nie biorę, zapominam albo je lekceważę. Więc jak już uwierzę, że muszę pójść, to wtedy dopiero się do tego biorę - przyznał Jan Englert.

Aktor nie ukrywa przy tym, że choć nie może narzekać na zdrowie, zaczął on zauważać u siebie pewne zmiany. - Czasem zapominam o czymś, o kimś... To ma coś wspólnego z tą nieuchronną, fizyczną rzeczywistością. Ale to nie są objawy, które mnie rozbijają. Starzenie się to po prostu nowa wersja siebie.

Englert podkreślił przy tym, że doskonale zdaje sobie sprawę z tego, ile ma lat. - Przez całe życie ciało było twoim instrumentem, a nagle... fałszuje. To jest trudne, cholernie trudne. Wiem, że jestem stary, nie tylko dlatego, że kalendarz tak mówi. Wiem to po tym, że już nie wszystko chcę - dodał.

Czytaj też: Mąż związał się ze studentką. Teraz razem ją odwiedzają

Śmierć jest nieunikniona, choć nikt z nas dokładnie nie wie, kiedy nadejdzie jego czas. Czy jednak Jan Englert obawia się tego momentu? - Nie rozumiem starców, którzy boją się śmierci. Przecież to jest nieuniknione. Nie można się bać czegoś, co jest nieuniknione. Więc to, czy ja umrę we wtorek, czy w piątek, czy w przyszłym tygodniu — co to za różnica? I tak umrę - powiedział.

Aktor zaznaczył jednocześnie, że znacznie większe znaczenie ma dla niego to, jak odejdzie. - Śmierć mnie nie przeraża. Ale perspektywa umierania — powolnego, bezradnego, niedołężnego — już tak. Nie chcę być ciężarem. Ani dla siebie, ani dla nikogo. Widziałem, jak umierał mój dziadek. I nienawidzę siebie za to, że pamięć wybrała karykaturę, nie bohatera.

- Wiem, że nie będę miał nowego początku. Ale wciąż mogę mieć piękny koniec. I to jest coś, czego uczę się każdego dnia — żeby odchodzić bez żalu, bez histerii, bez potrzeby ostatniego słowa. Każda rola ma swoją kurtynę. Nawet ta najpiękniejsza - stwierdził.

Czytaj też: Martyna Kander stworzyła kostiumy do "Wicked" i "Hamleta". O swoim zawodzie mówi: nie ma rutyny

Zapraszamy na grupę FB - #Wszechmocne. To tu będziemy informować na bieżąco o terminach webinarów, wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl.