Pojechałam nad Bałtyk poza sezonem. Tyle zapłaciłam za kawę na plaży

Wybrałam się do Trójmiasta we wrześniu zachęcona poleceniami znajomych. — Pogoda nie zawsze dopisuje, jest nieco chłodniej i częściej pada deszcz, ale na plażach nie ma aż tylu ludzi. No i ceny bywają bardziej przyzwoite — usłyszałam od Ani i Marcina, którzy co roku wyjeżdżają wczesną jesienią nad Bałtyk.

Planowanie pobytu zaczęłam od rezerwacji noclegu w Gdyni. Przedział cenowy jest szeroki. Za pięć nocy w tym mieście zapłacić można od 400 zł do nawet 22 tys. zł — wszystko zależy od standardu, odległości od centrum miasta czy najlepszych plaż. Ostatecznie zdecydowałam się na hotel za 2900 zł dla dwóch osób ze śniadaniami, położony zaledwie 500 metrów od plaży w Gdyni Orłowo. Po przyjeździe i zakwaterowaniu pozostało sprawdzić się, czy pobyt nad polskim morzem we wrześniu jest bardziej przyjazny dla portfela, czy nawet po sezonie wciąż potrafi zaskoczyć cenami.

Gdynia uważana jest za jedno z najlepszych miast do życia w Polsce. Tak w 2024 sklasyfikował ją raport Oxford Economics Global Cities Index. Gdynia łączy ze sobą to, co najlepsze w morskich kurortach i dużych polskich miastach. Nieopodal tętniących życiem ulic, modernistycznych biurowców i restauracji, rozpościerają się szerokie plaże z wysokimi klifami.

Uroki Gdyni doceniają także turyści, choć nie jest ich tak dużo, jak w Gdańsku czy Sopocie. Grupki przyjezdnych spotykam w jednej z tawern przy plaży, gdzie królują ryby i owoce morza. Jedni sięgają po wędzone specjały, inni wybierają smażone dania. Ceny są zróżnicowane. Ryby kosztują od 12 do 25 zł za 100 g. Zamawiam flądrę, ale obsługa nie pyta o wagę. Na talerzu ląduje 250 g, za które płacę 32 zł. Do tego dobieram 100-gramową porcję frytek za 14 zł. Według portalu Strefa Biznesu średnia cena flądry w nadbałtyckich smażalniach waha się od 10 do 13 zł za 100 g. Moja porcja wpisuje się w tę średnią.

Do ryby domawiam jeszcze schabowego z kością z puree ziemniaczanym i dwoma ogórkami kiszonymi, za którego zapłaciłam 52,50 zł. Razem z napojami rachunek dla dwóch osób zamyka się w kwocie blisko 145 zł. To suma, która nie odbiega znacząco od tego, ile za posiłek trzeba zapłacić w innych dużych polskich miastach.

Po posiłku idę na niemal pustą plażę. Pojedyncze osoby spacerują po brzegu, kilku śmiałków surfuje, inni odpoczywają w ciszy nad Bałtykiem. Przy wejściu ustawiono mobilne punkty z kawą, lodami i goframi. Tu ceny okazują się wyższe niż w innych częściach Polski. Za prostą kawę mrożoną z trzema kostkami lodu płacę 23 zł, gofr z bitą śmietaną i owocami kosztuje 25 zł, a jedna gałka lodów 9 zł.

Na plaży spotykam parę – Dagmarę i Piotra. Piotr właśnie przeszedł na emeryturę, a wyjazd do Gdyni jest dla nich sposobem na uczczenie tej okazji i odpoczynek. – Od kilku lat przyjeżdżamy do Gdyni, zawsze do tego samego apartamentu. Robimy to po rozpoczęciu roku szkolnego, bo wtedy jest spokojniej – opowiada Piotr. – Ceny też są wtedy bardziej przystępne, szczególnie jeśli chodzi o noclegi. Jedzenie kosztuje niemal tyle samo przez cały rok, ale za mieszkanie można zapłacić mniej – dodaje.

Dagmara uśmiecha się i przyznaje: – Gdynia jest naszym zdaniem najspokojniejsza i najtańsza w całym Trójmieście. Najgorzej jest w Sopocie – tam tłumy ciągną się przez cały Monciak, nawet we wrześniu.

Drogę z Gdyni Orłowo do Sopotu można pokonać pieszo. Wystarczy podążać wzdłuż plaży przez nieco ponad godzinę. Podczas tego spaceru zauważyłam, jak zmienia się krajobraz plaży. Niemal dzikie, szerokie nadbrzeże zwęża się, a zamiast klifów, skał i bujnych drzew, wyrastają knajpy, kawiarnie, budki z lodami i niewielkie smażalnie ryb.

Na obiad wybieram jedną z restauracji na popularnym Monciaku – czyli ulicy Bohaterów Monte Cassino, głównym deptaku Sopotu. To miejsce tętni życiem niemal o każdej porze roku, przyciągając turystów restauracjami, barami i sklepami, a także bliskością słynnego sopockiego molo. Siadam przy stoliku i zamawiam przystawkę, pizzę oraz lemoniadę. Za posiłek płacę 128 zł, co w porównaniu z gdyńskimi cenami okazuje się znacznie wyższą kwotą za obiad dla jednej osoby. Po wyjściu z restauracji przechodzę wzdłuż ulicy i od razu zauważam tłum ludzi. Monciak tętni rozmowami, muzyką z pobliskich barów i zapachem jedzenia unoszącym się z ogródków gastronomicznych.

Pytam kelnerki jeszcze przed wyjściem, czy takie oblężenie to standard. — W Sopocie tłumy są zawsze: od lata aż do jesieni. Nawet w tym roku, mimo że sezon nie był zbyt satysfakcjonujący. Często padało, a temperatura rzadko przekraczała dwadzieścia stopni. Dla niektórych to nie były warunki na urlop — mówi.

Pogoda nadal nie dopisuje. Mimo tego restauracja przeżywa oblężenie. Kolejka chętnych, by coś zjeść, nie maleje. W tłumie słychać wiele języków. Polski należy raczej do rzadkości. Kelnerka potwierdza, że w Sopocie coraz częściej pojawiają się turyści zza granicy. Najwięcej z Niemiec, Skandynawii, Czech czy Wielkiej Brytanii. Najświeższe dane GUS pokazują, że latem 2024 roku nad Bałtykiem odpoczywało około 2 milionów turystów, którzy wykupili łącznie 8,7 miliona noclegów, a wśród nich aż 18,3 proc. stanowili turyści zagraniczni.

Pytam kelnerkę, gdzie wyjeżdża, żeby odpocząć od turystów. — Najlepiej odpoczywam na Półwyspie Helskim — odpowiada.

Zachęcona jej słowami, wybieram się do Helu. Spacerując po deptaku i wzdłuż plaży, mijam budki z pamiątkami. Stoją otwarte, ale klientów brak. – Marny sezon i marna końcówka lata. Pół dnia stoję przy budce i nie ma komu sprzedawać – mówi jeden z handlarzy. Podobnie o ruchu turystycznym wypowiada się sprzedawca w punkcie z wędzonymi rybami. – Sezon już powoli mija, turyści odpływają. Po rozpoczęciu roku szkolnego zawsze tak jest – kręci głową.

Tegoroczny sezon rzeczywiście nie należał do łatwych. Jak opisuje "Głos Koszaliński", niektórzy zamykali swoje punkty jeszcze w trakcie wakacji, bo przychody nie pokrywały kosztów utrzymania lokalu i opłat za pracowników. Właściciele nadmorskich biznesów przyznają, że pogoda mocno dała im się we znaki. Lato było chłodniejsze niż zwykle. Częste deszcze i temperatura oscylująca wokół 20 stopni sprawiły, że wielu turystów wybierało krótsze pobyty albo ograniczało wydatki. Większość przedsiębiorców podnosiła więc ceny żywności i usług, żeby zrekompensować straty po marnym sezonie. Potwierdzają to analizy portalu money.pl, z których wynika, że koszty urlopu nad Bałtykiem z roku na rok są coraz wyższe.

"Porównaliśmy ceny w tych samych lokalizacjach, co w sezonie 2024. To popularne lodziarnie i smażalnie przy plaży miejskiej w Gdyni. Wyniki? Niemal każda pozycja w menu jest droższa. Porcja lodów kosztowała w ubiegłym roku 8 zł, a dziś to już 9 zł. Tym samym, jeśli każda osoba z rodziny kupi dwie porcje, zapłaci 72 zł. Gofr bez dodatków podrożał z 9 do 11 zł, a klasyczny gofr z cukrem pudrem - z 11 do 12 zł" - pisze Magda Żugier, dziennikarka money.pl

O wrażeniach z pobytu nad polskim morzem rozmawiam z Bartoszem Lewickim, który odwiedza Hel regularnie od 20 lat. Pierwszy raz wakacje na końcu mierzei spędził na przełomie lat 70. i 80. Przyznaje, że uwielbia to miejsce przed i po sezonie. — Puste plaże, las i ludzie zajęci swoimi sprawami. Można chodzić na wielokilometrowe spacery śladem umocnień i fortyfikacji, zobaczyć rybaków przy pracy i smacznie zjeść — jeśli się wie gdzie — mówi.

Z obserwacji Bartosza wynika, że gastronomia dzieli się w Helu na trzy kategorie: sezonową, weekendową i całoroczną. — Pierwsza działa latem i w długie weekendy. Druga jest otwarta poza wysokim sezonem, zwykle tylko od piątku do niedzieli, bo wtedy do Helu zaglądają mieszkańcy Trójmiasta i okolic. Trzecia obsługuje tych, którzy przyjeżdżają tu po sezonie, szukając spokoju i spacerów w przesyconym jodem powietrzu.

Tych kilka miejsc karmi nieźle, choć raczej nietanio. Ceny w gastronomii zawsze zaskakują, zarówno w sezonie, jak i poza nim. — Może to kwestia mojej wrodzonej oszczędności albo porównania z zagranicznymi wyjazdami. Poza sezonem w menu pojawiają się świeże ryby, których latem próżno szukać — opisuje.

Poza sezonem Hel zaskakuje. Jak opowiada Bartosz, z ul. Wiejskej, Kuracyjnej oraz z portu znikają tandetne budy, ogródki i hale namiotowe. Wyłaniają się natomiast architektoniczne perełki. — Widać inne proporcje domów, zmienia się perspektywa. Na plaży wieje silny wiatr i można spotkać foki, niepłoszone przez turystów. Jest spokojnie i przepięknie — komentuje. Z największych atrakcji w Helu Bartosz wymienia las, wodę i powietrze. — Ponieważ wciąż są za darmo, muszę przyznać, że to jedne z najprzyjemniejszych rozrywek w najbardziej atrakcyjnych cenach — podsumowuje.

Sara Przepióra, dziennikarka Wirtualnej Polski

Zagłosuj w plebiscycie #Wszechmocne!