Gdy trzylatek z trudem wypowiada pojedyncze słowa konieczna jest konsultacja u specjalisty. Na efekty trzeba czekać długo i cierpliwie, a podstawą jest konsekwencja w pobudzaniu dziecka do mówienia.
Gdy trzylatek z trudem wypowiada pojedyncze słowa konieczna jest konsultacja u specjalisty. Na efekty trzeba czekać długo i cierpliwie, a podstawą jest konsekwencja w pobudzaniu dziecka do mówienia.
Przypadek Piotrusia
Piotruś przyszedł na świat z wagą 2,5 kg i zakwalifikowano go jako wcześniaka. Przyczyną niedowagi były najprawdopodobniej: choroba matki w czasie ciąży i dodatkowo niedotlenienie płodu spowodowane paleniem przez nią papierosów. W trzecim roku życia chłopiec cierpiał na zaburzenia oddechu, był mało ruchliwy i z trudem wypowiadał pojedyncze słowa. Podczas badania sprawiał wrażenie, jakby nie rozumiał mowy. Jednak badanie słuchu nie wykazało wad. Natomiast chłopiec miał wyraźne trudności z kojarzeniem przedmiotów i ich nazw. W takim przypadku konieczne są ćwiczenia koordynacji myślenia i mowy, co najłatwiej osiągnąć podczas zabawy.
Zalecane zabawy
Układanie obrazków i ich nazywanie. Można zacząć od pokazywania obrazków zwierząt i naśladowania dźwięków przez nie wydawanych. Nazywanie przedmiotów, zwierząt i osób na zasadzie: obrazek plus nazwa.
Grupowanie nazw rozpoczynających się na tą samą literę: pokazujemy więc jednym ciągiem obrazek z psem, parasolem, bałwanem, babcią, motylem, mamą, wanną, wiadrem, fajką, filiżanką itp. itd. Wybieranie przez dziecko odpowiadającego nazwie obrazka z kilku rozłożonych na stole. Po pewnym czasie odwracamy kolejność, pokazujemy obrazek i pytamy co to jest.
Kiedy relacjonujemy te czynności sprawa wydaje się banalnie prosta, ale w przypadku kłopotów z mową czasem na efekty trzeba czekać długo i cierpliwie, a podstawą zabawy jest konsekwencja w pobudzaniu dziecka do mówienia. Bez przesady jednak i nie na siłę, gdyż bardzo łatwo o zniechęcenie. Ćwiczenia-zabawy mają sprawiać dziecku radość i satysfakcję z osiągniętego celu.
Uwaga: ważne są również ćwiczenia oddechowe, które prowadzimy w zabawie np. w pociąg, konika itp. Namawiamy np. dziecko do wykonywania ruchów rączkami do przodu i tyłu i wypowiadania dźwięków fu, fu, fa, fa, fo, fo. Takie ćwiczenia dzieci zazwyczaj wykonują chętnie, ponieważ bawi je koordynacja ruchu i dźwięku. Dobrą zabawą jest również głośne wydychanie powietrza podczas dmuchania na świecę, watę, piłeczkę pingpongową.
mgr Hanna Karkowska logopeda
