KRÓTKA HISTORIA MODY: szpilki

Nie wiem, kto wynalazł obcasy, ale wszystkie kobiety dużo mu zawdzięczają – powiedziała kiedyś Marilyn Monroe. Trudno się z nią nie zgodzić – każda z nas choć raz w życiu miała na sobie buty na obcasie. Wątpliwy komfort użytkowania rekompensuje wygląd, jaki osiągamy dzięki temu niezbędnemu elementowi kobiecej garderoby. Szpilki nosiły nie tylko damy dworu, ale również kurtyzany. Są symbolem pewności siebie, seksapilu i nie można im się oprzeć. Stukanie obcasów na korytarzach biura mogło wywoływało u mężczyzn zachwyt albo falę strachu. Jaka jest historia najseksowniejszych butów świata?

Szpilki potrafią odmienić wygląd każdej kobiety. W zależności od rodzaju i wysokości obcasa, jaki wybierze, może zamienić się w elegancką i profesjonalną pracowniczkę korporacji, wytwornego gościa ważnej uroczystości czy w seksowną i powabną kobietę na randce. Nie ma się co oszukiwać – szpilki dodają kobiecie nie tylko centymetrów, ale również pewności siebie.

Zobacz także:
Podjęły decyzje, które zmieniły ich życie i nie żałują
Debiut MISBHV na Nowojorskim Tygodniu Mody dostrzeżony przez "Vogue"

Get the look

*Jako pierwsi nosili je mężczyźni. * W starożytnym Rzymie buty na obcasie były wykorzystywane przez aktorów teatralnych. Nosili oni nie tylko maski, ale również koturny wykonane z kilku warstw skóry, dzięki którym bohater był widoczny nawet w najbardziej oddalonym od sceny rzędzie. Natomiast w starożytnym Egipcie takie buty do pracy wykorzystywali również rzeźnicy. W masarniach było pełno krwi, więc powód był praktyczny – nie chcieli oni brudzić stóp. Funkcjonalność obcasów dostrzegli w XIII wieku Mongołowie Czyngis-chana. Długie kozaki z wysokim obcasem sztywno trzymały stopy w strzemionach, dzięki czemu można było stabilnie utrzymać się w siodle.

W XV i XVI wieku we Włoszech modne były pantofle zwane chopines. Takie buty na podwyższeniu, jako pierwsze kobiety, zaczęły nosić Wenecjanki. Sformułowanie „na podwyższeniu” nie jest przypadkowe – nie nosiły one typowych butów na obcasie, a jedynie na wyjątkowo grubej podeszwie. I znów miały praktyczny powód ich stosowania – dzięki nim zapobiegały moczeniu jedwabnych sukni. Podeszwa chopines była wykonywana z korka sprowadzanego z Hiszpanii i mogła osiągać nawet 75 cm wysokości. Trudno wyobrazić sobie stabilne chodzenie w nich, dlatego też damy w takich sytuacjach korzystały z pomocy służących. Warto się było nacierpieć – im wyższy obcas, tym wyższy status społeczny noszącej go osoby.

W XVI wieku uznano, że wystarczy obniżyć wysokość podeszwy z przodu buta, aby znacznie poprawić komfort chodzenia. W ten sposób popularność zaczęły zdobywać buty na koturnie – jeden z pierwszych modeli nosiła 14-letnia i mierząca 155 cm wzrostu Katarzyna Medycejska. W kronikach z 1533 roku przeczytamy, że sprowadziła je ona na dwór francuski dokładnie dzień przed ślubem z synem króla Francji Franciszka I, księciem orleańskim Henrykiem.

Zatem Katarzynie Medycejskiej zawdzięcza Francja, a następnie cała Europa, rozpowszechnienia butów na koturnie. Jednak przez trzysta lat taki model obuwia nosiła wyłącznie arystokracja. 12-centymetrowe czerwone obcasy z czerwoną podeszwą uchodziły za symbol wysokiego statusu również dlatego, że czerwień była barwą trudną do uzyskania. Na dworze Ludwika XIV taki model ozdobiony dodatkowo złotą klamrą był koniecznością.

Wszyscy kochali buty na obcasie. Król Słońce miał ich ponad 120 par, a Maria Antonina była w stanie wydać na nie ogromne sumy pieniędzy. Kobiety zawsze miały wyższe i węższe obcasy niż mężczyźni. Popularność czerwonych, arystokratycznych butów skończyła się wraz z nadejściem rewolucji francuskiej w 1789 roku.

Pierwsza fabryka szpilek powstała w 1888 roku w Stanach Zjednoczonych. Wówczas buty na obcasie były noszone do długich, całkowicie zakrywających je sukni. W XIX wieku już sam widok wystającego spod sukienki czubka buta budził fantazje, a w XX wieku odsłonięto już nie tylko pantofelek, ale też łydki czy następnie kolana.

Za ojca prawdziwych szpilek uznaje się Rogera Vivera, który projektował buty dla Diora. To właśnie stworzone przez niego buty, wzmocnione stalą, aby zapobiegać ewentualnemu złamaniu, były absolutnie nowatorskie. W 1947 roku w Paryżu, Christian Dior zaprezentował wizerunek nowoczesnej kobiety – w białym żakiecie, rozkloszowanej spódnicy, kapeluszu, eleganckich czarnych rękawiczkach i w szpilkach. To te buty stały się pierwowzorem dla projektów innych wielkich domów mody. Szpilki podbiły europejskie salony i ulice całego świata.

Kiedy w 1973 roku długość spódniczki osiągnęła rekordowe 20 cm, nikt nie potrafił wyobrazić sobie, aby ubrana w nią kobieta, nie podkreśliła smukłych nóg kilkoma dodatkowymi centymetrami w postaci seksownych szpilek.

Szpilki to nie tylko jeden z atrybutów kobiecości. Pamiętacie słynną scenę z kultowego filmu „Seks w wielkim mieście”, w której Mr. Big oświadcza się Carrie Bradshaw przy pomocy bajkowych kobaltowych szpilek Manolo Blahnika? Która z nas nie chciałaby mieć takiej pary w swojej garderobie?

Nie pogardziłybyśmy też modelem od Christiana Louboutina czy Jimmy’ego Choo. Nieważne, że szpilki ich projektu są niebotycznie wysokie, a ich cena jest proporcjonalna do tej wysokości. W końcu to nadal najpiękniejsze i najbardziej pożądane buty świata.