W szponach hazardu
Chyba każdy marzy o wielkiej wygranej. Jednak większość ludzi gra sporadycznie i wyznacza sobie ograniczoną kwotę, którą przeznacza na grę. Natomiast nałogowi hazardziści przegrywają coraz większe pieniądze, często zadłużając się i tracąc cały majątek.
Chyba każdy marzy o wielkiej wygranej. Jednak większość ludzi gra sporadycznie i wyznacza sobie ograniczoną kwotę, którą przeznacza na grę. Natomiast nałogowi hazardziści przegrywają coraz większe pieniądze, często zadłużając się i tracąc cały majątek.
Słowo „hazard” wywodzi się z języka arabskiego [az-zahr] i znaczy: ''kostka, gra w kości''. Hazard to gry, w których o wygranej decyduje los. Gry hazardowe miały swój początek już w Starożytnym Rzymie – wygrana w kości była nagradzana pieniędzmi. Gry oczko i pokera miały swój początek w Chinach. O wartościowe przedmioty i niewolników grano w tym kraju około 2300 lat p.n.e. Obecnie stolicą hazardu jest Las Vegas. Ludzie codziennie dla rozrywki tracą tam miliony dolarów.
Groźny nałóg
Hazard może być nieszkodliwą rozrywką, czasami jednak staje się nałogiem, z którym trzeba walczyć. Hazardziści czują potrzebę przeżywania dużego napięcia, które pojawia się podczas gry. Dlatego wielu z nich nie rozpacza z powodu przegranej, ponieważ porażka zmusza ich do "odegrania się". W efekcie więc, na nowo przeżywają stany napięcia. Dlatego osoba grająca, niezależnie od swojej pozycji materialnej nie jest w stanie przerwać gry, bez względu na konsekwencje.
ZOBACZ RÓWNIEŻ
Wg ICD-10 (Międzynarodową Klasyfikacja Chorób) „Zaburzenie to polega na często powtarzającym się uprawianiu hazardu, który przeważa w życiu człowieka ze szkodą dla wartości i zobowiązań społecznych, zawodowych, materialnych i rodzinnych”.
O uzależnieniu świadczy:
- Zaabsorbowanie hazardem lub zarabianie pieniędzy na hazard.
- Przeznaczenie na hazard większej ilości pieniędzy i więcej czasu niż to było planowane.
- Potrzeba zwiększania kwot przeznaczonych na grę i częstotliwości zakładów.
- Niepokój i rozdrażnienie gdy nie ma możliwości gry.
- Powrót do grania mimo strat, długów, kłopotów w domu i w pracy.
- Podejmowanie prób powstrzymania się od grania.
- Uprawianie hazardu dla uzyskiwania społecznych lub zawodowych korzyści.
- Rezygnowanie z pracy, kontaktów z innymi ludźmi dla hazardu.
Uzależnienie rozwija się w czterech fazach
- faza zwycięstw - granie okazjonalne, częste myślenie na temat wielkich wygranych, osoba grająca wierzy w to, że będzie zawsze wygrywać i coraz częściej ryzykuje coraz to wyższe kwoty;
- faza strat – przeznaczanie coraz wyższych stawek na grę, zaciąganie wysokich pożyczek i próby odgrywania się, a w przypadkach powodzenia wygrane idą na spłaty długów; hazardzista gra, zaniedbując pracę i rodzinę, zaczyna ukrywać swoje uzależnienie; cały czas wierzy w "wielką wygraną"
ZOBACZ RÓWNIEŻ
- faza desperacji - separacja od rodziny i przyjaciół; utrata pracy i długi niemożliwe do spłacenia prowadzą z kolei do psychicznego wyczerpania, pojawiają się wyrzuty sumienia, poczucie winy, bezradność i depresja;
- faza utraty nadziei - poczucie beznadziejności, myśli i/lub próby samobójcze, popadanie w uzależnienie od alkoholu lub narkotyków.
Nowe formy hazardu?
Obecnie żeby zagrać o duże pieniądze nie trzeba iść do kasyna. Istnieją strony internetowe, na których można grać za gotówkę. Bardzo powszechne są różnego rodzaju konkursy sms – owe. Wysyłając sms mamy szanse na wygranie dużych sum pieniędzy lub atrakcyjnych nagród rzeczowych. O ile wysyłanie pojedynczych smsów nie nadszarpnie budżetu, to gdy wysyła się ich coraz więcej można stracić naprawdę dużą kwotę. Być może w przyszłości powszechny stanie się hazard sms – owy?
Ostatnio zwolniono z pracy człowieka, który zadłużył firmę, w której pracował na 91,5 tys złotych. Wysłał ze służbowego telefonu 38 tys sms – ów na konkurs. Nie wygrał ani grosza.
Walka z nałogiem
Hazard to taki sam nałóg jak uzależnienie od narkotyków czy alkoholu. Dlatego podobnie jak w przypadku innych uzależnień powinno się skorzystać z pomocy terapeuty lub grup samopomocy – grupy Anonimowych Hazardzistów. Aby pokonać nałóg, konieczna jest całkowita abstynencja od hazardu – polega ona nie tylko na powstrzymaniu się od grania, ale także od odwiedzania takich miejsc.
