GwiazdyJak radzić sobie z depresją swoją i bliskich

Jak radzić sobie z depresją swoją i bliskich

Jak radzić sobie z depresją swoją i bliskich
Źródło zdjęć: © 123RF
06.05.2013 12:36, aktualizacja: 25.05.2018 15:15

Depresja to ciężka choroba i człowiekowi nie zawsze udaje się samemu z nią uporać. Warto udać się po specjalistyczną pomoc, skorzystać z psychoterapii czy nawet z farmakoterapii, jeśli psychiatra ją zaleci.

Depresja to ciężka choroba i człowiekowi nie zawsze udaje się samemu z nią uporać. Warto udać się po specjalistyczną pomoc, skorzystać z psychoterapii czy nawet z farmakoterapii, jeśli psychiatra ją zaleci. Warto jednak także zrozumieć jaką rolę, odgrywa w pokonywaniu depresji stosunek człowieka do samego siebie. W przypadku depresji kogoś bliskiego, bardzo ważny jest sposób kontaktu z tą osobą i to, co do niej mówimy.

Postawa wobec siebie

Aby wygrać z depresją, musisz zacząć od zrozumienia, co jest dla niej pożywką. Często rozwija się, bo w głębi duszy nie masz szacunku do siebie, nie opierasz się na tym, co ty sam myślisz o sobie, lecz oddajesz to w ręce innych. Opierasz zdanie na swój temat na opinii zewnętrznej: rodziny, przyjaciół czy znajomych. To niebezpieczna droga, bo nie jesteś w stanie zadowolić wszystkich i choćbyś bardzo się starał, zawsze znajdzie się ktoś, komu nie spodoba się jakaś twoja opinia czy zachowanie.

I to jest zupełnie naturalne. Pozwalaj sobie na bycie sobą, odpuszczaj powinności oraz sztywne trzymanie się reguł i zasad. One mogą cię bardzo blokować w odczuwaniu i wyrażaniu swoich potrzeb, uczuć. Wyzbądź się perfekcjonizmu, pozwalaj sobie na błędy, słabości i akceptuj tę stronę swojej osoby. Jesteś człowiekiem, a nie doskonałą maszyną, błądzenie i dalsze poszukiwanie właściwego kierunku jest rzeczą ludzką.

Stawianie granic

Depresja często rozwija się w człowieku, na bazie ogromnych pokładów stłumionej, niewyrażonej złości. Dlatego przyjrzyj się, w jaki sposób odczuwasz i wyrażasz swoje uczucia, czy jesteś ich świadom. Zobacz, jak budujesz relacje z ludźmi, czy na pewno w kontakcie z nimi kierujesz się swoim dobrem, czy może im ulegasz. Jeśli nie określasz jasno, co ci odpowiada w kontakcie z drugim człowiekiem, a co nie, ludzie nawet nieświadomie mogą przekraczać twoje granice.

Dlatego warto, abyś informował swoje otoczenie, jak chcesz być traktowany. To wzbudza szacunek innych osób, a także twój szacunek do samego siebie. Masz prawo być sobą i korzystać ze swoich praw, dążyć do realizacji swoich potrzeb i nikt nie ma prawa cię w tym ograniczać. Musisz jednak bronić siebie, stać po swojej stronie. Kiedy odwracasz się od siebie i swoich pragnień, znika twój szacunek do siebie, czujesz się smutny, niezrealizowany i nieszczęśliwy. To budzi frustrację i coraz większą złość, którą nosisz w sobie, stłumioną i silną. Ona cię niszczy od środka, jest pożywką dla depresji.

Wsparcie od siebie i bliskich

Trudno będzie wygrać z depresją, jeśli w natłoku codziennych obowiązków zapominasz o sobie, o tym, co cię relaksuje, co lubisz i chcesz robić. Warto dbać o siebie, sprawiać sobie drobne przyjemności. Nawet naprawdę małe rzeczy potrafią przynieść radość i dodać nam otuchy. Czasem jest to ulubione ubranie, dobry posiłek w miłym towarzystwie, pasjonująca lektura czy spektakl teatralny. Bądź dla siebie dobry i traktuj siebie jak dobrego przyjaciela.

Nie zapominaj też o korzystaniu ze wsparcia i pomocy życzliwych ci osób. To bardzo ważne, aby z depresją nie pozostawać samotnym. Przerażające poczucie samotności odbiera siłę i sens życia. Pomoc od bliskiej osoby sprawia, że łatwiej nam znieść kryzysy życiowe i stresujące sytuacje. Wiele badań pokazuje, że dzięki obecności innych, chorzy na depresję szybciej wracają do zdrowia.

Jak pomóc komuś z depresją

Gdy ktoś ci bliski choruje na depresję, pamiętaj, że może mu pomóc nawet sama twoja życzliwa obecność. Ale powrót do zdrowia wymaga czasu i twojej cierpliwości. Nie pośpieszaj chorego, nie krytykuj, że tak narzeka, a „przecież wcale nie jest aż tak źle, inni mają gorzej”. To powoduje tylko tyle, że będzie się zamykał i udawał, że mu lepiej, w rzeczywistości pozostając sam z chorobą.

Nie mów też, że wszystko będzie dobrze, że sobie na pewno poradzi. To mu nie pomaga, bo nie dostrzega zasobów, na których mógłby się oprzeć. Nie wyręczaj bliskiej osoby we wszystkim, raczej pomagaj jej w jej decyzjach i działaniach, wzmacniaj przejawy aktywności, chwal za najmniejsze nawet osiągnięcia w walce z chorobą. A najważniejsze, to bądź obecny i nie unikaj kontaktu z chorym. Słuchaj go, pozwól mu wyrażać uczucia i wątpliwości, a czasem po prostu pomilczeć przy tobie. On potrzebuje czuć twoją akceptację i życzliwość.

Adriana Klos - psycholog i psychoterapeuta warszawskiego Ośrodka Rozwoju i Psychoterapii "Strefa Zmiany". Pomaga ludziom borykającym się z problemami depresji, lęków, z kryzysami w związkach, w relacjach z ludźmi, z syndromem DDA.

(ak/sr), kobieta.wp.pl

POLECAMY:

Oceń jakość naszego artykułuTwoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Komentarze (0)
Zobacz także