On się przebiera!
Fetyszyzm ma różne znaczenie: jest substytutem seksualnym, wyrazem fantazji, ukrytych kompleksów, symbolem potencji.
Elżbieta zwierzyła się swojej przyjaciółce z sekretu. Odkryła mianowicie, że jej mąż przebiera się w damską bieliznę. Kiedyś weszła niespodziewanie do łazienki i zobaczyła go ubranego w pończochy, pas i biustonosz. Mąż w takim przebraniu onanizował się. Okazało się, że robi to od jakiegoś czasu, z tym tylko, iż wcześniej, zanim się ożenił, sam kupował sobie w sklepie damskie ciuszki. Odkąd są małżeństwem, używa odzieży, którą znajduje w łazience w koszu na brudną bieliznę.
Z kolei w jednym z pism erotycznych mężczyzna zwierzył się w liście do redakcji, że odkąd pamięta, zawsze interesowały go damskie ubiory, o wiele bardziej niż męska garderoba. W dzieciństwie wybierał zawsze towarzystwo koleżanek i bawił się lalkami. A później, gdy dorósł, obserwował bacznie swoją siostrę, której zazdrościł kobiecego wyglądu, jej ubiorów i często sięgał po damskie kosmetyki, żeby się upiększyć. Również w anonsach gejów coraz częściej czyta się o przebierankach w damską bieliznę.
Przebieractwo
W encyklopedii poświęconej seksuologii istnieje taki termin, jak ciswestytyzm, co tłumaczy się na bardziej zrozumiały język jako przebieractwo. W tej samej encyklopedii wyodrębnia się transwestytyzm fetyszystyczny czyli przebieranie się w odzież płci odmiennej. A jak podaje w swojej „Encyklopedii erotyki" prof. Zbigniew Lew-Starowicz, 22 proc. mężczyzn i 18 proc. kobiet ujawnia preferencje fetyszystyczne, zaś 11 proc. mężczyzn i 6 proc. niewiast miało doświadczenia z fetyszyzmem.
Przyczyny fetyszyzmu
Istnieje kilka teorii przyczyn fetyszyzmu. Jedna grupa badaczy podkreśla znaczenie tła chorobowego – zaburzenia psychiczne. I rzeczywiście, jak twierdzi prof. Z. Lew-Starowicz, w placówkach lecznictwa psychiatrycznego spotyka się pacjentów, którzy ujawniają fetyszyzm pojawiający się na tle psychopatologicznym.
Z kolei zdaniem psychoanalityków fetyszyzm ma różne znaczenie: jest substytutem seksualnym, wyrazem fantazji, ukrytych kompleksów, symbolem potencji itd.
Fetyszyzm jako zjawisko kulturowe
Interesujące są badania oceniające fetyszyzm jako zjawisko uwarunkowane kulturowo, np. stopy w kulturze Chin, usta chłopców w kulturze Nowej Gwinei, wargi sromowe u Hotentotów. Również moda, ewolucja danej kultury, hierarchia społeczna mogą, zdaniem prof. Z. Lwa-Starowicza, kreować fetyszyzm.
I tak np. Katarzyna Medycejska z powodu niskiego wzrostu zaczęła chodzić w butach na wysokich obcasach, dając początek modzie. Od tego czasu pojawił się fetysz wysokich obcasów (altokalcifilia). Takie zjawisko w modzie jak np. gorsety, wysokie buty, bielizna, satyna przyczyniły się do powstania nowych fetyszy. Przyczyną nadania seksualnego znaczenia tego typu przedmiotom jest fantazja towarzysząca aktywności masturbacyjnej (bodziec wizualny kojarzony z osobą).
Seksuolog Stelle kreację preferencji fetyszyzmu omawia na przykładzie współczesnej mody i obyczajowości, np. motocykliści, kowboje stali się "męskimi ikonami" dla gejów, a to przyczyniło się do fetyszyzacji ubioru.
Zjawisko powszechne
Większość fetyszystów nie postrzega fetyszyzmu jako czegoś nieprawidłowego. Ich związki partnerskie są na ogół udane, ich upodobania nikomu nie szkodzą. Można zgodzić się z poglądem wielu autorów, zauważa prof. Z. Lew-Starowicz, że łagodne formy fetyszyzmu są zjawiskiem powszechnym i nie wymagają interwencji leczniczej.
Uwarunkowania z dzieciństwa
Odkrycie przyczyn fetyszyzmu może sprawiać, zdaniem specjalistów, poważne trudności diagnostyczne. W przypadku tła chorobowego (w zaburzeniach psychicznych, neurologicznych) fetyszyzm jest po prostu jednym z objawów choroby. U większości fetyszystów geneza ich zachowań sięga w przeszłość i wymaga dokładnej analizy biografii, a często konieczności penetracji podświadomości (np. przy zastosowaniu hipnozy). Okazuje się bowiem, że przyczyną fetyszyzmu (tak przynajmniej twierdzi prof. Z. Lew-Starowicz) może być uwarunkowanie powstałe w dzieciństwie, w okresie dojrzewania i znajduje się poza świadomością pacjenta.
W zależności od przyczyny, leczenie fetyszyzmu może opierać się na psychoanalizie, innych metodach psychoterapii, specjalnych treningach wizualizacyjnych lub ze współdziałaniem partnera.
