Chudnij w rytmie salsy
Salsa to wulkan, pikantny sos i gorący taniec. Połączenie rytmów afrykańskich, kubańskich z domieszką jazzu daje eklektyczną mieszankę wybuchową. Tańcząc salsę dajesz upust emocjom, relaksujesz się i przy okazji... chudniesz.
14.12.2006 | aktual.: 27.05.2010 19:56
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Salsa to wulkan, pikantny sos i gorący taniec. Połączenie rytmów afrykańskich, kubańskich z domieszką jazzu daje eklektyczną mieszankę wybuchową. Tańcząc salsę dajesz upust emocjom, relaksujesz się i przy okazji... chudniesz.
Trudno jednoznacznie określić gdzie jest ojczyzna salsy, dziś nazywanej obywatelką świata. Narodziła się w latach 40-tych XX wieku, i tańczono ją wówczas na parkietach kubańskich, portorykańskich i nowojorskich klubów. „Narodziny gwiazdy” wzbudziły kontrowersje w muzycznym środowisku. Znany latynoski twórca Tito Puente mawiał, że nie gra „sosu”, ale z czasem termin „salsa” został zaakceptowany, ponieważ najlepiej charakteryzował eklektyczny styl tej muzyki. Salsa to mieszanka różnych stylów, miejsc i wpływów. Z tego powodu wyodrębniono tzw. style salsy, które różnią się podstawowym krokiem, rytmiką, geometrią tańca, a nawet sposobem prowadzenia partnerki.
Rytmika salsy opiera się na rytmie granym przez clave ( po hiszpańsku - klucz). Są to dwa okrągłe kawałki drewna, którymi uderza się o siebie. W przeciwieństwie do większości tańców salsę tańczy się w miejscu. Mimo, że partnerzy nie przemieszczają się po parkiecie, salsa jest tańcem bardzo dynamicznym, z dużą ilością obrotów. Tańczy się ją w parze. Jednak bardziej zaawansowani tancerze pozwalają sobie często na sekwencję improwizowanych kroków solowych, tzw. shines lun shines steps. Kroki te wykonywane są z reguły podczas solowych sekcji perkusyjnych, a ich głównym celem jest pokaz umiejętności tanecznych.
Rueda de Cassino
Wyróżnia się siedem podstawowych stylów salsy, a wiele z nich dzieli się na dodatkowe „podstyle”. Tak jest w przypadku stylu kubańskiego. W zależności od regionu Kuby, czy środowiska kubańskich emigrantów w USA, znacznie różni się on rytmicznym umiejscowieniem kroków. Wspólną cechą jest powolne, w porównaniu z innymi stylami, tempo wykonywania figur. Często nazywany jest tańcem chodzonym, ale technicznie nie jest łatwy do opanowania. Jedną z trudniejszych figur w kubańskiej salsie są tzw. kubańskie węzły, czyli skomplikowane splecenia tańczących partnerów.
ZOBACZ RÓWNIEŻ
W latach 1950 popularność w Hawanie zdobyła salsa Rueda de Casino, uważana za odmianę kubańskiej salsy. Tańczy się ją od dwu do nieograniczonej liczby par ustawionych w okręgu. Ruedę prowadzi lider, który podaje tancerzom nazwy figur, wykonywanych następnie przez wszystkie pary. Taniec polega na przechodzeniu w niemal każdym takcie do kolejnego partnera po okręgu. Nazwy poszczególnych figur oddają charakter tego tańca. Są to m.in. "Dile que no" - Powiedz jej "nie"! lub "Dame Una!" - Daj mi jedną!.
L.A.
Za twórców tego stylu uważa się braci Vazquez. Powstał w Los Angeles, głównym skupisku latynoskich emigrantów w USA. Szczyt popularności osiągnął w latach 90. XX wieku. L. A. salsa jest stylem bardzo widowiskowym i szybkim. Występują w niej liczne wielokrotne obroty, a nawet elementy akrobatyczne. Salsa Los Angeles jest obecnie najpopularniejszym stylem tańczonym w Polsce.
Styl nowojorski
Nazywany czasem mambo lub salsa on 2, styl nowojorski powstał w latach 70-tych. Jest to połączenie oryginalnego mambo z innymi stylami, m.in. z paczanga i boogaloo. Dla niewtajemniczonych styl nowojorski niewiele różni się od stylu L.A.. Różnica jest jednak zasadnicza. O ile styl Los Angeles jest bardziej dynamiczny, sportowy i nastawiony na pokazy to styl nowojorski jest bardziej delikatny, zmysłowy i płynny, akcentujący przez kroki lub ruch ciałem elementy rytmiczne w muzyce.
Styl portorykański, kolumbijski, palladium mambo
Styl portorykański od nowojorskiego różni się podstawowym krokiem. Jego figury są dość proste i dlatego należy do jednych z łatwiejszych do opanowania. Styl kolumbijski nosi bardzo wyraźne cechy narodowego tańca kolumbijskiego – cumbii i jest popularny głównie w Ameryce Południowej. Styl palladium mambo jest dziś najmniej popularny. Królował w klubach Nowego Jorku. Jednak w latach 70- tych Eddie Torres wynalazł tzw. współczesny styl nowojorski, który panuje tam do dziś.
Salsa doskonale relaksuje, ponieważ z żywym, dynamicznym tańcu można dać upust nagromadzonym w ciągu dnia emocjom. Przy okazji można zgubić nadprogramowe kalorie, czyli poprawić sobie humor.
