Blisko ludziNie będę spać! – jak pomóc dziecku w zasypianiu?

Nie będę spać! – jak pomóc dziecku w zasypianiu?

Padasz ze zmęczenia a Twoje dziecko ani myśli o zaśnięciu? Bujasz, kołyszesz, śpiewasz - w końcu sama zasypiasz, a dziecko wciąż nic? Spokojnie, podpowiemy jak utulić maluszka do snu.

Nie będę spać! – jak pomóc dziecku w zasypianiu?
Źródło zdjęć: © sxc.hu

30.03.2011 13:57

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Padasz ze zmęczenia a Twoje dziecko ani myśli o zaśnięciu? Bujasz, kołyszesz, śpiewasz - w końcu sama zasypiasz, a dziecko wciąż nic? Spokojnie, podpowiemy jak utulić maluszka do snu.

Wg statystyk, noworodek przesypia łącznie od 16 do 22 godzin na dobę, niemowlę - do 15 godzin. Zaskoczona? Z pewnością są dzieci pasujące do obrazka maleństwa otulonego w kocyk, zasypiającego po każdym karmieniu, w rzeczywistości jednak spora część niemowląt to mali opozycjoniści w stosunku do zasypiania. Budzą się kilka razy w nocy, drzemki w ciągu dnia trwają najdłużej 30 minut, a usypianie to prawdziwa próba sił. Dlaczego tak się dzieje? Gdzie popełniamy błąd?

Dlaczego dziecko nie chce spać?

Częste budzenie się noworodka jest zupełnie prawidłowe, deficyt snu u rodzica jest więc zwykle nieodłączną częścią wczesnego rodzicielstwa. Wraz ze wzrostem Twojego dziecka coraz łatwiej będzie Ci zaobserwować oznaki jego zmęczenia i pomóc mu w opanowaniu stałych nawyków dotyczących zasypiania i samodzielnego uspokajania się. Każdy etap rozwoju maluszka wiąże się zarówno z osiągnięciami, jak i trudnościami, które wpływają na dziecięcy sen. Droga mamo, nie jesteś więc wyjątkiem, jeżeli masz wrażenie, że za każdym razem, gdy udaje Wam się opanować senne problemy, dzieje się coś, co każde Wam zaczynać od początku. Przeczytaj, co może utrudniać sen Twojemu dziecku i jak możesz mu pomóc:

Noworodek: Pierwsze tygodnie życia noworodka stanowią okres, w którym zarówno on, jak i rodzice przystosowują się do nowych warunków. Twoje maleństwo budzi się o najróżniejszych porach dnia i nocy, jego sen nie trwa zwykle dłużej niż 3-4 godziny. Mokra pieluszka oraz głód są najczęstszym powodem nocnej pobudki i szybka reakcja rodzica jest niezbędna. Maleństwo nie jest w stanie samodzielnie uspokoić się i potrzebuje czułej opieki rodziców.

Możesz jednak już od pierwszych dni w domu zapoznawać je z rytmem dnia oraz rytuałami towarzyszącymi zasypianiu. Staraj się więc przygotowywać malca do snu codziennie o podobnej porze, w tym czasie ogranicz dziecku wrażenia. Przyciemnij światło i wyłącz telewizor. Dobrym sposobem na wyciszenie dziecka jest delikatny masaż przy użyciu oliwki – pamiętaj jednak, aby Twoje dłonie były ciepłe. Codziennie powtarzające się czynności, takie jak kąpiel, masaż, karmienie i śpiewanie kołysanki pomaga Wam przygotować maleństwo do snu.

Wprowadzanie maluszka do rytmu dnia i nocy polega również na ukazywaniu dziecku różnic między tymi dwoma porami. Nie zapalaj więc światła, gdy karmisz dziecko w nocy, niech Twój głos będzie cichy i spokojny. Nie baw się z dzieckiem, nie mów do niego zbyt dużo. W ciągu dnia natomiast pozwól dziecku nauczyć się zasypiać w dziennych warunkach, nie zasłaniaj więc okien i nie stwarzaj sztucznej ciszy w domu. Wkrótce zauważysz, że nocne drzemki malca są dłuższe i dziecko nie domaga się już zabaw.

Co utrudnia zasypianie? Noworodki i niemowlęta najczęściej zasypiają przytulone do mamy, przy piersi lub kołysane i bujane. Nie sposób przecenić roli bliskości między dzieckiem a jego mamą, te przyzwyczajenia stają się jednak przyczyną problemów malca z samodzielnym zasypianiem. Dziecko kołysane do snu w ciągu dnia, prawdopodobnie będzie domagać się tego w nocy. Co możesz więc zrobić? Wieczorem staraj się odłożyć senne maleństwo do łóżeczka zanim jeszcze zaśnie. Otulony ciepłym kocykiem, spokojny i nakarmiony maluszek ma dużą szansę zasnąć samodzielnie .

Niemowlę i starsze dziecko: Wraz z upływem kolejnych tygodni Twoje dziecko staje się coraz bardziej zainteresowane otoczeniem, nawiązuje z Tobą kontakt, opanowuje również umiejętność samodzielnego przemieszczania się. Często w tym okresie życia dziecka mama wraca do pracy, co jest dla niego wielką zmianą. Nie należy zapominać również o ząbkowaniu, które w znaczącym stopniu wpływa na samopoczucie malca.

Z jednej strony musisz być konsekwentna w swoim postępowaniu, z drugiej pamiętać o tym, co aktualnie dzieje się w życiu Twojego dziecka. Wiedząc o ogromie wrażeń, których doświadcza maluch, postaraj się, aby Wasze dni były w miarę możliwości przewidywalne. Dr Jodi Mindell, Dyrektor Centrum Zaburzeń Snu Szpitala Dziecięcego w Filadelfii, w swojej książce „Sleeping Through The Night”, podkreśla znaczenie stałego rytmu dnia w procesie usypiania dziecka Zachowuj więc godziny posiłków oraz drzemek, dbaj o wieczorne rytuały związane z kładzeniem dziecka spać. Zrezygnuj z szalonych zabaw wieczorną porą, zastępując je np. czytaniem bajki.

Nie zniechęcaj się kiedy, po trwającym przez krótki czas sukcesie, Twoje dziecko zaczyna opierać się próbom uśpienia go. Okres niemowlęctwa i wczesne dzieciństwo to czas obfitujący w nowe umiejętności, dziecko jak gąbka chłonie nowe doświadczenia. Nie jest mu łatwo wyciszyć emocje, które przeżywało przez cały dzień. Nie dziw się więc, że maluch nie może zasnąć po wieczornej wizycie u znajomych. Wydawałoby się, że fizycznie powinien być zmęczony, w rzeczywistości jednak jest bardzo pobudzony ogromem wrażeń.

Zastanów się również nad organizacją drzemek dziecka. Wbrew pozorom ograniczenie lub rezygnacja z drzemki nie pomogą mu w szybkim zaśnięciu wieczorną porą – nadmiernie zmęczonemu dziecku trudno jest usnąć. Może Twój malec śpi późnym popołudniem i wieczorem nie jest zmęczony? Może wystarczy mu jedna, dłuższa drzemka przed obiadem i wcześniejsze kładzenie spać? Czasem odpowiednie ustalenie pory drzemki dziecka jest kluczem do rozwiązania problemu ze snem.

Twoje dziecko szybciej wypracuje sobie nawyk prawidłowego zasypiania jeżeli zaczniesz uczyć je jak najwcześniej. Dlatego uważnie obserwuj sygnały wysyłane przez maluszka, kiedy jest zmęczony. Ziewanie, pocieranie oczu, ciągnięcie za uszy – staraj się nauczyć zachowań swojego dziecka, aby szybko zareagować na jego potrzeby. Jeżeli granica zmęczenia zostanie przekroczona, maluch będzie marudny i płaczliwy, trudno będzie wtedy położyć go spać.

Każdy rodzic chciałby, aby jego dziecko po całusie na dobranoc grzecznie odwracało się na bok i zasypiało, rzeczywistość jednak może przerosnąć zarówno oczekiwania, jak i cierpliwość opiekuna. Warto zastanowić się nad przyczyną trudności z zaśnięciem, czasem mała zmiana może rozwiązać problem.

(dja/sr)

Daria Jaworskaniemowlaknoworodek
Komentarze (0)