Prowansja, ach Prowansja...

Czasami trzeba opuścić szlak Wielkich Miast i odpocząć. I udać się gdzieś do Mniejszych Miast. Nadal stylowo, z filtrem do opalania Diora i nie testowanymi na zwierzętach błyszczykami Clinique. Z ubraniami w stylu Lazurowe Wybrzeże. Toskania czy Prowansja? Dziś Prowansja.

Obraz

Czasami trzeba opuścić szlak Wielkich Miast i odpocząć. I udać się gdzieś do Mniejszych Miast. Nadal stylowo, z filtrem do opalania Diora i nie testowanymi na zwierzętach błyszczykami Clinique. Z ubraniami w stylu Lazurowe Wybrzeże. Toskania czy Prowansja? Dziś Prowansja.

Romantyczna kraina pachnąca lawendą, do której ciągną myślami i „caravans” setki Brytyjczyków (Amerykanie po książce Francis Mayes wolą Toskanię) rozczytanych w Peterze Mayle’u i oczekujących niezwykłych cudowności – oczywiście wcale nie jest taka cudowna. Ten, kto spodziewa się, że wyjeżdżając na południe Francji wjedzie do raju – myli się. Może za to być pewien, że doświadczy prawie wszystkich irytujących „frenczyzmów” opisywanych u Mayle’a i to nawet zanim zobaczy z daleka pole lawendy...

Wzorowy południowiec wyskoczy bowiem na światłach awaryjnych po bagietkę do boulangerie, blokując drogę szerokości półtora auta. Sześćdziesiąt aut w korku za nim będzie trąbić bez większego przekonania, lecz z pasją. Trąbić będą również żandarmi, którzy w końcu są w stanie zrozumieć prawdziwego Francuza, który potrzebuje rozmowy z panią w piekarni w takim samym stopniu co osławionej bagietki do obiadu.

ZOBACZ TEŻ

Kobiety z wielkiego miasta mogą nie przekonać również chmary komarów. Chodniki z dziurami i piękne bezdroża, gdzie może spokojnie ugrzęznąć bucik na wysokim obcasie. Cudowna kuchnia prowansalska z jednej strony wpisze się w trendy żywieniowe (ratatouille ze świeżych warzyw z tłoczoną w pobliżu oliwa z oliwek, mnogość sałatek)
z drugiej – czyhać będzie na piękną figurę zewsząd – otaczając zapachem pain au chocolat, czy zwykłej bagietki; kusząc foie gra i ryżem z Camargue. Oczywiście to wszystko wtedy, kiedy wejdziemy w rolę Carrie B., która wpada w popłoch na widok wiewiórki, a Connecticut to dla niej synonim Madagaskaru...

Ja jednak wybiorę się na poszukiwanie pól lawendy z czystej ciekawości. Palące słońce wymaga kapelusza, stopy niosą letnie japonki.... Wystarczy rozglądać się uważnie, by trafić przypadkiem do takiego miejsca jak Musée des Arômes et du Parfum.

w Graveson-en-Provence. Można tu podejrzeć jak wyglądał proces robienia słynnych prowansalskich wód toaletowych z lawendy i innych roślin. Można przejść się po eksperymentalnym ogrodzie i poobserwować jak rośnie trawa, róże, jaśmin... Albo – to wersja kosmopolityczna – dać się zaprosić do podróży w czasie i przestrzeni: w obrębie muzeum znajduje się - urządzona zgodnie z zasadami feng shui - przestrzeń zwana Aroma Cocoon, małe królestwo wellnes w stylu Zen. Trudno uwierzyć, że jest się we Francji, kiedy wszystko wokoło wygląda jak Japonia...

Będąc w Prowansji koniecznie popodglądajcie jak ubierają się Francuzki... W końcu to najlepiej ubrane kobiety świata – znane z niewymuszonej elegancji i tego nieuchwytnego „czegoś” zwanego „chic”. Ich zwiewne sukienki, umiejętne łączenie złota z granatem, użycie tak klasycznych kolorów jak biel czerń lub zwykłego wzoru w łączkę – to wszystko jest do wyuczenia! I koniecznie kupcie sobie paname na lokalnym targu...

Aby poczuć prawdziwą Prowansję trzeba pozwolić sobie na pewne abberacje: skosztować królika w potrawce, poranek zacząć od wizyty na targu i wygrzania się na słońcu przed piekarnią z filiżanką kawy z mlekiem i pysznymi, świeżymi croissantami (samo masło i zdradliwa biała mąka). Ostentacyjnie zamoczyć croissanta w kawie. Wypić o jedenastej pastis i zagrać ze starszymi panami w boule w cieniu platanu – koniecznie dać się ograć. Dostosować się do pory posiłku i nie szukać jedzenia po 14 i przed 19. Turystycznie napić się wszechobecnego różowego wina, konesersko – pamiętać, że winnice zajmują ponad 43 tysiące hektarów Prowansji (czyli niemal połowę ziemi uprawnej) i spróbować czerwonego, garbnikowego Bandol z posmakiem pieprzu. Nauczyć się bardzo efektywnie lenić. Uda się –wystarczy, że tam spędzicie jeden dzień.

Obraz

Specjalnie dla serwisu kobieta.wp.pl prosto z Prowansji nasza korespondentka Agnieszka Kozak
Dziennikarka, robi doktorat z gender i queer studies. Zajmuje się lokalnymi odmianami globalnych trendów, seksem i seksualnością w kulturze popularnej czasem krytykuje sztukę i fotografię, ale głównie nałogowo kupuje buty…

ZOBACZ TEŻ

Wybrane dla Ciebie

Dzieli ich 38 lat. Mało kto wie, z kim jest związany
Dzieli ich 38 lat. Mało kto wie, z kim jest związany
Porównał to do narkotyków. Psycholog nie ma wątpliwości
Porównał to do narkotyków. Psycholog nie ma wątpliwości
Pokazali zdjęcie ze szpitala. "Jutro wypis"
Pokazali zdjęcie ze szpitala. "Jutro wypis"
"Rozwaliło mi wczoraj głowę". Komentuje zachowanie prezydenta miasta
"Rozwaliło mi wczoraj głowę". Komentuje zachowanie prezydenta miasta
"Jestem darmozjadem". Taką emeryturę dostanie po 30 latach
"Jestem darmozjadem". Taką emeryturę dostanie po 30 latach
Kosztują tylko 70 zł. Kobiety oszalały na punkcie tych jeansów
Kosztują tylko 70 zł. Kobiety oszalały na punkcie tych jeansów
Weź na cmentarz i wetrzyj w nagrobek. Po chwili będzie jak nowy
Weź na cmentarz i wetrzyj w nagrobek. Po chwili będzie jak nowy
Jest przeciwniczką rozwodów. Tak mówi o rozstaniu z mężem
Jest przeciwniczką rozwodów. Tak mówi o rozstaniu z mężem
Ukrywała rozwód przez 2 lata. "Na pewno nie wezmę już ślubu"
Ukrywała rozwód przez 2 lata. "Na pewno nie wezmę już ślubu"
Mogą wyprzeć chryzantemy. Na grobie przetrwają całą zimę
Mogą wyprzeć chryzantemy. Na grobie przetrwają całą zimę
Poleciała do Nowego Jorku. Po mieście paradowała w minispódniczce w stylu "preppy"
Poleciała do Nowego Jorku. Po mieście paradowała w minispódniczce w stylu "preppy"
Ma 35 lat i nie jest mężatką. "Cieszę się, że nie jestem po rozwodzie"
Ma 35 lat i nie jest mężatką. "Cieszę się, że nie jestem po rozwodzie"