Znieczulenie zewnątrzoponowe ciągłe
Polega na nakłuciu lędźwiowego odcinka pleców i podaniu przez cewnik (giętka plastikowa rurka o średnicy ok. 1 mm) środka znieczulającego do przestrzeni otaczającej rdzeń kręgowy. Lek jest bezpieczny dla dziecka, gdyż nie przedostaje się przez łożysko. Ból zostaje złagodzony, ale nadal świadomie uczestniczysz w porodzie, co ułatwia współpracę z położną. Można go podać w każdym momencie porodu.
Ważne, aby zrobił to doświadczony anestezjolog, uwzględniając dobór odpowiedniego stężenia leku. Gdy zabieg zostanie wykonany niewłaściwie, mogą pojawić się bóle głowy i kręgosłupa u rodzącej, spadek ciśnienia krwi. Bezpłatnie znieczulenie zewnątrzoponowe wykonuje się tylko, gdy istnieją określone wskazania medyczne (cukrzyca, nadciśnienie, dużą wada wzroku, serca). Nie stosuje się go przy chorobach układu krzepnięcia krwi, zmianach ropnych skóry w miejscu wkłuwania, ropnych i wirusowych infekcjach. Jeśli nie ma przeciwwskazań, można poprosić lekarza o znieczulenie, ale będziesz musiała za nie zapłacić.
POLECAMY: Jak samodzielnie odebrać poród?