Na scenie od zawsze
Danuta Szaflarska została pierwszą gwiazdą polskiego filmu. Zadebiutowała w 1946 u Buczkowskiego, następnie tylko powiększyła swoją popularność rolą w „Skarbie” Tokarskiej. W latach 50. nie występowała zbyt często na dużym ekranie. Było to spowodowane tym, że jej delikatna uroda nie pasowała do socrealistycznych kanonów i twardych robotników. Po zagraniu roli Podstoliny w „Zemście” Bohdziewicza i Korzeniowskiego, grała tylko role epizodyczne.
Później przyszła rola Doktorowej w „Pożegnaniu z Marią” Zylbera, a następnie w 1994 roku Szaflarska zagrała postać Siostry Feliksy w „Faustynie” Łukaszewicza.