Rzęsy o idealnej długości
Rzęsy nie powinny być ani zbyt krótkie, ani zbyt długie. Idealna długość dla rzęs stanowi jedną trzecią szerokości oka.
26.02.2015 | aktual.: 26.02.2015 10:18
Rzęsy nie powinny być ani zbyt krótkie, ani zbyt długie. Idealna długość stanowi jedną trzecią szerokości oka – informują amerykańscy naukowcy na łamach „Journal of the Royal Society Interface”.
Badacze z amerykańskiej uczelni wyliczyli, że idealne rzęsy powinny mieć długość wynoszącą 1/3 szerokości oka, aby zapewnić rogówce optymalne nawilżenie i ochronę przed cząsteczkami kurzu. Krótsze rzęsy mają zbyt mały wpływ na kształtowanie przepływu powietrza, dłuższe kierują jego strumień do wnętrza oka, przyspieszając wysychanie rogówki i narażając ją na kontakt z drażniącymi drobinkami.
Autorzy publikacji rozpoczęli badania nad idealną długością w 2012 roku. Najpierw wybrali się do Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku i zmierzyli długość rzęs i wielkość oczu u 22 różnych ssaków, m.in. żyrafy, jeża i człowieka. Stwierdzili, że wszystkie okazy - poza słoniem, który ma wyjątkowo długie rzęsy - mają taki sam stosunek długości rzęs do szerokości oka.
Następnie skonstruowali tunel aerodynamiczny, umieścili w nim naczynko imitujące rogówkę i otoczyli je siateczką, która miała pełnić funkcję rzęs. Dzięki temu mogli odtworzyć naturalne warunki, którym podlega ludzkie oko i obserwować, jakie efekty wywoła manipulacja długością.
„Kiedy rzęsy stawały się nieco dłuższe, redukowały podmuchy powietrza, tworząc nad rogówką warstwę spowolnionego przepływu. To pozwalało dłużej zachować wilgoć i trzymało cząsteczki kurzu z dala od powierzchni oka. Powietrze po prostu odbijało się od rzęs” – tłumaczy koordynator badania David Hu.
Niestety zbyt długie rzęsy nie przyczyniały się do lepszej ochrony oka – wręcz przeciwnie – tworzyły coś w rodzaju cylindra, który kierował powietrze i znajdujące się w nim drobinki wprost do oka, prowadząc do szybszego wysychania rogówki.
„To dlatego sztuczne rzęsy wcale nie są idealne. Mogą dobrze wyglądać, ale nie są zdrowe dla oka” – ostrzega Guillermo Amador, jeden z badaczy.
Rezultaty badania mogą mieć zastosowanie nie tylko w codziennym życiu, ale także w inżynierii i posłużyć do projektowania lepszych osłon dla paneli słonecznych, czujników fotograficznych oraz robotów funkcjonujących w zakurzonym środowisku.
(PAP), ooo/ agt/