Włoskie smaki Capri

Wspomnienie o Capri: zielona wyspa, otoczona lazurowym morzem, pełna przepięknych grot i skałek. A na lądzie wąskie drogi i dwie urocze, choć zatłoczone, miejscowości. Obraz ten jednak byłby niepełny bez wspomnienia o cytrynowych drzewkach, które kierują myśli w stronę regionalnej kuchni tej części Włoch, która w świecie zasłynęła z sałatki caprese, czekoladowo-migdałowego ciasta, a przede wszystkim z likieru Limoncello.

NA NOC, DLA SMAKU I DLA OKA

MĘŻCZYŹNI RZĄDZĄ W KUCHNI?

Capri to stosunkowo niewielka wyspa leżąca w Zatoce Neapolitańskiej. O jej uroku decyduje przede wszystkim przepięknie ukształtowany teren. Skaliste wzniesienia górują nad małym miasteczkiem Capri usytuowanym u ich podnóża. Trochę wyżej zaś położona jest druga z capryjskich miejscowości – Anacapri, z której wyciągiem krzesełkowym można dostać się na szczyt Monte Solaro, skąd roztacza się przepiękny widok na całą wyspę.

Piękno Capri to również intensywność barw, zapachów i smaków. Mieszkańcy wyspy od wieków dzielą się tym wszystkim z gośćmi przybywającymi tu z różnych zakątków świata. O niesamowitej atmosferze i magii (którą podobno roztaczają Faraglioni, skałki wynurzające się nieopodal z wody, które stały się symbolem wyspy) przekonało się wielu wielkich tego świata. Spokoju i natchnienia szukali tu artyści, naukowcy, postacie wielkiej polityki, poczynając od rzymskich cesarzy Oktawiana Augusta i Tyberiusza.

Mieszkańcy wyspy o swojej kuchni mówią, że jest prosta i czerpie głównie z tego, co przynosi natura. Królują tu zatem potrawy z ryb, owoców morza, świeżych warzyw. Jak przystało na włoską kuchnię tak i ta capryjska ma także do zaoferowania makarony z pysznymi sosami i dodatkami.
Mówi się, że preferowane tu smaki to połączenie kulinarnej spuścizny, pozostałej po Grekach, Rzymianach, na którą nałożyły się wpływy hiszpańskie. Uzupełnione to zostało przez sekretne, rodzinne receptury mieszkańców wyspy, by w końcu wyłoniła się z tego dzisiejsza sztuka kulinarna Capri, w której najważniejszą rolę odgrywają: insalata caprese, ravioli capresi, torta caprese oraz Limoncello.

Włosi co prawda słyną głównie z makaronów, jednak sama wyspa Capri podbiła świat nieco innym daniem, a mianowicie sałatką caprese. Z pewnością znamy ją wszyscy bardzo dobrze, choć może nie zawsze posługujemy się jej nazwą i często nie zdajemy sobie sprawy z jej dokładnego miejsca pochodzenia. Sałatka caprese to bowiem nic innego jak tak dobrze znane i lubiane przez większość fanów włoskiej kuchni połączenie pomidorów z mozzarellą, listkami świeżej bazylii i oliwą z oliwek.

Na Capri możemy zjeść niemal każdy rodzaj makaronowego dania. Specjalnością wyspy są jednak małe, kwadratowe pierożki nadziewane różnymi rodzajami serów (zazwyczaj jest to miękki ser pochodzący ze środkowych Włoch – caciotta i starty parmezan), najczęściej z dodatkiem majeranku, co daje potrawie dość specyficzny posmak. Makaronowe pierożki nie byłyby oczywiście tak smaczne gdyby nie sos, którym są polane. Tu capryjskie gospodynie zazwyczaj pozostają wierne klasycznym sosom pomidorowym, które posypują startym parmezanem i listkami świeżej bazylii.

Poza ravioli capresi można spróbować tu również wielu innych makaronowych dań, jak chociażby bucatini (makaron zbliżony wyglądem do spaghetti) alla moda di Capri, które podawane są z sosem pomidorowym z dodatkiem żółtej papryki, czarnych oliwek i bazylii.
Czekolada z migdałami

Włoski posiłek nie byłby pełny gdybyśmy zrezygnowali z deseru. A na wyspie Capri, tak jak i w całym regionie Campania, mamy z czego wybierać. Patrząc na podawane tu słodkości można z całą pewnością stwierdzić, że włoska miłość do migdałów objęła swoim zasięgiem również i tą część Włoch. Dowodem tego jest chociażby najbardziej znany tu deser – torta caprese. W zasadzie jest to czekoladowo – migdałowy placek, choć dość nietypowy, bo przygotowuje się go bez mąki. Ciasto jest jednak bardzo dobre, ma intensywnie czekoladowy smak, przez który przebija się nuta migdałowa. Trzeba też przyznać, że torta caprese zazwyczaj przypada do gustu nawet najwybredniejszym podniebieniom.

Wszystkich smakoszy Capri zjednało sobie nie tylko przepyszną sałatką czy delikatnymi ravioli, ale również (choć może należałoby powiedzieć: przede wszystkim) cytrynowym likierem Limoncello. Jest to tzw. digestivo, czyli trunek, który pije się po posiłku, by ułatwić organizmowi trawienie.

Z Limoncello wiąże się wiele historii. Likier ten był bowiem wytwarzany tu od wieków. Początkowo pito go w domach, podczas uroczystych, świątecznych obiadów. Z czasem zaczęto nim częstować gości odwiedzających wyspę. Dopiero jednak w XX wieku jedna z mieszkanek Capri w swoim pensjonacie zaczęła serwować regionalne specjały, a wśród nich również i Limoncello. Po latach zaś jej rodzina otworzyła sklep i fabrykę produkującą do dziś cytrynowy likier.

Limoncello można spróbować w różnych częściach Włoch, jednak wszyscy zgodnie przyznają, że to najlepsze pochodzi właśnie z Capri i okolic Półwyspu Sorrentyńskiego. W czym tkwi zatem tajemnica smaku Limoncello? Otóż podobno najważniejszą nie jest w tym przypadku stara receptura, ale rodzaj owoców. Na wyspie Capri mówi się, że Limoncello produkowane w tej części Włoch nie ma sobie równych, bo cytryny z żadnego innego miejsca nie mają takiego aromatu i tak żółciutkiej skórki.