Wszyscy jesteśmy agresywni?
Każdy z nas zachował się w swoim życiu agresywnie względem drugiej osoby, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.
09.07.2007 | aktual.: 28.05.2010 16:12
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Każdemu agresja kojarzy się z aktami przemocy fizycznej i także psychicznej, ale mało kto zdaje sobie sprawę, że istnieje coś takiego jak agresja ''nie wprost''. Każdy z nas zachował się w swoim życiu agresywnie względem drugiej osoby, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.
Nieumyślna agresja?
Agresja to niekoniecznie maltretowanie psychiczne lub fizyczne. A.H. Bus, twierdzi, że agresja to każde działanie (intencjonalne lub nie) wyrządzające fizyczną bądź psychiczną krzywdę innej żywej istocie jest agresją. Bus wyłącza z definicji agresji kryterium umyślności.
Czasami gdy jesteśmy na kogoś zdenerwowani to używamy różnych słów i zwrotów, które ranią m.in: głupi..., leń..., oferma..., tylko idioci tak postępują..., zobaczysz, ja ci pokażę..., jestem pewna, że to ty zrobiłeś..., bo ty zawsze..., bo ty nigdy..., ty jak zwykle..., zamknij się! Nie musimy wcale podnosić głosu by ta osoba poczuła się urażona.
ZOBACZ RÓWNIEŻ
Agresywna mowa ciała
Nie tylko słowo może wyrażać agresję. To jak zostanie odebrane nasze zachowanie zależy w 55% od ekspresji ciała (z treści), 38 % od głosu (barwa, siła, intonacja). Tylko 7 % od słów. Jest tak, ponieważ jesteśmy bardziej wzrokowcami lub słuchowcami. Dlatego jeśli co innego wyrażają słowa, a co innego gesty i mimika to te drugie zostaną odebrane jako bardziej wiarygodne.
Do agresywnych zachowań zalicza się mimikę: twarz-maska, lekceważące wygięcie ust, brak uśmiechu, zimne spojrzenie, unikanie kontaktu wzrokowego lub świdrujące spojrzenie. Podobnie odbierane są również niektóre gesty takie jak: wzruszanie ramionami, lekceważące machnięcie ręką, grożenie palcem.
Pozycja ciała też może być nośnikiem agresji. Jeśli ktoś odwraca się od rozmówcy bokiem, napiera na niego lub odchyla się to na pewno nie jego zachowanie nie zostanie odebrane jako przyjazne.
Podobnie rolę spełnia dotyk: wpijanie palców w ramię rozmówcy, dotykanie wskazującym palcem w pierś (kłucie w pierś rozmówcy). Także pochylanie się nad siedzącym, napieranie całym ciałem to zachowania agresywne.
Również obmowa, plotka, ignorowanie nie lubianej osoby to forma agresji pośredniej. Ofiara jest pozbawiona wtedy możliwości obrony.
Agresja wyuczona
Według Alberta Bandury, kanadyjskiego psychologa i twórcy teorii społecznego uczenia się, agresja jest przeważnie zachowaniem wyuczonym. Powstaje poprzez obserwację agresywnych form zachowań, naśladowanie, bezpośrednie doświadczanie i powtarzanie. Bandury w swoich badaniach wykazał, że u małych dzieci samo obserwowanie zachowania osoby agresywnej wywołuje u nich podobne zachowania.
Przyczyny agresji
Agresja zazwyczaj jest wynikiem frustracji. Uczucie to pojawia się wtedy gdy na drodze do celu napotkamy przeszkody. Długo utrzymujący się taki stan wywołuje silne negatywne emocje: rozdrażnienie, niezadowolenie, gniew, a czasami nawet zagrożenie, zniecierpliwienie, złość, zawiść i zazdrość, rozczarowanie, poczucie winy.
Skazani na agresję?
Nie sposób całkowicie wyeliminować agresywne zachowania z naszego życia, ale możemy się starać aby do takich sytuacji dochodziło jak najrzadziej. Unikajmy słów: "ty zawsze", "ty nigdy", " ty jak zwykle". Starajmy się być asertywni. Mówmy wprost o swoich oczekiwaniach i odczuciach bez agresji. To na pewno poprawi nasze relacje z otoczeniem.
