Wypij, gdy za oknem deszcz i chłód

Napój, który dziś jest naszym nieodłącznym towarzyszem, a jego rodzajów jest tak wiele, że trudno się ich wszystkich doliczyć, pochodzi prawdopodobnie z III wieku przed naszą erą. Jej niepowtarzalny smak jako pierwsi docenili Chińczycy.

ODKRYJ MOC BIAŁEJ HERBATY

HERBACIANE RYTUAŁY

Według jednej z wielu legend na temat pochodzenia herbaty, cesarz chiński Szen Jung odkrył ją przypadkiem, kiedy listki herbaciane wpadły do jego kubka z ciepłą wodą. Jak naprawdę odkryto herbatę, nie wiadomo, brak pisemnych materiałów na ten temat. Pierwsze wzmianki o tym napoju pochodzą z III wieku p.n.e.

Na początku herbata miała swoje zastosowanie wyłącznie w medycynie. Używano jej jako środka wzmacniającego. Dopiero w trzecim tysiącleciu naszej ery rozwinęła się uprawa herbaty i zaczęto używać jej nie tylko jako środka leczniczego, ale przede wszystkim jako smacznego napoju, który doskonale zaspokaja pragnienie.

Ok. 800 roku naszej ery herbata pojawiła się także w Japonii. Jej nasiona przywiózł z Chin mnich, Dengyo Daishi. Jednak przez następne wieki stała się w Japonii napojem mało popularnym, gdyż w czasach napiętych stosunków chińsko-japońskich, każdy chiński produkt (a za taki uważano herbatę), był dla Japończyków czymś niedopuszczalnym. Powróciła na japoński dwór w XII wieku, a rytuał picia herbaty do dziś kultywowany jest w tym kraju. Umiejętność pięknego picia herbaty jest dla Japończyków sztuką delektowania się życiem.

PRZYSMAKI DO HERBATY:
Herbata w Europie

Europa odkryła herbatę w XVII wieku za sprawą holenderskich i portugalskich kupców, którzy w tych czasach zajmowali się handlem na Dalekim Wschodzie. Następnie herbata trafiła również do Włoch, Francji, Niemiec i Portugalii. Wydawać by się mogło, że to Anglicy jako pierwsi Europejczycy docenili jej smak, tymczasem oni jako jedni z ostatnich mieli szansę zakosztować herbacianego wywaru. Do Anglii trafiła bowiem w 1658 roku, za sprawą kupca Thomasa Garraway’a. Na początku herbata była napojem, który kosztować mogły wyłącznie ludzie z "wyższych sfer", głównie ze względu na jej wysoką cenę. Dziś Anglicy wciąż kultywują rytuał popołudniowego picia herbaty, nawet królowa angielska nie odmówi sobie przyjemności wypicia w ciągu dnia tego doskonałego napoju.

W XVII wieku pojawiła się także w Rosji za sprawą chińskiego cesarza, który podarował ją carowi. W Rosji herbata stanowiła produkt niedostępny dla mas. Transport z Chin do Rosji trwał nawet do dwóch lat. Jej cena była więc bardzo wysoka i niedostępna dla zwykłych Rosjan. Rosjanie do dziś kultywują zwyczaj picia herbaty, cenią ją wyżej niż kawę. Jest podawana w eleganckich filiżankach, najczęściej wraz z marmoladą. Rosjanie nie słodzą herbaty, ale popijają nią kostkę cukru.

Herbata jest też uważana w wielu krajach a napój magiczny. Wróżenie z herbacianych fusów jest popularne także w Polsce. Wróżenie z herbaty jest proste, a zgadywanie, co znaczą wzory, jakie wyjdą z fusów, może dostarczyć sporo rozrywki, w czasie długich, jesiennych i zimowych wieczorów.

Potrzebujesz gładkiej filiżanki oraz liściastej herbaty. Drobno sproszkowana, czy granulowana nie nadaje się do wróżenia. Następnie osoba, która będzie wróżyć sobie z fusów, powinna samodzielnie ją zaparzyć oraz wypić, ale nie do końca - niewielka ilość naparu powinna zostać na dnie filiżanki. Następnie filiżankę należy wziąć w lewą rękę i ostrożnie wylać resztę naparu. Uszko zawsze powinno być skierowane w stronę serca osoby, dla której przeznaczona jest wróżba. Następnie interpretujemy to, co zostało w filiżance. Miejsce przy uszku oznacza osobę, której wróżymy i jego najbliższe otoczenie. Przeciwna strona, to ludzie jej obcy, oraz wszystkie wydarzenia, które nie dotyczą spraw prywatnych. Brzeg filiżanki to najbliższa przyszłość, środek – to, co wydarzy się później.

PRZYSMAKI DO HERBATY: