Anemia sierpowatokrwinkowa
Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa (sierpowata) jest chorobą dziedziczną. Stwierdza się ją, gdy krwinki czerwone zawierają nieprawidłową, słabo rozpuszczalną hemoglobinę. Ta nieprawidłowa hemoglobina sprawia, że czerwone krwinki deformują się, przyjmując półksiężycowaty, sierpowaty kształt. Przywierają do ściany naczyń, powodując zatory oraz niedokrwienie narządów, m.in. mózgu, płuc, kości. W tym typie choroby pojawiają się silne bóle - tzw. kryzy bólowe. Anemia sierpowatokrwinkowa występuje głównie u ludzi rasy czarnej i pochodzenia afrykańskiego. Sporadycznie spotyka się ją u ludzi mieszkających w regionie basenu Morza Śródziemnego.
Leczenie przyczynowe tego typu anemii nie istnieje - podstawą jest zapobieganie wystąpieniu zakażeń. W tym celu lekarz może zalecić profilaktyczne podawanie antybiotyków. Istotne znaczenie mogą mieć również szczepienia (przeciw zapaleniu płuc, grypie oraz wirusowemu zapaleniu wątroby). W czasie kryz bólowych podaje się leki przeciwbólowe. Przy głębokiej anemii sierpowatej zasadne może być przetoczenie krwi albo przeszczep szpiku kostnego.