Kiedy żona bije męża

Liczba ofiar przemocy w rodzinie rośnie z roku na rok. I chociaż ciągle ofiarami są głównie kobiety, to jak się okazuje, coraz częściej panie znęcają się nad swoimi partnerami. Jeszcze kilka lat temu jeden krzywdzony mężczyzna przypadał na 13 krzywdzonych kobiet. Dziś są to proporcje jeden do dziewięciu.

Liczba ofiar przemocy w rodzinie rośnie z roku na rok. I chociaż ciągle ofiarami są głównie kobiety, to jak się okazuje coraz częściej panie znęcają się nad swoimi partnerami. Z policyjnych statystyk wynika, że jeszcze kilka lat temu jeden krzywdzony mężczyzna przypadał na 13 krzywdzonych kobiet. Dziś są to proporcje jeden do dziewięciu.

Można jednak przypuszczać, że policyjne statystyki są bardzo zaniżone, bo bicie mężów przez żony to wstydliwy temat. Dla mężczyzny przyznanie się, że kobieta go bije, jest ujmą na honorze. Wolą znosić upokorzenia w milczeniu, niż zadzwonić na policję. Według badań TNS OBOP, przeprowadzonych na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, przemocy w rodzinie już prawie w równym stopniu doświadczają kobiety (39 proc.) i mężczyźni (32 proc.).

Dzisiaj kobiety są coraz silniejsze, pracują, są samodzielne finansowo, pewne siebie i swojej wartości. Nie są zależne od mężczyzn przede wszystkim ekonomicznie. Już nie muszą prosić o każdą złotówkę. Często to one dyktują warunki. Przekłamaniem byłoby jednak sprowadzenie przyczyn przemocy domowej wobec mężczyzn do równouprawnienia. Zjawisko jest o wiele bardziej złożone. Argument siły wywołuje bark komunikacji między ludźmi; rozmawiamy przez komórki i komunikatory, a kiedy nie można się porozumieć, napięcie sięga zenitu, często agresją rozładowujemy emocje.

Przemoc może mieć przyczyny w doświadczeniach z dzieciństwa. Bite dziewczynki stają się ofiarami, ale też czasami sprawcami przemocy - agresja rodzi agresję. Duży wpływ na wzrost przemocy ma alkohol. A coraz więcej kobiet pije. Alkohol i inne używki często idą w parze z przemocą, bo zmniejszają kontrolę nad zachowaniami, wykrzywiają obraz rzeczywistości. Zdarzają się kobiety, które biją mężów. Trzeba jednak wiedzieć, że przemoc, szczególnie kobiet wobec swoich partnerów, nie musi oznaczać siniaków. Przemocą jest też psychiczne znęcanie się nad druga osobą, poniżanie jej, wyzywanie. Kobiety częściej też stosują bardziej wyrafinowane formy przemocy: manipulację, czy szantaż emocjonalny. Skutki są jednak podobne, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn prowadzi do stresu pourazowego, wyczerpania psychicznego i depresji.

W sprawie przemocy wobec kobiet szlak został już przetarty. Od lat wiele się o tym mówi i pisze. Istnieją instytucje, które pomagają im przetrwać najtrudniejszy czas, zapewniają wsparcie prawne i socjalne. Krzywdzona kobieta budzi współczucie i chęć pomocy, a krzywdzony mężczyzna boi się przede wszystkim drwin. Nad bitymi mężczyznami wisi tabu. Oni nie wzywają policji, bo jeszcze większym upokorzeniem byłoby powiedzieć funkcjonariuszowi, że żona ich bije. Na policję najczęściej trafiają przypadki ekstremalne, i to zazwyczaj wsparcie wzywają pracownicy karetki, socjalni albo sąsiedzi.

Całymi latami znoszą więc agresję swojej partnerki. Podobnie jak bite i upokarzane kobiety, żyją z nadzieją, że to już ostatni raz, że ona się poprawi, że nie powinni jej denerwować. Tymczasem jak długo będą nadstawiać drugi policzek, tak długo sytuacja się nie zmieni. Jeśli zgłoszenie problemu na policję okazuje się trudne, podobnie jak odejście od agresywnej partnerki, może warto zgłosić się do psychologa. Terapii wymaga zarówno ofiara, jak i sprawca przemocy. Warto pamiętać, że jeśli nie mamy pieniędzy, możemy skorzystać ze specjalisty, który ma podpisaną umowę z NFZ, a to oznacza, że pacjent nie płaci za wizytę. Do psychologa nie trzeba mieć skierowania. A lekarz zapewnia całkowitą dyskrecję.

Tekst: Monika Doroszkiewicz