Swoboda, seks i skandal

Śpiewająca aktorka była doceniana przez takich reżyserów jak Wajda, Różewicz czy Chmielewski. Zaczęli obsadzać ją w swoich produkcjach niemalże jednocześnie. Niestety bardzo często dostawała role drugo- i trzecioplanowe – „Kalosze szczęścia”, „Niewinni czarodzieje” czy „Jak być kochaną”. Na początku o wiele lepiej wiodło jej się na ekranie telewizora i w teatrze niż w filmie. To właśnie w telewizji odnalazła tymczasowe spełnienie – trafiła do Kabaretu Starszych Panów – ta rola bardzo często uznawana jest za jej najlepszą kreację aktorską. Szansę zagrania głównej postaci dał jej Jan Batory – w jego „Lekarstwie na miłość” wcieliła się w postać Joanny (towarzyszył jej Andrzej Łapicki).