Blisko ludziCzym możesz zarazić się na wakacjach

Czym możesz zarazić się na wakacjach

Czym możesz zarazić się na wakacjach
Źródło zdjęć: © Thinkstockphotos
30.06.2011 11:45, aktualizacja: 30.06.2011 15:17

W czasie wakacji nasze hormony szaleją, jak podczas żadnej innej pory roku. Do tego ogólnie panujące rozluźnienie i magia słońca niektóre z nas doprowadza do szaleństwa. Bo tylko tak, można nazwać przygodny seks, w najgorszym przypadku bez zabezpieczenia.

W czasie wakacji nasze hormony szaleją. Do tego ogólnie panujące rozluźnienie i magia słońca niektóre z nas doprowadza do szaleństwa. Bo tylko tak można nazwać przygodny seks, w najgorszym przypadku bez zabezpieczenia.

Przygoda, przygoda!
Chciałoby się wykrzyczeć w drodze na miejsce wypoczynku. Samotnie czy w towarzystwie, zawsze zrelaksowani i pełni nadziei na udany pobyt dążymy do celu naszych wakacji. Czy to polskie góry czy egzotyczna riwiera, w każdym z tych miejsc czyha na nas takie samo niebezpieczeństwo. Bo jeśli nie skok w bok, to gorący romans, nierzadko na jedną noc.

Tylko potem zbieramy tego poważne skutki. Miłosne uniesienia bez zabezpieczenia pozostawiają w naszych głowach cudowne wspomnienia, ale czy są warte późniejszych konsekwencji zdrowotnych? To tylko niektóre z przykładów zagrożeń, czyli chorób przenoszonych drogą płciową.

Opryszczka

Jeśli raz zarazimy się opryszczką, nie mamy żadnych szans na jej całkowite wyleczenie. Jest to choroba, która ma swoje stany czuwania i wysokiej, bardzo uciążliwej aktywności. Wywołuje ją podstępny wirus HSV2, na którego niestety nie wynaleziono jeszcze żadnej szczepionki. I choć opryszczka najbardziej zakaźna jest w momencie przechodzenia aktywnej fazy, nie wyklucza się zarażenia jej wirusem także w czasie okresu bezobjawowego.

Najczęstszym sposobem zarażenia się opryszczką jest właśnie kontakt seksualny z zarażoną osobą, ale jak się okazuje, choroba ta niekoniecznie przenosi się przez sam stosunek. Wystarczy inna forma zbliżenia, jak pieszczoty oralne, podczas których następuje bezpośredni kontakt ze zainfekowaną skórą, bowiem wirus HSV2 wnika do organizmu przez błony śluzowe. Choroba lubi uruchamiać swoją aktywność kilka razy do roku. Jest szczególnie groźna podczas ciąży. Może nawet spowodować śmierć noworodka.

Objawy

Jeśli doszło do przygodnego zbliżenia podczas urlopu, najczęściej do 3 tygodni od momentu zarażenia zaczynają się pojawiać pierwsze objawy świadczące o zakażeniu. Początkowo jest to bardzo uporczywe i dokuczliwe swędzenie i pieczenie okolic genitaliów. Typowym objawem jest także ucisk i ból w miejscach intymnych oraz ból w pośladkach, a nawet w nogach.

(mwmedia/sg)

POLECAMY:

Potem następuje kolejny etap. Pojawiają się zgrubienia na skórze, które do 48 godzin przechodzą w pęcherzyki wypełnione przeźroczystym płynem. Gdzie się pojawiają? Mogą to być pośladki, okolice ujścia pochwy i odbytu, ale najczęściej są to wargi sromowe, łechtaczka i niekiedy szyjka macicy. Po kilku dniach pęcherzyki uwalniają płyn i może dojść do krwawiącego wrzodzenia. Niekiedy z pękniętych bąbli sączy się tylko płyn.

W okresie kolejnych kilku dni miejsca po pęcherzykach samoistnie goją się i wysuszają. Pękającym i wrzodziejącym bąblom towarzyszy silny ból miejsc intymnych, trudności i bolesność podczas oddawania moczu, zwiększenie wydzieliny z pochwy. Pierwszy atak opryszczki może także, przy wymienionych już objawach, powodować gorączkę, bóle głowy lub powiększenie węzłów chłonnych.

Leczenie

Możemy jedynie łagodzić dokuczliwe objawy opryszczki. Nie ma lekarstwa na jej całkowite wyleczenie. Dlatego, jeśli zauważymy pierwsze symptomy, nim pęcherzyki pękną i uwolnią zawarty w nich płyn, zgłośmy się do lekarza, który przepisze nam odpowiednie maści i kremy wspomagające szybsze zagojenie się obolałych miejsc.

Jako wspomaganie leczenia możemy zastosować nasiadówki z sodą kuchenną, które pozwolą szybciej wygoić wrzodziejące miejsca. W tych trudnych dniach koniecznie musimy wytężyć siły nad wyjątkowym przestrzeganiem higieny. Intymne miejsca zachowujmy w czystości. Często myjmy dłonie, zwłaszcza po skorzystaniu z ubikacji lub po wieczornej toalecie.

Chlamydia

To częsta i bardzo groźna bakteria, która u kobiet wywołuje bardzo poważne skutki. Jej działanie jest tak wyniszczające, że może doprowadzić nawet do bezpłodności. Najczęściej jednak wywołuje stany zapalane dróg rodnych i moczowych. Jest bardzo groźna dla kobiet oczekujących na dziecko, gdyż jest przyczyną wielu powikłań okresu prenatalnego włącznie z możliwością poronienia.

POLECAMY:

Objawy

I tu pojawia się problem. Kobiety zakażone tą bakterią zazwyczaj nie mają jej świadomości. Objawy są raczej nietypowe, bo specjalnie się nie wyróżniają. Najczęściej jest to tylko nasilona wydzielina z pochwy. Bardzo rzadko, ale pojawiają się lekkie krwawienia po odbytym stosunku lub ból w okolicach intymnych w czasie zbliżenia i podczas oddawania moczu.

Leczenie

W tym wypadku żadne domowe metody nie zdadzą się nawet jako wspomaganie. Jeśli zauważymy zwiększoną ilość wydzieliny na bieliźnie, koniecznie musimy się udać do lekarza, który zleci wykonanie badań. Analiza wydzieliny z pochwy wykaże czy to chlamydia. Jeśli tak, wtedy lekarz zaleci przyjmowanie doxycykliny. Kobiety spodziewające się dziecka mają zalecane zastępcze i dopuszczalne w okresie ciąży środki. Podczas przyjmowania leków koniecznie musimy się trzymać wyraźnych wskazówek lekarza, co do ilości i długości dawkowania. Inaczej walka z bakterią pójdzie na marne.

Rzeżączka

Ta groźna choroba na cel upatruje sobie nie tylko szyjkę macicy, ale także cewkę moczową i odbyt. To kolejne zagrożenie dla kobiet planujących ciążę. Nieleczona rzeżączka może być przyczyną bezpłodności, a podczas porodu naturalnego dziecko zwykle zaraża się jej bakterią, która u noworodków powoduje utratę wzroku. Na szczęście od dłuższego już czasu w szpitalach, nawet gdy matka jest zdrowa, stosuje się profilaktycznie po przyjściu dziecka na świat zakraplanie oczu azotanem srebra, który eliminuje ewentualne zagrożenie.

Objawy

Ta przykra choroba nie zawsze sygnalizuje swoją obecność. U większej liczby kobiet nie daje objawów, dopiero w fazie silnych bólów po zgłoszeniu się do lekarza jest diagnozowana. U pozostałej części kobiet pojawia się wydzielina, a na szyjce macicy można zauważyć guzki, wyraźne zaczerwienienia, drobne rany.

Kiedy rzeżączka atakuje inne organy, objawy są równie bolesne. Przy zajęciu układu moczowego występuje pieczenie w trakcie oddawania moczu. Gdy bakteria rzeżączki zaatakuje jajowody i macicę, pojawia się ból w podbrzuszu, gorączka, wymioty, a nawet ból podczas współżycia. Jeżeli zaatakowany został układ krwionośny, może wystąpić rzeżączkowe zapalenie stawów, objawiające się ropnym wysypem na skórze całego ciała i bolesnością stawów.

Leczenie

Aby zdiagnozować rzeżączkę konieczne są dokładne badania. Te nieraz nie dają szczegółowych wyników. Dlatego najczęściej po typowych objawach lekarz zaleca przyjmowanie antybiotyku. Rzeżączka jest chorobą uleczalną, ale zniszczenia, jakich dokonuje w organizmie, są nieodwracalne.

POLECAMY:

Syfilis

Choć choroba jest przenoszona drogą płciową, nie tylko w ten sposób się rozprzestrzenia. Zarażenie może nastąpić nawet przez kontakt ze skórą człowieka. Wtedy na jego ciele widoczne są otwarte pęcherze lub obszerna wysypka. Nie dotyczy to tylko okolic intymnych. To może być każda inna część ciała. Nieleczona wywołuje ogromne spustoszenie organizmie.

Objawy

Występują cztery fazy objawowe. W pierwszej fazie do trzech miesięcy do zakażenia, w miejscu gdzie do niego doszło, czyli na genitaliach, w pochwie, na wargach sromowych, na placach, ustach lub piersiach pojawia się wrzód, który może także przypominać pryszcza. Jeżeli nie zostanie podjęte leczenie, po kilku tygodniach sam zaniknie. Jednak to nie koniec, gdyż w organizmie mnożą się bakterie.

W fazie drugiej, która trwa od kliku miesięcy nawet do kilku lat pojawia się wysypka na całym ciele, wrzód w jamie ustnej lub objawy typowe dla grypy. Potem w trzecim etapie następuje zanik jakichkolwiek objawów zewnętrznych. Wyniszczające bakterie atakują cały organizm, zajmując po kolei wszystkie narządy. W fazie czwartej (ostatniej) następują poważne skutki tych wyniszczeń, łącznie z utratą wzroku, upośledzeniem umysłowym, chorobami serca i ogólnym wyniszczeniem całego organizmu.

Leczenie

Choroba ta jest uleczalna na każdym ze swoich etapów. Stosowana penicylina radzi sobie z groźnymi bakteriami. Po zakończeniu leczenia, koniecznie trzeba wykonać testy sprawdzające, czy bakteria została całkowicie wyniszczona.

Jak zapobiegać zakażeniom?

Jedynymi środkami pozwalającymi nam uchronić się przed tymi i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową jest dbałość o zabezpieczenie podczas kontaktu seksualnego. Taką możliwość dają nam prezerwatywy, ale najlepszym i najbardziej wskazanym sposobem jest wzajemna uczciwość, wierność partnerowi i trwanie w stałym związku.

Oczywiście nawet w takich sytuacjach nie można pominąć dbałości o higienę miejsc intymnych oraz profilaktycznych badań okresowych, które w razie zakażenia inną metodą niż drogą płciową, dadzą możliwość szybkiego wykrycia choroby w jej wczesnym stadium.

(mwmedia/sg)

POLECAMY:

Oceń jakość naszego artykułuTwoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Komentarze (25)
Zobacz także