Krajobraz po bitwie

Nie wiadomo, kto zaczął, zresztą to już nieważne. Obie dałyście się ponieść emocjom, padło wiele przykrych słów. Czujesz się podle, bo nasłuchałaś się na swój temat, bo powiedziałaś rzeczy, których nie powinnaś była mówić, bo Ci jej brakuje. Jak pogodzić się z przyjaciółką?

* Podejmij decyzję o wykonaniu pierwszego ruchu*

Anna Jantar miała rację śpiewając, że najtrudniejszy pierwszy krok. W przypadku, gdy się z kimś pokłócisz, zwykle niechętnie jako pierwsza wyciągasz rękę na zgodę. Zwłaszcza, jeśli uważasz, że wina leży po drugiej stronie. Wolałbyś, żeby to Twoja przyjaciółka wyszła z inicjatywą pojednania. "Trochę dumy"- powtarzasz sobie. Nie chcesz, by ona myślała, że przyznajesz się do winy. A boisz się, że ona tak właśnie zinterpretuje Twoje zachowanie: "nawarzyła piwa, to musi je teraz wypić". Na szczęście w rozmowie z przyjaciółką, z którą się poróżniłaś, możesz zaznaczyć, dlaczego przerywasz milczenie. Wystarczy, że powiesz: "nie chcę ciągnąć dłużej tej przykrej sytuacji. Brakuje mi Ciebie".

Zawsze możesz poczekać, aż to ona wyciągnie rękę na zgodę. Nie wiesz jednak, ile czasu jej to zajmie. Denerwujesz się, że to Ty masz się pierwsza odezwać? Sądzisz, że to ona powinna Cię przeprosić? Trudno Ci się przełamać? Jeżeli tak, to zastanów się, co mogło spowodować, że zachowała się tak, jak się zachowała. Każdy medal ma dwie strony, poza jej są jeszcze Twoje pretensje. Musiała mieć choć trochę racji.

Zanim do niej zadzwonisz, czy spotkasz się z nią, odpowiedz sobie na kilka pytań. Czy chcesz wyjaśnić to, co się stało? Przeprosić ją za swoje zachowanie i za to, co powiedziałaś? Dowiedzieć się, czemu zachowała się wobec Ciebie nie fair? Pójście na żywioł nie jest dobrym sposobem na godzenie się. Jeśli nie pomyślisz o tym, czego właściwie się spodziewasz, na co liczysz, Wasza rozmowa nie przyniesie żadnych efektów. Skąd ona ma wiedzieć, jak ma postępować, jeśli Ty nie wiesz, czego chcesz?

Pewnie, że możecie się zachowywać, jak gdyby nic się nie stało, ale możesz być pewna, że niewyjaśnione konflikty nie przedawniają się. Sprawa wypłynie wcześniej czy później, stare urazy wrócą z większą mocą. Dlatego szczera, niestety nie zawsze przyjemna, rozmowa jest konieczna. Wyjaśnienie sobie wszystkiego teraz pomoże Wam uniknąć tych samych błędów w przyszłości. Bądź przygotowana na najgorsze

Decydując się na telefon czy wizytę u przyjaciółki, powinnaś starannie wybrać moment. Znasz jej zwyczaje, wiesz, kiedy zwykle gotuje obiad, ogląda ulubiony serial, odrabia lekcje z dziećmi - w tym czasie wstrzymaj się od wszelkich działań. Pomyśl o takiej chwili jej dnia, kiedy będzie miała czas i siłę rozmawiać. Nawet, jeśli wybierzesz dobry moment na rozmowę ze swoją przyjaciółką, istnieje ryzyko, że gdy do nie zadzwonisz lub ją odwiedzisz, ona powie Ci, że nie może teraz z Tobą rozmawiać. Może wydawać się oczywiste, że ona po prostu nie ma ochoty Cię słuchać; że "spławia" Cię, bo obraziła się na amen. Nie załamuj się, najprawdopodobniej wcale tak nie jest. Po prostu ją zaskoczyłaś - to wszystko. Nie wie, co ma Ci powiedzieć, rządzą nią sprzeczne emocje, spanikowała. Możesz być prawie pewna, że ona sama się z Tobą skontaktuje i to po niedługim czasie od Twojej próby porozumienia się z nią.

Weź na siebie przynajmniej część odpowiedzialności za Waszą sprzeczkę. Nawet, jeśli wydaje Ci się, że miałaś całkowitą rację i że jesteś bez winy, to na pewno jest coś, co mogłabyś zrobić inaczej; coś, co wpłynęło na trudną sytuację, w jakiej znalazłyście się Ty i Twoja przyjaciółka. Pomyśl o rzeczach, których żałujesz. W ferworze kłótni często mówimy rzeczy, których nawet nie myślimy. Robimy to, ponieważ wiemy, że to zaboli drugą stronę. Przeproś swoją przyjaciółkę za to, co i jak, powiedziałaś. Zaznacz, że nie powinnaś była tego robić, bo nie miałaś racji lub palnęłaś coś bez zastanowienia. Przyznaj, że zachowałaś się bezmyślnie, i że bardzo źle się czujesz z tą świadomością. Twoja przyjaciółka też z pewnością ma za co przepraszać. Dlatego, gdy tylko zacznie, powiedz jej, że ją rozumiesz, i że nie żywisz do Niej urazy. Wtedy ona poczuje, że naprawdę zależy Ci na zakopaniu topora wojennego. Gdy tylko zyska tę pewność powinno być już "z górki".

Zarówno do kłótni, jak i do pojednania, potrzeba minimum dwóch osób. Dlatego, gdy już powiesz jej wszystko, co miałaś do powiedzenia, poproś ją, by opowiedziała Ci, jak sprawa wygląda z jej punktu widzenia. To ważne, byście obie miały szansę zostać wysłuchane przez tą drugą. Powiedz jej kilka ciepłych słów

"Nasza przyjaźń wiele dla mnie znaczy".
"Jest mi bardzo przykro, że się pokłóciłyśmy".
"Od naszej ostatniej sprzeczki nie mogę znaleźć sobie miejsca".

Daj swej przyjaciółce do zrozumienia, że jest Ci potrzebna. Gdy się przekona, że zależy Ci na Waszej przyjaźni, na pewno zechce z Tobą porozmawiać i pogodzić się. Zwłaszcza, jeśli ona czuje podobnie.

Kiedy poczujesz, że lody puszczają, powiedz swojej przyjaciółce, że bardzo się cieszysz, że wszystko sobie wyjaśniłyście, że fajnie będzie znowu się spotkać przy kawie i poplotkować. Opowiedz jej, jak ciężko było Ci bez niej oraz że fakt, iż sprawy wracają "do normy" napawa Cię optymizmem.

Jesteśmy tylko ludźmi, nie oszukujmy się- nie była to ani pierwsza, ani ostatnia kłótnia w Waszym życiu. Jednak, jeśli kiedykolwiek będziecie się sprzeczać, nie wypominaj jej tego, co powiedziała kiedyś, o co się pokłóciłyście. Powrót do przeszłości nikomu nie wyjdzie na dobre. Zamiast oglądać się wstecz, lepiej cieszyć się tym, co jest i będzie.

Nawet, jeśli obie wybaczyłyście sobie nawzajem, na pewno kłótnia będzie odbijała się Wam czkawką jeszcze przez jakiś czas. Boisz się, że między Wami nie będzie już tak jak kiedyś? Zastanów się, jak to się stało, że się zaprzyjaźniłyście. Pomyśl o tym, co Was łączy. Jeśli macie jakieś ulubione wspólne zajęcie - zróbcie to. Przyjaźń to bardzo cenna relacja, trzeba o nią dbać.