Łuszcząca się skóra – o jakich chorobach może świadczyć?

Sucha skóra to nie tylko problem pielęgnacyjny, może również świadczyć o rozwijającej się chorobie. Warto dowiedzieć się dlaczego skóra się wysusza i czy jest oznacza to, że w organizmie dzieje się coś złego.

Sucha skóra twarzy jest szorstka w dotyku, piecze, pojawia się uczucie ściągnięcia, jest wrażliwa i łuszczy się. Przesuszona skóra pęka, przez co podrażnione zostają receptory, które powodują swędzenie. Powodem łuszczącej się skóry jest uszkodzenie naturalnych systemów nawilżających i ochronnych naskórka. Niedobór lipidów w warstwie rogowej spowodowany jest zaburzeniami wydzielania sebum. Obniżona zdolność wiązania i zatrzymywania wody w warstwie naskórnej powoduje brak odpowiedniego nawilżenia.

Sucha skóra może być uwarunkowana genetycznie lub być jednym ze skutków procesu starzenia się (wraz z wiekiem obniżeniu ulega stężenie ceramidów, przez co skóra szybciej traci wodę). Wysuszeniu sprzyja także nieodpowiednia pielęgnacja – nadgorliwa higiena prowadzi do zmywania warstwy ochronnej, podobnie jak długie i gorące kąpiele oraz używanie zasadowych mydeł i żeli myjących mających w składzie detergenty.

Suche plamy na twarzy mogą być objawami choroby. Łuszczenie się skóry na dłoniach, sucha skóra na nogach nie musi być jedynie objawem przesuszenia naskórka. Jeżeli odpowiednia pielęgnacja suchej skóry i wyeliminowanie jej przyczyn, nie spowodują pozbycia się problemu, wówczas należy skontaktować się z lekarzem.

Ta przewlekła choroba o podłożu genetycznym może mieć różne odmiany, które mają różny przebieg. Najczęściej spotykana jest łuszczyca zwyczajna, która objawia się czerwonymi, płaskimi grudkami na skórze o wyraźnie zaznaczonych brzegach, które pokryte są srebrzystą łuską. Do tego dochodzi uporczywe swędzenie i uczucie suchości skóry. Początkowo te placki wysuszonej skóry pojawiają się na stopach, kolanach i łokciach, ale z czasem rozprzestrzeniają się na inne fragmenty ciała.

Jest to nieuleczalna choroba autoimmunologiczna o podłożu genetycznym. Głównym objawem jest sucha skóra z tendencją do łuszczenia się, pękania (w efekcie tworzą się rany), pojawiają się też zaczerwienienia i uczucie swędzenia. Odpowiedzialny jest za to obniżony poziom ceramidów w naskórku i zmniejszona ilość naturalnych czynników nawilżających. Przesuszona skóra jest narażona na szybką utratę wody i na działanie czynników zewnętrznych.

Nieprawidłowa praca tarczycy może prowadzić do zbyt dużej lub małej produkcji hormonów, co może objawiać się problemami skórnymi. Sucha skóra o ziemistym kolorze ze skłonnością do łuszczenia to sygnał o niedoczynności tarczycy. Niedobór hormonów powoduje zmniejszenie pocenia i wysuszenie, a także charakterystyczne przebarwienia łokci i kolan. W pielęgnacji powinno się stosować preparaty nawilżające, ale również zmiękczające i natłuszczające, których składniki wspomogą odbudowę płaszcza hydrolipidowego skóry.