Anemia hemolityczna
Niedokrwistości hemolityczne to grupa zaburzeń, w których czerwone krwinki wytwarzane są w prawidłowym tempie, ale niszczone są szybciej niż normalnie. Przebieg choroby najczęściej ma postać przełomu hemolitycznego, którego objawami są: osłabienie, bladość skóry, gorączka, ból brzucha, przyspieszenie tętna. Czasami może nastąpić zapaść lub ostra niewydolność nerek. Taki stan może wynikać z wrodzonego defektu, być związany z chorobami układowymi (białaczka, toczeń), wynikać z defektu nabytego, np. z powodu choroby autoimmunologicznej, towarzyszyć chorobom zakaźnym (zapalenie płuc, malaria) albo być skutkiem leczenia niektórymi lekami.
Chorobę leczy się w zależności od przyczyny, która ją wywołała. Jeżeli przyczyną są leki, należy je odstawić. Jeśli anemia hemolityczna wystąpiła w przebiegu chorób z autoagresji, podaje się steroidy albo inne leki osłabiające układ odpornościowy. Niekiedy zasadne jest usunięcie śledziony - narządu, który niszczy czerwone krwinki. Czasem trzeba przetoczyć krew.