Hip-hop - najpopularniejszy styl tańca z ulicy

Taniec hip-hop rozwinął się na gruncie gatunku muzycznego o tej samej nazwie. Nazwa hip-hop funkcjonuje także w odniesieniu do subkultury ulicznej, powstałej w Nowym Jorku w latach 70. XX w.

Zarówno muzyka, jak i taniec hip-hop stanowiły swojego rodzaju manifestację czarnoskórych mieszkańców nowojorskich osiedli. Taniec ten miał wyrażać wolność, ekspresję, bunt wobec zastanej rzeczywistości. Obecnie hip-hop zaliczany jest do grupy tańców Street Dance.

Hip-hop jest tańcem bardzo charakterystycznym, wykorzystującym takie figury, jak: locking, funk, popping. Cechą dystynktywną tego tańca jest duża swoboda techniczna. Jednakże istnieją zasady, których powinien trzymać się każdy tancerz specjalizujący się w tym stylu. Podstawą jest tzw. feeling - czucie muzyki, które przekłada się na rytmiczne ruchy w tańcu. Ważna jest także płynność i izolacja górnej części ciała.

Najbardziej charakterystyczne kroki w hip-hopie to:

• Toprock — dynamiczne kroki połączone z odpowiednią gestykulacją.
• Frezze — figura statyczna, polegająca na utrzymywaniu określonej pozycji ciała przez kilka sekund.
• Footwork — dynamiczne kroki wykonywane w przysiadzie podpartym.
• Power moves — figury akrobatyczne i rotacyjne, należy do nich m.in. bączek, bańka, kręcenie na głowie i twistery.

Wbrew pozorom nauka hip-hopu nie należy do najłatwiejszych, ponieważ taniec ten wymaga dużego wyczucia rytmu i świadomości swojego ciała. Nie bez znaczenia jest również umiejętność izolacji poszczególnych części ciała, a także gibkość i elastyczność, których nie sposób wyrobić w kilka dni.

Hip-hop jest niezwykle energicznym tańcem, polecanym osobom, które lubią ruch w połączeniu z dobrą zabawą. Dzięki systematycznej nauce tego stylu tańca można stracić zbędne kilogramy, a przy tym czerpać z tego dużą przyjemność. Nie bez znaczenia przy tym jest to, że hip-hop jest tańcem angażującym całe ciało — jedna godzina takiej aktywności to ok. 430 straconych kcal.