Styl industrialny – cechy charakterystyczne

Styl industrialny narodził się w Stanach Zjednoczonych, gdzie w latach 50. (w okresie kryzysu gospodarczego) na rynku nieruchomości pojawiły się oferty wynajmu opuszczonych fabryk i warsztatów. Pochodziły one najczęściej z końcówki XVIII w., kiedy to budynki te miały pełnić wyłącznie funkcję użytkową. Ówcześni architekci przy projektowaniu fabryk i warsztatów kierowali się przede wszystkim chęcią usprawnienia pracy produkcyjnej. W efekcie powstawały wysokie i pozbawione ornamentyki podłużne budynki z ogromnymi oknami, w których nie było instalacji elektrycznej. Ważną rolę w tym procesie odegrały firmy ubezpieczeniowe, które wymagały zminimalizowania ryzyka pożaru.

Potencjał opuszczonych fabryk i warsztatów odkryli artyści, dla których budynki te stały się nieskrępowaną przestrzenią do tworzenia swoich dzieł, a z czasem również – przestrzenią do życia. Największa popularność pomieszczeń poprodukcyjnych przypada na lata 60. i 70. ubiegłego wieku. W ramach ciekawostki można podać, że Andy Warhol stworzył swoje nowojorskie atelier w dawnej wytwórni kapeluszy na Silver Factory. Z czasem trend ten rozpowszechnił się na całe Stany Zjednoczone, a następnie przeniknął do Europy. W Polsce moda na styl industrialny rozpoczęła się dopiero w latach 90. XX w. Na ten czas przypada transformacja ustrojowa, której jedną z konsekwencji było zamknięcie wielu zakładów produkcyjnych.

Surowa i minimalistyczna przestrzeń wzorowana na fabryce – to kwintesencja stylu industrialnego. Opis uwzględniający główne założenia aranżacji industrialnych pozwala wskazać elementy konstrukcyjne i wykończeniowe, jak również meble i dodatki, które warto wykorzystać podczas urządzania wnętrza inspirowanego pracownią Warhola. Szczególną rolę odgrywają tutaj pokrycia ścian i podłóg. To dzięki dom wygląda tak, jakby był w stanie surowym. Ogromnny potencjał ma beton architektoniczny. Może znaleźć się na dowolnej powierzchni płaskiej, jak również posłużyć do wykonania takich elementów wyposażenia jak stolik kawowy czy ozdobna doniczka. W stylu industrialnym równie chętnie wykorzystywane są cegła i kamień.

Naczelną zasadą rządzącą stylem industrialnym jest mimimalizm. Im mniej zabudowane zostanie wnętrze, tym lepiej. Nie powinno się w nim znaleźć zbyt wiele dekoracji. By uzyskać w domu typowe industrialne wnętrze, trzeba postarać się również o porządne oświetlenie. Pomóc mogą tutaj duże powierzchnie przeszklone, a zwłaszcza wysokie okna. Nie można też zapominać o sztucznych źródłach światła, wśród których na szczególną uwagę zasługują fabryczne lampy halogenowe.

Najbardziej charakterystyczną cechą wnętrz w stylu industrialnym jest duża, otwarta przestrzeń, która ma być pamiatką po funkcjonalnym zagospodarowaniu zakładów produkcyjnych. Z tego powodu w mieszkaniach stylizowanych na domy pofabryczne brak ścianek działowych (wyjątkiem są pomieszczenia sanitarne). Kolejną ważną cechą stylu industrialnego są bardzo wysokie wnętrza, które podkreślone są dodatkowo przez ogromne okna, które oddzielone są od siebie za pomocą szpros. Bardzo dużą rolę odgrywa światło. We wnętrzach w stylu industrialnych bardzo ważne jest zapewnienie jak największego dopływu światła naturalnego. Z tego powodu okien nie należy przysłaniać firanami, żaluzjami i roletami. Nieodłączną cechą stylu industrialnego są także surowe materiały. Mowa tu głównie o: betonie, żywicy i cegłach. Zimny i przemysłowy klimat wnętrz powinny dodatkowo podkreślać tkaniny. W tej roli dobrze sprawdzają się len i skóra w chłodnej tonacji kolorystycznej.

Styl industrialny można oddać najpełniej wyłącznie w przypadku autentycznego zagospodarowania przestrzeni poprodukcyjnych. W większych miastach można spotkać się także z nowoczesnymi budynkami mieszkalnymi, które zainspirowane zostały stylem industrialnym. Cechą charakterystyczną takich mieszkań jest: duża przestrzeń, brak ścianek działowych (poza łazienką i ubikacją), a także surowa stylistyka. W Polsce bardzo popularne jest stylizowanie wnętrz na styl industrialny. W tym celu do optycznego powiększenia przestrzeni wykorzystywane są lustra.

W pierwszych pomieszczeniach w stylu industrialnym surowość wnętrz była łączona z artystycznymi i bogato zdobionymi meblami. Często mieszano style i łączono z pozoru nieprzystające do siebie elementy wyposażenia wnętrz. Dobrym przykładem jest zestawienie fabrycznego stołu z drewnianymi krzesłami o miękkich siedziskach. Często można było spotkać także zestawienie stalowych, surowych biurek z przytulnymi, skórzanymi fotelami. Urządzając dom w stylu industrialnym najlepiej postawić na meble z duszą. Można je odnaleźć na targu staroci czy też na strychu swoich dziadków. Bardzo modnym, a jednocześnie praktycznym rozwiązaniem jest wykorzystanie drewnianych palet, a także szkła i plastiku, pochodzącego z recyklingu. Formy te zapewnią efekt minimalistyczny, który jest popularny wśród zwolenników stylu industrialnego. We wnętrzach industrialnych egzamin zdadzą także meble stylizowane na meble wiktoriańskie czy też ludwikowskie. Przy czym warto podkreślić, że takie wyposażenie wnętrz nie należy do najtańszych i trzeba się przygotować na wydatek rzędu kilku tysięcy zł.

We wnętrzach industrialnych dominują barwne dodatki, a ich rolą jest nadanie poszczególnym pomieszczeniom indywidualnego charakteru. Oprócz tego przedmioty dekoracyjne mają za zadanie sprawić, że surowe wnętrza, nabiorą bardziej przytulnego klimatu. Wybierając dodatki do domu w stylu industrialnym, z powodzeniem można pozwolić sobie na odrobinę szaleństwa i postawić na dekoracje żółte, czerwone, turkusowe czy seledynowe. W roli dekoracji sprawdzą się także lampy stalowe i aluminiowe, które przeznaczone są do oświetlania pomieszczeń w porze wieczornej.