Anna Wintour zrezygnowała ze stanowiska. Krążą plotki o niej i znanym aktorze

Anna Wintour zrezygnowała z funkcji redaktor naczelnej "Vogue’a", co wywołało szok w branży. Po prawie 40 latach na szczycie zdecydowała się przekazać stery młodszemu pokoleniu, jednak nie odchodzi całkowicie – nadal będzie pełnić rolę globalnego dyrektora ds. treści w Condé Nast i nadzorować wszystkie światowe edycje "Vogue’a".

Anna Louise Wintour urodziła się 3 listopada 1949 roku w Londynie. Jej ojciec był wydawcą "The Evening Standard", a matka pochodziła z rodziny akademickiej. Już jako nastolatka Anna odrzucała konwencje: buntowała się przeciwko mundurkom w szkole.

Fascynowały ją programy telewizyjne, takie jak "Ready Steady Go!". Babcia wysyłała jej zza oceanu magazyny "Seventeen", które były jej oknem na świat mody i stylu życia młodych Amerykanek.

W wieku 16 lat zrezygnowała ze szkoły i rozpoczęła praktyki w Harrods – luksusowym domu towarowym, gdzie zetknęła się z modą "od kuchni". Wkrótce jednak uznała, że nauka na formalnych zajęciach jest dla niej za sztywna – miała swoje motto: "Albo czujesz modę, albo nie".

Przełomowy moment nastąpił w 1975 roku, gdy Wintour wyjechała do Nowego Jorku z ówczesnym partnerem, dziennikarzem Jonem Bradshawem. Pracowała krótko w "Harper’s Bazaar", ale jej wizjonerskie podejście do sesji zdjęciowych nie wszystkim się podobało. Została zwolniona po dziewięciu miesiącach – między nią a redaktorem Tony’m Mazzolą pojawiły się napięcia, które zakończyły się odejściem.

Potem próbowała dostać się do "Interview" Andy’ego Warhola – ale legendarny artysta odrzucił jej kandydaturę, co było sporym ciosem. Dzięki wsparciu partnera dostała jednak stanowisko dyrektora mody w magazynie "Viva", gdzie po raz pierwszy miała osobistego asystenta. To właśnie wtedy zaczęto postrzegać ją jako wymagającą, perfekcjonistkę i... trudną szefowa.

W 1984 roku Wintour wyszła za mąż za Davida Shaffera, psychiatrę dziecięcego. ok później została redaktor naczelną brytyjskiego "Vogue’a". Jej rządy od początku były dynamiczne: zwolniła wielu pracowników i wprowadziła nową wizję magazynu, skierowaną do nowoczesnych, aktywnych zawodowo kobiet. Jak mówiła: "Istnieje nowy rodzaj kobiet. Interesują się biznesem i pieniędzmi. Nie mają czasu na zakupy. Chcą wiedzieć, co, dlaczego, gdzie i jak".

Kiedy w 1988 roku objęła funkcję redaktor naczelnej amerykańskiego "Vogue’a", magazyn borykał się z utratą czytelników na rzecz "Elle". Wintour szybko pokazała, że nie zamierza iść na kompromisy. Jej pierwsza okładka – z młodą modelką w dżinsach i luksusowej kurtce – była rewolucją. Drukarnia nawet zadzwoniła do redakcji, myśląc, że popełniono błąd, bo "Vogue" nigdy wcześniej nie pokazywał modelek w jeansach.

Anna Wintour zyskała opinię nie tylko wizjonerskiej redaktorki, ale też żelaznej damy, która potrafiła być bezwzględna. W biografii Amy Odell czytamy: "Anna miała swoich ulubieńców i nic nie mogło tego zmienić. Zresztą nie zawsze sprawiedliwie nagradzała ciężką pracę". Jej faworyzowanie niektórych współpracowników i artystów bywało powodem plotek i napięć, ale jednocześnie tworzyło środowisko, w którym moda była prawdziwą sztuką i biznesem.

Po zakończeniu długiego związku z inwestorem Shelby Bryan w 2020 roku, Wintour oficjalnie nie potwierdziła kolejnej relacji. W mediach krążyły plotki o bliskiej relacji towarzyskiej z brytyjskim aktorem Billem Nighy, szczególnie od czasu ich wspólnych publicznych wystąpień m.in. na Met Gali, ale nie zostały one oficjalnie potwierdzone.

Źródła: fashionbiznes.pl, Anna Wintour. Biografia

Zapraszamy na grupę FB - #Wszechmocne. To tu będziemy informować na bieżąco o terminach webinarów, wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was! Chętnie poznamy wasze historie, podzielcie się nimi z nami i wyślijcie na adres: wszechmocna_to_ja@grupawp.pl