Chorujące iglaki
Rośliny iglaste mają opinię mało wymagających i rosnących prawie w każdych warunkach. Czasami jednak brązowieją, schną a nawet giną.
27.10.2008 | aktual.: 30.08.2018 10:17
Niektóre gatunki i odmiany iglaków przebarwiają się jesienią, a wiosną odzyskują swoją barwę i jest to naturalne - np. niektóre odmiany żywotnika zachodniego, jałowiec pospolity „Depressa Aurea” czy jałowiec płożący „Plumosa”.
Do zamierania roślin przyczyniają się w znacznej mierze nasi ulubieńcy - psy. Psi mocz powoduje, że pędy brązowieją i zasychają. Trzeba je wyciąć, a roślinę podlać. Następnie należy ją zabezpieczyć, kładąc przed nią np. duży kamień.
Brak minerałów - przede wszystkim magnezu - to kolejna przyczyna brązowienia igieł. Należy wtedy rośliny zasilić nawozem "przeciw brunatnieniu igieł".
Brązowiejące igły i pędy mogą być także wynikiem chorób bakteryjnych - np. fytoftorozy. Na początku rośliny przestają rosnąć. Zmienia się kolor pędów, które wyglądają jak przypalone. Igły zaczynają się przebarwiać na żółto, potem brązowieją i zasychają. W końcu cała roślina więdnie. Porażeniu ulegają również korzenie i podstawy łodyg. Rośliny chore najlepiej usunąć i spalić, a rosnące w pobliżu należy podlać preparatem Previcur Enery 840 SL (0,2%) lub opryskać środkiem Mildex 711,9 WG (0,2%).
Nie wszystkie rośliny iglaste są w takim samym stopniu wytrzymałe na mróz. Przy zakupie należy się dowiedzieć, czy wymagają okrycia na zimę. Część iglaków, dobrze rosnących w zachodniej części kraju, może przemarzać w chłodniejszych rejonach. Są to na przykład: odmiany cyprysika Lawsona, cyprysik tępołuskowy, daglezja zielona, jałowiec wirginijski, świerk biały „Conica”, żywotnik olbrzymi oraz - w młodości - cyprysik nutkajski i żywotnik wschodni.
Rośliny uszkodzone przez mróz lub rosnące w niekorzystnych warunkach mogą być narażone na choroby wywołane przez grzyby. Zamieranie zaczyna się od wierzchołka pędu i postępuje do podstawy. Igły najpierw żółkną, a następnie brązowieją. Konieczne jest wycinanie pędów poniżej miejsca porażenia i palenie.
Gronowce szare - grzyby tworzące tzw. szarą pleśń - atakują przemrożone młode odrosty jodeł i modrzewi. Na pędach pojawiają się brunatne plamy, zgorzel, zgnilizna, a pędy i całe rośliny obumierają. Choroba rozwija się w okresie jesienno-zimowym oraz na wiosnę, gdy w powietrzu jest dużo wilgoci. Na porażenie narażone są głównie rośliny posadzone zbyt gęsto. Należy zapewnić im dobre wietrzenie oraz podlewać od dołu, nie mocząc pędów i igieł. Chore fragmenty roślin trzeba wyciąć, a sąsiednie krzewy i drzewka opryskać preparatem Aliette 80 WP, Bravo 500 SC, Domark 100 EC, Kaptan zawiesinowy 50 WP, Miedzian 50 WP lub Teldor 500 SC.
Inne grzyby powodują osutkę roślin iglastych. Najczęściej spotykana jest osutka jałowca, jedlicy (daglezji), świerka i sosny (zwyczajnej, czarnej, wejmutki, Banksa, limby itp.). Choroba rozwija się pod koniec wiosny - na igłach pojawiają się żółte, a następnie brązowe, powiększające się plamy. Należy pamiętać o tym, żeby nie zwilżać roślin w czasie podlewania.
Ochrona roślin polega na systematycznych opryskach, wykonywanych od lipca do października, co dwa tygodnie. Najskuteczniejszymi preparatami grzybobójczymi są Sarfun 500 SC, Score 250 EC oraz Sportak Alpha 380 EC. Możemy również wykonywać pięciokrotne opryski - od lipca, w odstępach dwutygodniowych - naprzemiennie preparatami: Amistar 250 SC, Antracol 70 WP, Antracol 70 WG, Folpan 80 WG i Penncozeb 80 WP.
Długotrwałe i mroźne zimy oraz następujące po nich ciepłe wiosny bez okresu powolnej odwilży sprawiają, że rośliny nie mogą pobierać wody z zamarzniętej ziemi. Przedłużający się okres przesuszenia powoduje brązowienie i zasychanie igieł. Dlatego jesienią należy obficie podlać suchą ziemię wokół iglaków, by rośliny zgromadziły jak najwięcej wody.
Susza może spowodować zasychanie między innymi choiny kanadyjskiej, cyprysika groszkowego i japońskiego, cypryśnika błotnego, metasekwoi chińskiej oraz wielu gatunków jodeł. Należy pamiętać o ich systematycznym podlewaniu bez moczenia pędów i igieł.
Rdze są chorobami, które do rozwoju potrzebują dwóch roślin żywicielskich, np. rdza wejmutkowo-porzeczkowa, rdza jałowca i gruszy itp. Charakterystycznymi objawami rdzy są żółte lub pomarańczowe skupiska zarodników ognikowych. Zapobieganie rdzom polega na unikaniu sadzenia obydwu roślin żywicielskich w pobliżu siebie. Należy również zwalczać chwasty, które mogą być wykorzystywane jako drugi żywiciel. Chore rośliny opryskujemy preparatem Dithane NeoTec 75 WG, Amistar 250 SC, Score 250 EC, Topsin M 500 SC lub Baymat AE.