Elżbieta II kochała corgi. Czym charakteryzują się ulubione psy królowej?

Welsh Corgi Pembroke to rasa, którą szczególnie upodobała sobie królowa Elżbieta II. Miłość do tych psów zaszczepił w niej ojciec, który podarował jej szczeniaka, gdy przyszła królowa miała zaledwie 7 lat. Corgi szturmem podbił jej serce – przez całe życie monarchini miała ponad 30 psów tej rasy. Co takiego mają w sobie?

Królowa Elżbieta wyprowadzająca na spacer psy – to jeden z obrazków, które najbardziej zapamiętamy z okresu jej panowania. Corgi z pewnością wpłynęły na ocieplenie wizerunku monarchini – na zdjęciach, na których widzimy Elżbietę II w otoczeniu tych uroczych psów na krótkich nóżkach, monarchini zdawała się odstawiać dostojeństwo na bok, a na jej twarzy malowała się szczera radość. Nic dziwnego, ta rasa ma dużo zalet i bogatą historię.

To wyjątkowo stara, walijska rasa – pierwszy o niej zapis pochodzi podobno już z 920 roku. Ich pochodzenie nie jest do końca jasne i narosło wokół niego mnóstwo legend. Według jednej z wersji corgi na Wyspy Brytyjskie zostały przywiezione przez Celtów jeszcze przed naszą erą, gdy dopiero zasiedlali te ziemie. Inni twierdzą, że na terenach obecnej Wielkiej Brytanii pojawiły się dużo później, a za ich przywiezienie odpowiadają wikingowie. Inna teoria natomiast głosi, że corgi były psami flamandzkich tkaczy, którzy w X wieku osiedlili się w Walii.

Corgi początkowo były psami wiejskimi, pasterskimi - jako niezawodni towarzysze wypasających się stad sprawdzały się zarówno w zaganianiu ptactwa, jak i zapędzaniu bydła. Świetnie odnajdywały się także w roli stróżów gospodarstw. Cechy potrzebne do wykonywania tych zadań pozostały w ich zachowaniu do dziś.

Corgi są psami niezwykle wszechstronnymi. Mają bardzo wrażliwy słuch - gdy pilnują domu, usłyszą każdy niepokojący szmer i na wszelki wypadek szczekaniem poinformują o tym wszystkich wokół. W razie czego nie zawahają się też rzucić w pogoń za potencjalnym intruzem. Trzymają się blisko stada, którym w warunkach miejskich stają się jego domownicy. Swoje stado czasem zdarza im się "dyscyplinować", co objawia się w delikatnym podszczypywaniu łydek jego członków. Nie jest to jednak objaw agresji, lecz dawnych, pasterskich instynktów.

Psy tej rasy są bardzo przyjacielskie i rodzinne, dlatego źle znoszą samotność. Nie będą więc zbyt szczęśliwe, zostając długo bez domowników. Potrzebują też dużo ruchu – przede wszystkim długich spacerów: ważniejszy jest czas ich trwania niż intensywność. W czasie tych spacerów pobudzają też swój bardzo rozwinięty intelekt. By odpowiednio zadbać o te psy, trzeba pamiętać zwłaszcza o dwóch rzeczach: regularnym czesaniu i odpowiednio dobranej diecie.

Właśnie trwa plebiscyt WP Kobieta #Wszechmocne2022. Zapraszamy do zgłaszania swoich nominacji w formularzu poniżej:

Zapraszamy na grupę FB - #Wszechmocne. To tu będziemy informować na bieżąco o terminach webinarów, wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl.