Jak przyjmować krytykę?
Często denerwujesz się, gdy ktoś cię krytykuje, wytyka ci jakieś wady czy negatywnie ocenia twoje postępowanie. Czujesz się wtedy oskarżana, atakowana, budzą się w tobie silne, nieprzyjemne emocje.
Często denerwujesz się, gdy ktoś cię krytykuje, wytyka ci jakieś wady czy negatywnie ocenia twoje postępowanie. Czujesz się wtedy oskarżana, atakowana, budzą się w tobie silne, nieprzyjemne emocje. Czyjeś słowa krytyki zaczynają wzbudzać w tobie wątpliwości co do własnej osoby, przestajesz być pewna, czego właściwie chcesz, co sądzisz o danej sprawie, czy coś ci się podoba, czy nie. Zaczynasz czuć się nie w porządku, tłumaczysz się i czujesz coraz gorzej.
A może wystarczyłoby odwołać się do własnego zdania, sprawdzić, czy zgadzasz się z odmienną od swojej opinią i po prostu zostawić osąd swojego postepowania we własnych rękach? Nie jest to wcale takie trudne.
Fascynująca odmienność
Może się przecież zdarzyć, że twojej przyjaciółce nie podoba się film, który ciebie śmieszy i wzrusza, a ta sama muzyka, która ją relaksuje, ciebie zwyczajnie nudzi. I to wcale nie znaczy, że któraś z was nie zna się na muzyce, kinie lub chce sprawić tej drugiej przykrość. Wiadomo przecież, że o gustach czy wartościach się nie dyskutuje, że każdy może mieć własny pogląd na pewne sprawy i dlatego warto traktować oceny jak opinie.
Druga osoba, podobnie jak ty, ma prawo patrzeć na rzeczy na swój sposób i to wcale nie znaczy, że któraś z was jest mniej inteligentna i czym prędzej powinna zrewidować swój gust. Nie musicie rezygnować i zmieniać zdania, nie musicie się na siłę przekonywać, która z was ma rację, aby poczuć się lepiej. Każda z was może pozostać przy swojej opinii, bo zapewne każda z was widzi to inaczej. Jesteście różne, macie inne temperamenty, upodobania, inną historię i doświadczenie. Inne rzeczy wam się podobają, co innego śmieszy czy wzrusza. To jest właśnie fascynujące, że ludzie różnią się od siebie, patrzą na świat w charakterystyczny dla siebie sposób i mogą się tym dzielić z innymi. Nie po to, aby udowodnić swoją wyższość, ale by dać się poznać i poznać także innych, aby poszerzyć swoje horyzonty, wymienić się poglądami czy opiniami.
Mogę się nie zgadzać
Nie musisz się wycofywać ze swego stanowiska, tłumaczyć, usprawiedliwiać czy atakować. Odnoś się nie do osoby, a do jej opinii w danej kwestii. Obie macie prawo prezentować własny pogląd i podkreślać różnice. Oczywiście, jeśli coś cię przekona w argumentach rozmówcy i będziesz skłonna zrewidować swój pogląd, zawsze możesz to zrobić. Mamy prawo mylić się, nie dostrzegać ważnych szczegółów i zmieniać zdanie. Po to z szacunkiem słuchasz koleżanki, żeby zobaczyć, jak inaczej można widzieć tę samą rzecz.
POLECAMY:
Ale gdy jesteś pewna swojego zdania i nie chcesz go zmieniać, nie musisz dążyć do kompromisu.
Broń się też przed agresją słowną. Jeśli ktoś się zacietrzewia i coraz bardziej cię atakuje, krzyczy, obraża cię i jest agresywny, zwróć mu na to uwagę i nie zgadzaj się na taką formę rozmowy. Dobrze sprawdza się technika „zdartej płyty”, czyli powtarzania swojego stanowiska.
Agresywna krytyka
Czasem jesteś krytykowana w raniący sposób, kiedy ktoś ocenia twoją osobę zamiast zachowania, uogólnia, jest agresywny lub stosuje aluzje zamiast mówić wprost, o co mu chodzi. Wtedy tym bardziej trudno jest ci zareagować, miesza się w tobie wiele sprzecznych uczuć, czujesz się naciskana, zakłopotana i poirytowana.
Pamiętaj, że masz prawo reagować we własnym tempie. Możesz przyznać się do swojego zmieszania czy zaskoczenia. Nie musisz ignorować uogólnień czy aluzji. Jeśli czujesz, że ktoś właśnie obciąża cię krytyką, w dodatku nie potrafi dać jej bezpośredniego wyrazu, zawsze ujawniaj treść krytyki, abyś mogła się z nią śmiało rozprawić.
Jeśli ktoś podaje fakty czy słusznie cię krytykuje, nie musisz się przed tym bronić i dyskutować z tym. W końcu możesz popełniać błędy, mieć jakieś słabsze strony czy nawet wady.
Jeśli jednak nie zgadzasz się z czyjąś opinią na swój temat, wystarczy, że powiesz: „Ja to widzę inaczej. Nie zgadzam się z twoją opinią. Mam inne zdanie na swój temat.”
Adriana Klos - psycholog i psychoterapeuta warszawskiego Ośrodka Rozwoju i Psychoterapii "Strefa Zmiany". Pomaga ludziom borykającym się z problemami depresji, lęków, z kryzysami w związkach, w relacjach z ludźmi, z syndromem DDA.
(ak/sr)
