Judo - historia, techniki walki i efekty trenowania judo

Dosłowne tłumaczenie judo oznacza łagodną drogę, co idealnie opisuje tę sztukę walki. Aby pokonać przeciwnika w judo, wcale nie trzeba być silniejszym. Liczy się przede wszystkim technika i umiejętności.

Judo jest japońską sztuką walki, w której widać inspiracje z ju-jitsu oraz wojskowej sztuki samurajów. Judo jest również dyscypliną sportową, którą od lat 60. minionego stulecia można podziwiać na igrzyskach olimpijskich. Judo to nie tylko sztuka walki, ale, podobnie jak inne dyscypliny dalekiego wschodu, stanowi filozofię, według której jest samodoskonaleniem swojego ciała, jak i ducha.

Za twórcę judo uznaje się Jigoro Kano. W wieku 21 lat został on mistrzem jujutsu, a już rok później, bo w 1882 r. założył pierwszą szkołę judo na świecie. Kano opracowywał własne techniki walki, co doprowadziło do przekształcenia jujutsu w judo. To właśnie on sformułował 3 podstawowe zasady judo, które brzmią:

• Ustąp, aby zwyciężyć - ustępowanie w chwili ataku, miało uchronić słabszego zawodnika od upadku. Silniejszy zawodnik pozbawiony oporu, tracił równowagę i przegrywał pojedynek;
• Maksimum skuteczności przy minimum wysiłku - najlepiej dobrana do sytuacji w walce technika, pozwala odnieść sukces przy niewielkim nakładzie siły i energii;
• Dobro wobec przeciwnika przyczynia się do dobra ogółu - to zasada, która wyraża konieczność dbania o przeciwnika i niestosowania technik judo poza sportem i podczas samoobrony.

W Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Francji, Kanadzie, Indiach czy Rosji, pierwsze szkoły judo zaczęły się pojawiać tuż przed I wojną światową. Do 1952 roku ponad 6 milionów ludzi w ponad 30 krajach świata trenowało judo. Obecnie to jeden z najpopularniejszych sportów na świecie.

Techniki judo dzielą się na trzy grupy: rzuty, chwyty i uderzenia. W judo sportowym nie trenuje się uderzeń.

• Nage-waza, czyli technikę rzutów w judo stosuje się, gdy przeciwnik utraci równowowagę. Rzut wykonuje się poprzez zastawienie drogi przeciwnikowi stopą, nogą czy biodrami. Rzuty dzielimy w zależności od tego, która część ciałą bierze udział w blokowaniu przeciwnika. Wyróżnia się rzuty ręczne, biodrowe, techniki nożne oraz rzuty poświęcenia, kiedy samemu się upada na plecy.
• Katame-waza, czyli techniki obezwładnień w judo dzieli się na dźwignie, trzymanie i duszenie. Dźwignie polegają na wykręcaniu stawu łokciowego, co w samoobronie pozwala obezwładnić przeciwnika. Trzymanie polega na utrzymaniu przeciwnika na macie i kontrolowaniu jego ruchów, natomiast duszenie to nacisk na krtań lub tętnice szyjną.
• Atemi-waza, czyli techniki uderzeń i kopnięć w judo to najrzadziej trenowane techniki. Europejski Związek Judo nie toleruje tej grupy, i uderzenia i kopnięcia są stosowane tylko w judo tradycyjnym.

Judo to coś więcej niż sztuka walki. Poleca się trenowanie judo osobom w różnym wieku. Trenowanie judo przyczynia się do harmonijnego rozwoju dzieci i młodzieży, ich szybkości oraz zręczności. Kształtuje opanowanie, odwagę, pokorę, a także cierpliwość.

Judo to także dyscyplina i szacunek do nauczyciela i przeciwnika. Dlatego trening judo to także świetna lekcja dobrego wychowania. Ponadto judo wpływa na sylwetkę i pomaga skorygować wady postawy. Trenowanie judo pozwala obronić się przed nieoczekiwanym atakiem czy niebezpiecznym dla zdrowia upadkiem.