Psy, które źle znoszą samotność. Na liście najpopularniejsze rasy

Kiedy wychodzisz z domu, twój pies szczeka, piszczy i niszczy wszystko, co stanie na jego drodze? To znak, że boryka się z lękiem separacyjnym. Niektóre rasy psów odczuwają go dotkliwiej. Co to za rasy? Jak pomóc pupilowi? Wyjaśniamy.

Pies łaknie interakcji z ludźmi — zwłaszcza ze swoim opiekunem. Niezaspokojona potrzeba kontaktu może skutkować lękiem separacyjnym, co stanowi poważny problem nie tylko dla czworonoga, ale też i dla naszych sąsiadów. Tęskniący pies zaczyna ujadać, wyć, a niekiedy, niszczyć mieszkanie. Jak sobie z tym poradzić? Podpowiadamy.

Czytaj także: Kupiła szczeniaka. Pokazała, co wyrosło z psa za 10 tys. zł

Caroline Spencer to brytyjska behawiorystka, która specjalizuje się w psiej psychologii. W rozmowie z portalem Daily Mail wyznała, że niektóre rasy psów są bardziej narażone na lęk separacyjny niż inne. Czym jest lęk separacyjny? To jedno z zaburzeń zachowania u psów. Czworonóg odczuwa ogromny lęk, kiedy to przebywa z dala od swoich opiekunów. Nie mogąc poradzić sobie z przytłaczającymi go emocjami, zaczyna głośno szczekać, wyć, niszczyć meble czy załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Zdaniem behawiorystki, rasy, które są bardziej narażone na lęk separacyjny to: labrador, cocker spaniel, jack russel terrier, golden retriever, border collie, wyżeł, dalmatyńczyk, owczarek niemiecki i chihuahua. Te rasy są wyjątkowo kontaktowe i towarzyskie, a do tego potrzebują dużo ruchu (poza chihuahuą) i uwagi. Niespełnienie tych potrzeb może zamienić się w poważne problemy natury psychicznej, które wymagają nie tylko pracy z behawiorystą, ale też farmakoterapii.

Pies już od najmłodszych lat powinien być nauczony tego, że samotne przebywanie w domu to nic złego. Niestety, nie zawsze mamy na to wpływ, zwłaszcza wtedy, kiedy adoptujemy już dorosłego czworonoga. Jeśli zauważysz, że nie radzi on sobie z twoją nieobecnością, zaplanuj harmonogram dnia. Ustal konkretne pory karmienia, zabawy i spacerów. Pamiętaj jednak, żeby się ich bezwzględnie trzymać. Dzięki przewidywalności i rutynie czworonóg poczuje się bezpieczniej. Warto rozważyć trening posłuszeństwa i niezależności. W tym wypadku konieczna będzie ścisła współpraca z behawiorystą.

Czytaj także: Pies liże cię po twarzy? Wiadomo, co chce "powiedzieć"

Zapraszamy na grupę FB - #Samodbałość. To tu będziemy informować na bieżąco o wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl