Rozwiązanie konkursu - Moja wspaniała rodzinka!

Serdecznie dziękujemy za wszystkie ciekawe, zabawne i wartościowe odpowiedzi na zadane przez nas pytanie. Wszystkie odpowiedzi zasługiwały na uwagę i wszystkie były wyjątkowe. Spośród nich wybraliśmy te, które najbardziej spodobały się redakcji. Prezentujemy listę szczęśliwych zwycięzców! :)

1. Agnieszka Bartoszek-Grzelak, Żelazków

W Wielkiej Polsce, tuż pod grodem Co Kalisią był nazwany Mieszka sobie ród niewielki Ale bardzo szanowany. Jak zakłada średnia w kraju, Dwoje dzieci państwo mają, Córkę piękną jakby z baśni Oraz synka. Mały własnie Oczkiem całej jest rodziny, Bowiem w drugie urodziny Umiał bajkę opowiadać... Geniusz, geniusz , co tu gadać. Tak przynajmniej twierdzą babcie I za słowo mnie nie łapcie Że to niby każdy umie... Antoś się wyróżnia w tłumie. Mocą głosu, hartem ducha Piękną buzią i spojrzeniem Nózką kształtną, lnianym włosem I wesołym,wdzięcznym pieniem. Córka państwa, jak ta lala Liczy sobie lat piętnaście Serca męskiej części świata Ku niej lecą teraz właśnie. Czarne włosy, oczy kocie Zwinne ruchy i rumieńce Nawet pani od fizyki Łamią zatwardziałe serce Panna tańczy walce, samby Śpiewa głosem w trzy oktawy Jeździ konno, pływa żabką Pragnie sławy, sławy, sławy. Tatko małej tej gromadki Wszystko gładko zrobić umie I własnymi pazurami Nawet duży dom zbuduje. Jak przysłowie stare prawi Już prawdziwym jest mężczyzną
Syna spłodził, dom postawił Drzew nasadził (aż za gęsto) Kocha całą tą gromadę I pracuje ponad siły Aby jego ukochani Zdrowi i szczęśliwi byli. Mama, cóż. Kobieta dzielna Z żadnej pracy nie dworuje I z zacięciem godnym osła Cudze dzieci wychowuje. I talenta ma niezliczne Pięknie pisze, recytuje Piecze ciasta i gotuje. Szyć nie umie i nie szyje, Sadzić roślin nie potrafi, Ale kocha dzieci, męża A i gości też zabawi Oto cała ma rodzina Włóczykije, podróżnicy Zbuntowana wiecznie młodzież I dwulatek - prawie dziki. A na koniec dodam krótko Pieska także posiadamy A że groźna nieco bestia To w ogrodzie go trzymamy. To już koniec, finn, finito Poznaliście ród mój cały Więc pozdrawiam Was serdecznie.. Życzę dobra przez kwartały.

1. Aneta Niemirska, Drzewica

Moja rodzina jest mała, ale za to wspaniała. W skład jej wchodzę ja i dwa chłopaki: Wymarzony mąż uwielbiający kajaki Ukochany syn - oczko w głowie mamy i taty. I choć często mamy dla siebie czasu niewiele Są to moi najdrożsi przyjaciele! Mąż mimo, że goni za groszem W domu pomaga nie tylko trochę, Bo odkąd mój kręgosłup szwankuje Często ja tylko niestety dyryguję. Ale, gdy jestem w lepszym stanie Uwielbiam przyrządzić im pyszne danie. Mąż, jak na prawdziwego ojca przystało Uczy syna, by o ważnych rzeczach nigdy nie zapominał. Zawsze o sobie pamiętamy, A święta czymś miłym podkreślamy. I moi chłopcy już wiele razy Obdarowali mnie tak, że łzy wzruszenia Płynęły po mojej twarzy. Obydwaj potrafią mnie zaskoczyć, Że ze zdumienia robię wielkie oczy. Nie co dzień się przecież zdarza, By nastoletni syn dla matki szpinak zasadzał, A oprócz tego truskawki i kwiatki, Smaczne warzywka do pysznej sałatki. W szkole też bardzo chwali go pani I w domu też nie ma za co zganić. Czasem nadąsa się troszkę, Ale mija, gdy mu
uśmiech serdeczny poślę. Lubimy być ze sobą, śmiać się, przkomarzać, Razem sprzątać, gotować, odpoczywać, rozmawiać. Nawet, gdy nawiedzają nas kłopoty Smutek, lub łza zakręci się w oku Zawsze staramy się być razem Dać sobie wsparcie, ukoić urazę, Bo dla nas rodzina jest priorytetem Dom azylem, miłość, szacunek autorytetem. Nic nie warte jest zachodu, Gdy człowiek sam snuje się po domu. Rodzina ważniejsza jest niz awans Dostarcza wielu wspaniałych wrażeń. Ich się nie kupi choćby miał miliony Nie ujrzy chociażby kulę ziemską okrążył Jedyny sposób, by sie przekonać żałożyć rodzinę i jej siłę poznać. I pewnie przykładów można mnożyć wiele My, jako wspaniała rodzinka Wiemy, jakie to szczęście.

1. Emilia Stasiak, Lubicz k. Torunia

Fajniutka taka jest moja Rodzinka Odkąd na świat przyszła moja mała Dziecinka. Anioły teraz o Nas wszystkich dbają Każdemu we wszystkim pomagają. Jesteśmy Bogu za siebie wdzięczni Że w świecie wielkim jesteśmy na tyle piękni Aby ludzi docenijąc i nieprzebierając Każdego Przyjaciela tak samo kochając Bo każdy człowiek nie tylko Rodzina To dla Stwórcy, Jego maleńka Dziecina. Moja Rodzina jest tak bardzo wspaniała Że chcę to wykrzyczeć żeby każda osoba wiedziała........... Oliwier i Zbyszek kochani panowie Słuchajcie uważnie- nie powtórzę ponownie To najważniejsze z osób mego życia krótkiego Nie oddałabym ani jednego ani drugiego... Z resztą oni mnie także bardzo kochają I o jedyną kobietkę w rodzinie dbają Codzień rano ciepłą kawkę mi zaparzają Przy czym wspólnie o to dbają Aby Emilka się tylko nie zbudziła przedwcześnie Tak słodko rzekomo wyglądam we śnie... Uwielbiam te nasze słodkie poranki Kiedy to odlatują w zapomnienie baranki A Synuś mój mały buziaka mi funduje i wtedy w ogóle przebudzenia nie żałuję
Kiedy jednak do pracy się szykować muszę Myślę"zaraz się uduszę!" Dzidzię w domu zostawić musimy A w pracy to oboje z mężem marzymy Co robić z Dzidzią w domu będziemy... Tak bardzo się wszyscy kochamy Nawzajem o siebie zawsze dbamy Takie to z nas właśnie dobre duszki Które Oliwierek skrywa pod poduszki Codziennie ze sobą jak najwięcej czasu spędzamy, Tak właśnie się bardzo kochamy W zasadzie to na naszą miłość słów brakuje I nie wiem po co to wszystko opisuje Miłości i wyjątkowości nam nie brakuje Za miłość mych Chłopców bardzo dziękuję... Próbowałam jak mogłam Niczego nie żałuję Za powiedzenie że Ich kocham Konkursowi dziękuję...

1. Joanna Gregorczyk, Przeciszów

Nie wystarczą cztery ściany, cztery katy, okna, drzwi. Dom jest miły i kochany, kiedy w nim piosenka brzmi. Dom jest prawdziwy, kiedy z bratem dbacie o rybki albo kwiatek, gdy widzisz obok mamę, tatę.... To jest szczęśliwy dom. Wierszyk z elementarza.....chyba wszystko mówi.... Matki dłonie są domem bez drzwi i okien. Na mojej głowie daszek z jej palców - to wszystko.... Mama jest najważniejsza! Ale na drogach świata razem z nią towarzyszy dzieciom - przyjaciel tata....

1. Ewa Kobzak, Lublin

Maja już dwa lata "lata" a z nią razem dumny tata. Duet z nich niespotykany wyjątkowo wszak dobrany. Jacek uczy córkę pływać, skakać, śpiewać, dokazywać. Maja pierwsza pokazała jak brzmi wdzięcznie słowo "mama". Wzrost siatkarskiego złotka, mózg Einstaina, buźka słodka. Słów tysiące już poznała, judo z mamą trenowała, tata stroszy zawsze piórka gdy przedstawia - "moja córka". Jacek z Mają to dwa słońca na pogodnym moim niebie, żadna chmura nam nie groźna - zawsze mamy bowiem siebie.

1. Aleksandra Rudy, Świebodzin

Moja rodzinka" W starym budynku niedaleko kina mieszka sobie Rudych rodzinka Codziennie rano pani Oleńka biega z pieluchą w hawajskich spodenkach. Dzieci ma piękne niczym z obrazka, lecz męczy ją płacz młodszego bobaska. Mądre i zdolne te dzieci państwo macie i to rzecz jasna nie tylko po tacie. Pan Rudy wszakże ręce ma złote,bo z kilku deseczek nie jeden zrobił płotek, a kucharz z niego nie byle jaki i co dzień na obiad obiera ziemniaki. Gdy Hania na dywanie raczkuje, to Zosia pięknie obok tańcuje, a Pani domu pyszne ciasta piecze, które państwo na pewno z apetytem zjecie. I taka wspaniała ta Rudych rodzinka, że na ich opis nie starczy godzinka. Kończę, więc wierszyk swój chwalebny i wracam do garów, bo obiad potrzebny.

1. Alicja Kusiakiewicz

Nasza rodzinka jest nieprzeciętna Chodz matka bywa często zajęta Zawsze czas znajdzie dla swoich chłopców: Krzysztof to tata-poznał mamę,gdzy wołano na nią"małolata" Sa razem lata,kochają się bardzo A synek Wojtuś pragnie mieć brata! Muszą więc sprostać temu zadaniu O tym mówili dziś przy śniadaniu. Wojciech podsłuchał,bawiac się klockami, powiedział wprost: "Moi kochani,chcę mieć rodzeństwo, Bo w pojedynkę,jakoś tak nudno,z kim tu się bawić,z kim się posprzeczać...-dajcie mi brata!Nie będe narzekać!"

1. Marta Bińczyk, Wałcz

Daleko na Swiecie za górą za rzeką,mieszka rodzinka z cudowną pociechą.Codziennie boryka sie z kłopotami i codziennymi domowymi pracami.Tata z mamusią zawziecie pracuje a synus w szkole intensywnie głowkuje.Codziennie znajdują czas dla siebie i wtedy czują sie jak w niebie.Sprzatanie ?,zajecia domowe?-to nie problem w zgranej paczce szybko jest gotowe.pociecha uwielbia zabawy z tatusiem a tatus z kochanym swoim synusiem ,codziennie szaleją na torach przeszkód,a pomysłow starcza im do zmierzchu.gDy czas upichcic cos na przekąske i mama potrzebuje pomocy ,dwojka kochanych facetow zaraz do kuchni wkroczy.A po cieżkiej pracy kiedy sił nie mają wszyscy na kanapie juz odpoczywają.Nie ma nikt sekretów,ciągle są rozmowy ,każdy na zwierzenia zawsze jest gotowy.Bardzo sie kochają wszyscy w naszym domu,i nie nudzi sie nigdy nikomu.jeden drugiemu chetnie pomoże ,wszyscy znajdują dla siebie czas. A wiecie dlaczego jestesmy wyjątkowi ?-Bo dużo miłosci miesci sie w nas!

1. Anna Maśnica, Męcina

Budzik dzwoni - wstawać śpiochy dość lenistwa- do roboty! Spiesznie mama pierwsza wstaje I do kuchni nura daje. Pachnie kawa i kakao Mleko znowu wykipiało! Tata wstaje nadąsany znowu jest dziś nie wyspany O kota się potyka i koziołki dziwne fika. Dzieci wstawać już do szkoły - by nie wyrosły z was matoły! syn przytulając wystraszonego kota: Mamo daj pospać-dziś jest sobota! Taka właśnie zakręcona lecz kochana Jest moja rodzina całą dobę od rana!

1. Wiesław Zieliński, Kraków

Moja żona – cud natury Pozwala mi chodzić w góry Daje palić mi ogniska Nie chce zysku w moich zyskach Ryby - łowię kiedy chcę Ona o tym dobrze wie I co rzeczą jest przyjemną Wszystko to - robi wraz ze mną!!! Z czwórką moich własnych dzieci Podobnie nam czas też leci Bo i one przez mą żonę Stylem tym są zarażone Szczęśliwa z nas jest rodzinka Od córeczki aż po synka A ta radość daję słowo Obejmuje też - teściową!!! I podobnie z teściem mym Można wszędzie iść - jak w dym! Życie nam milutko płynie Nie ma mowy tu o młynie Nie ma mowy o kieracie Miło nam jest w naszej chacie Aby było nam weselej Trenujemy wciąż intelekt Dbamy także o przyjaźnie By wśród innych czuć się raźniej Ot - recepta jest na życie Czujemy się znakomicie I w tych czasach – znów dam słowo Jest to rzeczą - wyjątkową!!!

Pozostali zwycięzcy:

Sylwia Ignialewicz, Braniewo
Joanna Prych, Legnica
Barbara Górska, Olsztyn
Wiola Witczak, Sopot
Dominika Czaja, Chorzów
Aneta Szymańska-Kubiak, Zgierz
Agnieszka Janczak, Kretomino
Anna Cichal, Łowicz
Maria Szukalska, Leszno
Jolanta Ambroziak, Warszawa
Agata Makowska, Pokrzywica
Jadniga Olszak, Kcyni
Monika Abramowska, Kałuszyn
Marcin Bałaziński, Sosnowiec
Teresa Czarnecka, Supraśl
Piotr Rura, Gorzów Wielkopolski
Ola Bojanowska, Zielonki
Anna Skutnik, Lublin
Magdalena Konsewicz, Zielona Góra
Adriana Warchoł, Rzeszów
Magdalena Stopczyńska, Łódź
Urszula Wołos, Białystok
Jola Prusakowska, Szczecin
Joanna Sowała, Świnoujście
Janina Matus, Kraków
Ewa Draga, Knurów
Władysław Krugliński, Wejherowo
Paweł Borkowski, Warszawa
Marcin Muszkie, Działoszyn
Tadeusz Pruchniewski, Prudnik
Henryka Zaorska, Gdańsk
Katarzyna Polińska, Turek
Bożena Lisińska, Rypin
Karol Laskowski, Lipno
Justyna Gniadzik, Warszawa
Agnieszka Jastrząbek, Łódź
Waldek Bladowski, Szemud
Stanisław Wiśniewski, Gdańsk
Jagoda Kowalska, Toruń