Swing - historia i kroki podstawowe tańca

Swing to taniec określający tak naprawdę grupę tańców, z których się wywodzi lub które wywodzą się od niego. Narodził się w latach 20. XX wieku na fali popularności muzyki jazzowej.

Korzeni swinga można doszukiwać się w stylach tanecznych takich jak Charleston czy Lindy Hop, które tańczone były przez Afroamerykanów solo i stosunkowo chaotyczne. Dopiero amerykański wpływ zadecydował o tym, że swing stał się tańcem towarzyskim o określonych kombinacjach kroków podstawowych. W latach 30. i 40. tańczenie swinga było swoistą manifestacją wolności.

Od swinga wywodzi się kilka stylów tanecznych, na przykład Shim Sham, Carolina Shag czy Balboa. Z kolei do grupy tańców swingowych należy rock'n'roll, jive i niezwykle żywiołowy boogie woogie, których czasy przypadły na lata 80. XX wieku.

Charakter swinga można określić jako ekspresyjny. Ruchy są szybkie i szeroko zataczane rękoma i nogami, na lekko ugiętych kolanach i pochyleniu tułowia do przodu. Istnieje kilka kroków podstawowych, jednak sam taniec zależy od pomysłowości tancerzy oraz przygrywającej muzyki jazzowej.

Chcąc tańczyć swinga, należy nauczyć się kroku podstawowego. Oto jak go wykonać:

• prawą nogę odstawić do tyłu, a lewą podnieść lekko do góry,
• podobnie jak w kroku podstawowym salsy (jednak bez stawiania stopy na ziemi) przenieść ciężar ciała na lewą nogę wysuniętą do przodu i w tym samym czasie od podłogi oderwać palce stopy prawej,
• następnie prawą nogę odstawić w prawą stronę, a zaraz potem dostawić do niej także lewą nogę,
• postawić kolejny krok w prawo, ale nogę lewą odstawić do pozycji wyjściowej, po czym powtórzyć w odbiciu lustrzanym poprzedni krok,
• na końcu układu wykonać jeszcze raz pierwszy krok, czyli odstawić jedną nogę do tyłu, a drugą oderwać delikatnie od ziemi.

Kroki te można powtarzać w różnym natężeniu i kombinacjach. Ważne, aby taniec był dynamiczny i szybki, a przede wszystkim dopasowany do rytmu muzyki.

Swing to taniec pozornie łatwy. Nie jednak bardziej mylnego. Za sprawą swojej dynamiki trudno go szybko opanować. Kroki ponadto są trudne technicznie, zwłaszcza w bardziej skomplikowanych układach, gdy liczy się ich płynność. To dlatego dobrze jest, gdy osoby zapisujące się na lekcje swinga miały już do czynienia z tańcem, najlepiej jednym z tańców latynoamerykańskich. Chętni na naukę swinga powinni również wyróżniać się wyczuciem rytmu i dobrą koordynacją ruchową. Ważna jest dobra pamięć ruchowa oraz szeroko pojęta ekspresyjność.

Jeśli kandydaci posiadają takie cechy to z pewnością znajdą w swingu wiele zalet. Za sprawą żywiołowości w tańcu spala się wiele kalorii, dlatego to dobra propozycja dla osób, które chcą pozbyć się zbędnej tkanki tłuszczowej, ale nie przepadają za siłownią. Tańczenie swinga rzeźbi również mięśnie ud, pośladków, brzucha i ramion.