azerbejdżan

Już w dawnych czasach „wieczne ognie”, czyli płonący gaz ziemny budziły grozę wśród najeźdźców i wywoływały podziw wśród podróżników. Opowiadali oni później historie o miejscach, gdzie wystarczy postawić na ziemi jedzenie, aby ugotowało się „w mgnieniu oka”. Dzisiaj w okolicach Baku wciąż są miejsca, gdzie ziemia płonie żywym ogniem.

Xinaliq - najwyżej położoną na Kaukazie wieś ze względu na położenie i kamienną zabudowę niektórzy nazywają azerbejdżańskim Tybetem. Jeszcze kilka lat temu przez sześć miesięcy w roku była ona odcięta od świata, teraz można się tam dostać drogą asfaltową.

Panna młoda w białej sukni z welonem, pan młody w ciemnym garniturze – na pozór obrazek ten niczym się nie różni od tych, jakie znamy z naszych rodzimych ślubów. Obyczaje ślubne na Kaukazie są bardzo bogate, a wesele na kilkaset osób nie należy do rzadkości. Orszak ślubny można spotkać przed meczetem, chrześcijańskim kościołem i pogańską świątynią. Bo tak różnobarwny jest cały Kaukaz.

Kaukaskie powiedzenie mówi, że prawdziwy mężczyzna musi mieć kindżał, konia i pieniądze. Bez tych atrybutów jest tylko samcem. O prawdziwym mężczyźnie na Kaukazie mówi się: dżygit. To synonim siły, odwagi i męskości. To też największy komplement, jaki może spotkać mężczyznę. Dżygit bywa porywczy i bezlitosny dla wrogów, ale jak kocha, to do utraty tchu.