W latach 90. śniły się po nocach. Nasze TOP 10 wymarzonych prezentów

Oczywiście najlepiej orginalny firmy "Sony" ze wzmacnianymi basami i cyfrowym wyświetlaczem z przodu.

I to nie było tylko chłopięce marzenie - na podwórku w Transformersy tak samo zamieniały się dziewczyny. Serial był oczywiście obowiązkowy, a latem oglądało się ciurkiem powtórki z całego minionego sezonu.

Dziewczynka, która dostała od rodziców domek dla lalek, wedle wszelkiego prawdopodobieństwa stawała się potem najpopularniejszą i najbardziej lubianą dziewczyną w podstawówce.

Służyła absolutnie do wszystkiego. Gorzej, gdy się poplątała. Rozplątywanie magicznej tęczowej sprężyny, to jeden z największych koszmarów lat 90.

I wszystkie związane z nim gadżety, te do bawienia się w detektywa albo robienia psikusów: poduszki pierdziuszki, składane lupy, atrapy glutków, okulary 3D, pazury z rozbłyskiem, kaczy keczup, zestaw superagenta...

Jedna z naszych koleżanek pamięta teorię spiskową dotyczącą jajek-niespodzianek: mówiło się, że Niemcy mają urządzenie, które prześwietla jajka i wiadomo, czy w środku jest figurka. Tego co prawda nie udało mi się potwierdzić, nie ma jednak wątpliwości, że Niemcy nas na "Kinderki" oszukiwali. Gdy w 1992 roku wyszła kolekcja "Krasnoludy budowlańcy" w Polsce dostępnych było tylko 8 wzorów figurek, podczas gdy w Niemczech było ich 10. Taka sytuacja powtórzyła się jeszcze raz, w 1993 roku przy kolekcji "Zimowe żabki".

Komu zdechło? :)

MP3 nigdy nie robiło takiego wrażenia.

I wycieczka do niemieckiego Legolandu! Ewentualnie Disnaylandu, on też był w cenie.

Niekwestionowana najważniejsza waluta w przedszkolach i podstawówkach. Osobny segregator był na duże, osobny na małe, za jednego Króla Lwa można było dostać np. trzy Czarodziejki z Księżyca. Te najcenniejsze egzemplarze, karteczkowe białe kruki, trzymało się w koszulkach.