Coaching - o co w tym chodzi?
Niezależnie od wieku, doświadczenia, pełnionych ról potrzebujemy w naszym życiu rozwoju oraz inspiracji, aby był on możliwy. Czasem nie uświadamiamy sobie, jak ważny jest kontakt ze sobą i własnymi potrzebami, na czym polega dokonywanie samodzielnych wyborów, definiowanie celów, wprowadzanie zaplanowanych zmian do własnego doświadczania życia.
Niezależnie od wieku, doświadczenia, pełnionych ról potrzebujemy w naszym życiu rozwoju oraz inspiracji, aby był on możliwy. Czasem nie uświadamiamy sobie, jak ważny jest kontakt ze sobą i własnymi potrzebami, na czym polega dokonywanie samodzielnych wyborów, definiowanie celów, wprowadzanie zaplanowanych zmian do własnego doświadczania życia.
„Lepiej chyba pójść choćby kawałek dobrą drogą, niż zajść daleko, lecz źle” - ta myśl Platona od wieków jest aktualna. Wskazuje na to, że warto w życiu być uważnym na to, co robimy nawykowo, nieświadomie, podążając utartymi ścieżkami oraz jakie znaczenie ma refleksja nad tym, jaką drogą chcielibyśmy pójść.
Otwartość na dostrzeganie innej perspektywy, podejmowanie ryzyka zmian, może znacznie podnieść jakość naszego życia. Podstawą jest umiejętność autoobserwacji, jak też umiejętne korzystanie z bogactwa przeżyć, wiedzy i doświadczeń innych ludzi.
Dla każdego, kto lubi czerpać inspiracje ze współpracy z innymi, dobrą formą rozwoju i dokonywania zmian, może być coaching. Jest to dobrowolny i nastawiony na rozwój proces, w którym ważne jest osiągnięcie celu i/lub rozwiązanie problemu zdefiniowanego przez osobę w nim uczestniczącą.
Niejednokrotnie jest on wsparciem w znalezieniu właściwej drogi, ścieżek realizacji własnych priorytetów – nazywany jest wtedy coachingiem życiowym (life coaching). Jeśli istotne dla nas będzie budowanie dobrych relacji z innymi ludźmi, umacnianie więzi, konstruktywne rozwiązywanie konfliktów, możemy skupić się na coachingu relacji. Jeśli chcemy świadomie budować nasz związek i wspólnie z partnerem poszukać pomysłów, które nam w tym pomogą, możemy skorzystać z coachingu dla par.
Coaching jest dziś popularny i często dotyczy rozwoju konkretnych, praktycznych umiejętności operacyjnych czy merytorycznych w obszarze zawodowym. Może wtedy okazać się również pomocą w porządkowaniu innych aspektów życia, realizowaniu na co dzień ważnych wartości, potrzeb, celów itp.
Często proces coachingu zaczyna się od kwestii związanych z miejscem pracy, a potem okazuje się, że wyłaniają się inne sprawy, pozornie bez związku z wykonywanymi zadaniami zawodowymi. W biznesie korzystają z tej formy wsparcia menedżerowie wysokiego i średniego szczebla, gdy potrzebują uporządkowania i poszerzenia kompetencji, chcą świadomie zarządzać, budować karierę zawodową, dobrze współpracować z zespołem. Coaching jest też formą wsparcia kluczowych specjalistów, aby mogli lepiej dzielić się swoją wiedzą i skuteczniej motywować innych do pracy.
Kiedy i jak korzystać z coachingu? Zdarza się, szczególnie w sytuacjach trudnych, gdy szukamy wsparcia kogoś z zewnątrz, że oczekujemy od specjalisty gotowych rad i recept, które pomogłyby nam lepiej funkcjonować. Jeśli zdecydujemy się na coaching, warto wiedzieć, że coach nam tego nie zapewni. Nie jest on bowiem doradcą, konsultantem w danej dziedzinie, mentorem czy tym bardziej psychoterapeutą – będzie nas inspirował, ale nic nie zrobi za nas.
Paradoksalnie jednak może okazać się, że efekty pracy z nim będą satysfakcjonujące, a przede wszystkim trwale poprawiające jakość naszego życia. Pomoże on nam bowiem w samodzielnym dotarciu do posiadanych zasobów, korzystaniu z własnego potencjału i odkrywaniu nowych możliwości. W całym procesie coach będzie wspierał nas w jak najpełniejszym uruchamianiu samego siebie i własnej kreatywności, inspirował do czerpania z tego, co już w sobie mamy.
W coachingu nie chodzi jedynie o pożądane zmiany zachowań czy trening konkretnych umiejętności. Podczas sesji coachingowych na bieżąco otrzymujemy systematyczną informację zwrotną, weryfikujemy swój punkt widzenia, zmieniamy perspektywę spojrzenia, jak też sami planujemy i podejmujemy konkretne kroki w swoim życiu (zawodowym, prywatnym) uwzględniające nowe rozwiązania.
Dobry coach nie narzuca, nie naciska, nie pospiesza, nie przekonuje swojego klienta, aby postąpił zgodnie z jego koncepcją czy pomysłem na rozwiązanie itd. – założenie wydaje się proste, jednak w praktyce wcale nie jest łatwe do stosowania. Wymaga nie tylko wiedzy, na czym polega proces coachingu, znajomości technik, zdawania właściwych pytań, ale przede wszystkim dużej świadomości i dojrzałości życiowej coacha. Niejednokrotnie bowiem musi on umieć radzić sobie z pokusą „bycia specjalistą”, „bycia lepszym”, posiadania odpowiedzi na wszystkie pytania, przekazywania gotowych recept na zmiany klienta itd.
Wymaga to nieustannej weryfikacji własnego myślenia, opinii i poglądów, kreatywności, równoważenia umiejętności słuchania i mówienia, elastyczności, otwartości na zmiany. Coachem nie jest się po skończeniu studiów czy specjalistycznych kursów i uzyskaniu crtyfikatu – człowiek staje się nim dopiero poprzez pracę z innymi ludźmi i nad własnym rozwojem.
Im więcej coach ma pokory wobec własnej wiedzy i umiejętności, i jednocześnie wiary w potencjał oraz możliwości i samodzielność innych ludzi, tym lepszych efektów mogą spodziewać się jego klienci.
Alicja Krata – mediator; trener/coach, superwizor; Prezes Zarządu Fundacji MEDIARE: Dialog-Mediacja-Prawo; założycielka Szkoły Miłości – w ramach projektu realizuje spotkania, seminaria, debaty, warsztaty, których celem jest doskonalenie miłości w relacjach międzyludzkich, budowanie dialogu i pokoju w rodzinach i grupach społecznych.
(akr/bb), kobieta.wp.pl
