David Bowie i jego sceniczne metamorfozy

Odszedł w wieku 69 lat, dwa dni po wydaniu nowej płyty. Jak podano na oficjalnym profilu muzyka na Facebooku, David Bowie od 18 miesięcy walczył z rakiem. "Prosimy o uszanowanie prywatności rodziny w czasie żałoby" - poproszono w komunikacie.
Wizerunek sceniczny zmieniał równie często jak gatunki muzyczne, w każdym albumie dawał mistrzowski popis swojego wielkiego talentu, o którym mogłoby pomarzyć wielu znanych artystów. Do dziś inspiruje muzyków i projektantów mody. David Bowie stał się żywą legendą i ikoną stylu, twórcą, który od kilku dekad może pochwalić się imponującą liczbą wiernych fanów.

Odszedł w wieku 69 lat, dwa dni po wydaniu nowej płyty. Jak podano na oficjalnym profilu muzyka na Facebooku, David Bowie od 18 miesięcy walczył z rakiem.
"Prosimy o uszanowanie prywatności rodziny w czasie żałoby" - poproszono w komunikacie.

W czasie swojej kariery przybierał różne role, a każda z nich pasowała do niego doskonale. Był już modsem, przybyłym z kosmosu rockmanem, dandysem, pierrotem, detektywem Nathanem Adlerem i Chudym Białym Księciem (The Thin White Duke - przyp. red.).

Wizerunek sceniczny zmieniał równie często jak gatunki muzyczne, w każdym albumie dawał mistrzowski popis swojego wielkiego talentu, o którym mogłoby pomarzyć wielu znanych artystów. Do dziś inspiruje muzyków i projektantów mody. David Bowie stał się legendą i ikoną stylu, twórcą, który od kilku dekad może pochwalić się imponującą liczbą wiernych fanów.
8 stycznia 2016 to data oficjalnej premiery jego najnowszego albumu "Blackstar". To również dzień, w którym słynny artysta obchodził swoje 69. urodziny. Dziś dowiedzieliśmy się, że nie ma go już wśród nas. Przypomnijmy sobie jego muzyczne wcielenia.

Pierwszy album Davida Jonesa (oryginalne nazwisko Bowiego), który został wydany w 1967 roku przeszedł bez echa i nie przyniósł artyście wielkiego rozgłosu. Nie zaowocował również żadnym muzycznym przebojem. Grzeczny chłopak wystylizowany na reprezentanta subkultury modsów nie był jeszcze przygotowany na to, by porwać tłumy.

Długie włosy, kolorowe płaszcze, wzorzyste tuniki i sukienki. Chłopak w grzecznej fryzurze i dobrze skrojonych garniturach zmienił się nie do poznania, a na jego miejscu pojawił się hippisowski buntownik. W 1969 roku wydał album "Space Oddity" i tym samym powołał do życia postać Majora Toma - zaginionego w kosmosie astronauty.

Jedno z najsłynniejszych scenicznych wcieleń artysty. Androgyniczny przybysz z kosmosu opuścił swoją planetę i przybył na Ziemię w 1972 roku przy okazji premiery albumu "The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars". Ekstrawaganckie kolorowe kostiumy (wśród nich znalazły się ubrania japońskiego projektanta Kensai Yamamoto), czerwone włosy i mocny makijaż stały się podstawą jego wizerunku. Publiczność była zachwycona jego teatralnymi występami. Sceniczne alter ego artysty tak silnie przylgnęło do muzyka, że Ziggy stał się większą gwiazdą rocka niż sam David Bowie. Mając świadomość, że popularność glamrockowego kosmity nie będzie trwała wiecznie, muzyk postanowił "uśmiercić" ubóstwianego przez tłumy idola podczas jednego z koncertów na scenie, który odbył się 3 lipca 1973 roku. Po tym zdarzeniu Bowie wcielił się w kolejną rolę.

Kosmita Ziggy Stardust przeobraził się w innego pozaziemskiego przybysza przy okazji premiery płyty "Aladdin Sane". Na okładce albumu pojawiła się persona o tej samej charakterystycznej czerwonej fryzurze, jednak uwagę skupiał na sobie kolorowy makijaż - niebiesko-czerwony piorun przechodzący przez pół twarzy muzyka. "Zwariowany chłopak" ( ang. a lad insane - przyp.red.) to tak naprawdę amerykańskie wcielenie Ziggy’ego - album Bowiego został zainspirowany jego trasą koncertową po Ameryce.

Ta postać została przedstawiona w piosence "Diamond Dogs", która znalazła się w albumie pod tym samym tytułem. Pojawiły się w niej słowa: "The Halloween Jack is a real cool cat. And he lives on top of Manhattan Chase" ("Halloween Jack to na serio fajny kot. I żyje na samym szczycie Manhattan Chase"). W jego charakterystycznym wizerunku pojawiła się czarna opaska na oku.

Znudzony glamrockiem David Bowie postanowił pójść w kierunku muzyki soulowej. Zainspirowany jej brzmieniami z Filadelfii, stworzył swój własny gatunek, który określił mianem "plastikowego soulu", Zadebiutował z nim na albumie "Young Americans" i przy tej okazji zmienił swój image, chowając na dno szafy kosmiczne kostiumy i przywdziewając elegancki garnitur.

Nowy wizerunek Bowiego był zapowiedzią jego słynnej scenicznej persony - Chudego Białego Księcia (The Thin White Duke) w eleganckich czarno-białych ubraniach. Wówczas jego garderobę zdominowały białe klasyczne koszule, garniturowe spodnie, kamizelki i marynarki, a ze starannie dopracowanym wizerunkiem artysty świetnie korespondowała nowa fryzura - włosy gładko zaczesane do tyłu. Ekstrawertyczny kosmita zamienił się w chłodnego i zdystansowanego arystokratę, a nowe usposobienie silnie wpłynęło na brzmienie jego muzyki oraz charakter tekstów. Był to okres, w którym Bowie całkowicie uzależnił się od kokainy. Podobno podczas nagrywania albumu "Station To Station" podstawą jego diety były narkotyki, papryka i mleko.

Czasy panowania Chudego Białego Księcia bez wątpienia należały do najtrudniejszych w karierze Bowiego. Wychudzony, wyobcowany i całkowicie wyczerpany przez swoje uzależnienie od narkotyków artysta zaczął tracić kontakt z rzeczywistością. Na szczęście w miarę szybko udało mu się odbić od dna i wrócić na swój dawny piedestał. David Bowie wyjechał do Berlina, całkowicie zmienił tryb życia i powoli zaczął szukać nowych inspiracji. Pobyt w Berlinie i współpraca z muzykiem Brianem Eno zaowocowały trzema udanymi albumami, określanymi mianem "trylogii berlińskiej". W jej skład wchodziły płyty "Low" i "Heroes" (1977) oraz "Lodger" (1979).

W kolejnym albumie "Scary Monsters (and Super Creeps)" znalazła się jego słynna piosenka "Ashes To Ashes". To właśnie za jej sprawą powrócił Major Tom, tym razem w roli "ćpuna, który stoczył się na dno" ("We know Major Tom's a junkie" - fragment tekstu piosenki - przyp.red.). Przytoczona przez artystę anegdota oczywiście odnosi się do niego samego. Symbolicznym odejściem od wszystkich dawnych masek jest pojawiający się w teledysku Pierrot - narrator piosenki. To właśnie on zapowiada nadejście nowego Davida Bowiego. Autorką kostiumu Pierrota jest wieloletnia przyjaciółka artysty, Natasha Korniloff.

W latach 80. Bowie nie miał już nic wspólnego z wizerunkiem wychudzonego i wyniszczonego przez narkotyki artysty. Przybrał na wadze i zyskał sportową sylwetkę, w jego garderobie pojawiły się drogie kolorowe garnitury, a charakterystyczną fryzurą były wysoko postawione do góry blond włosy. W tym czasie Bowie funkcjonował jako twórca muzyki popowej.

Wraz z wydaniem płyty "Outside" (1995), będącej efektem współpracy z Brianem Eno, pojawił się kolejny mocny wizerunek Davida Bowiego. Muzyka nabrała industrialnego brzmienia, a do jej charakteru dopasował się również styl ubioru artysty. Krótko przystrzyżone blond włosy, charakterystyczna kozia bródka oraz awangardowa garderoba stały się jego podstawą.

Kiedy w 2013 roku na rynku muzycznym pojawił się album "The Next Day", krytycy muzyczni i fani Bowiego oszaleli z zachwytu - po dziesięciu latach przerwy, wybitny artysta wrócił do gry. 8 stycznia 2016 w 69. urodziny muzyka to z kolei data premiery kolejnego albumu "Blackstar". Płyta, jeszcze przed swoim wydaniem, zebrała szereg entuzjastycznych recenzji. "Najlepsze anty-popowe arcydzieło Bowiego od lat 70. - jest to jeden z najbardziej agresywnie eksperymentalnych albumów, które kiedykolwiek nagrał " - napisał słynny magazyn "Rolling Stone".

Był uznawany za jednego z najważniejszych artystów w historii muzyki i pioniera glam rocka. Będzie nam Cię brakowało Ziggy Stardust!